last first kiss your choice

hoofdstuk 7

Noa's POV

ik word altijd wakker met een wijsje in mijn hoofd, ik loop de hele dag te zingen en te fluiten. Zo word ik wakker, niet bepaald de fijnste manier om wakker te worden. Een liedje dat snel blijft hangen en twee weken later pas weg gaat. Ik rol mijn bed uit. *BONK*, nee dit was niet de slimste manier om uit bed te stappen. ik hoor al meteen mijn vader naar boven stormen.

' Noa gaat het?' vraagt hij als een overbezorgde vader.

' ja, ja ik ging gewoon heel onhandig mijn bed uit.' zei ik verveeld, en nog steeds op de grond liggend.

' kom ik help je met opstaan.' zei hij en hielp me overeind.

ik streek mijn pyjama recht en liep naar mijn kledingkast.

'eens kijken wat trekken we vandaag aan?' vroeg ik mezelf hardop af.

'ja deze doe ik aan.' ik pakte een roze hemdje en dezelfde kleur bloes, met een donkerblauwe skinny jeans.

even later zaten mijn vader en ik aan tafel te ontbijten.

' dus ga je iets leuks doen vandaag?' vroeg mijn vader geïnteresseerd.

' nee, alleen naar school voor de rest niets.' zei ik terwijl ik een boterham naar binnen propte.

'oké, ben je klaar om te gaan?'

'ja hoor.' ik stond op en slingerde mijn tas op mijn rug, deed mijn haar goed en liep naar buiten. Ik stapte in de auto en deed mijn gordel om. Mijn vader deed de deur op slot en ging even later met een zucht ook in de auto zitten, hij startte de auto en reed weg.

'doei pap.' ik zwaaide de deur van de auto dicht en blies een handkusje naar hem. ik draaide me om en liep de school in.

bij mijn kluisje kwam ik Thalia tegen.

'hey Thalia, whatsupp ?' vroeg ik terwijl ik voor de grap mijn handen kruisten en 'het spiderman' teken deed.

'goed.' zei ze terwijl ze hetzelfde deed.

'met mij ook.' zei iemand achter mij ook. ik sloeg van schrik een klein gilletje. snel draaide ik me om , om te zien wie het was. maar toen ik me omdraaide zag ik alleen een best knappe, gespierde, lange jongen die overigens in de vijfde klas zit gok ik.

'Ethan ga weg heb ik je toch gezegd.' zegt Thalia lichtelijk geïrriteerd.

'hoi Ethan, ik ben Noa.' zei ik beleefd tegen de jongen genaamd Ethan.

'ja weet ik, Thalia laat me gewoon.' zegt hij mij negerend.

'Thalia wie is dit, ja Ethan maar waar ken je hem van.' vroeg ik.

'Ethan ik waarschuw je, ik ben niet de enige die je gaat stoppen.' zegt Thalia.

'OMG, OMG,OMG !'roep ik uit. 'is hij je ex?'

'nee !' hoor ik van twee kanten. ik heb het idee dat ik overbodig ben.

'doei.'zeg ik zacht en vlucht weg naar de les.