SAPKIN #WATTYS2015

VEDA

Ayrılıklar her zaman zor olmuştur benim için. Ama bilirim ki her ayrılıkta bir sondur,noktadır. Asıl can yakan şey nedir bilir misiniz? Yarım kalmışlıklar... Hep 'keşke'ler ile dolmuştur çünkü bir yanınız. Noktayı koyamamış, bir virgülde veda etmişsinizdir. Oysa ki diyecek onca şey ve onca anı varken bitivermiştir. O yüzden yarım kalmışlıklar korkutur beni, Ben bugün burada noktayı koymaya geldim. Çok geciktim farkındayım ama sonunda geldim. Herkes sever mutlu sonları, bende dahil olmak üzere ama bir kitabın ilk cümlesinden bile anlarsınız aslında hikayenin sonunu. 'Öyle olması gerekliydi'. Bana bu kötü son için kızanlar çok oldu, evet. Hatta bölüm gelmedi diye kaldıranlar da olmuştur ama ben bu bölümü kendimi, Sapkının büyüsünü tekrar uyandırmak için yazdım. Veda edebilmek için... 'Aslında her son bir başlangıçtır' diye duymuştum bir yerlerden ama şuan çok anımsamıyorum. Ben hep bunu ilke alıyorum hayatımda. Kötü son yoktur arkadaşlar, iyi şeylerin olması için biraz sabırlı olmak lazımdır sadece. Nasıl ki yazın gelmesi için kışa katlandığımız gibi. Çok uzatmayacağım, eğer ki bu satırları okuyorsanız inanın bana benim için çok değerlisiniz. Bu sefer de kadehleri Aiden için kaldırıyorum. Aiden ve Eva'nın aşkına...

SON kez...

İyi okumalar...

~  

Bazen mücadele etmek zordur mücadele etmek isteyip edemeyecek kadar güçsüz hissetmek daha da zor.

Şu zamana kadar kendini herkesten ve her şeyden güçlü görmüş Tanrıyla savaşmayı göze almış bir adam , cam kenarında arsızca yağan yağmura bakıp ne kadar zayıf olduğunu düşünüyordu.

İçi ürperdi bir an,onun küçüğü sevmezdi böyle hızla yağan yağmuru,gök gürültüsünden de korkardı hem.

Üşürdü o...

Nefret dolu bakışları baş ucunu süslemeye alışmış yeni bir viski şişesine döndü kendine biraz viski alıp cam kenarındaki duvara yaslanıp kollarını bağladı.

Eva ile geçirdiği tüm mutlu anların bedelini ödetiyordu Tanrı ona.

Viskisinin hızlıca sonunu bulan Aiden, aşkın ne demek olduğunu sorgulamadan edemiyordu.

Hissiz ve nefret dolu olduğuna kendini tekrar inandırmıştı.

Peki ya aşk neydi?

''Aşk , seni öldürebilecek bir silahı seni öldürmeyeceğine inandığın birine vermekti.''

Ona göre o güvenilmez biriydi.Fare surat ölümün bile hakkını vermişti,giderken bile o kadar güzel ve masumdu ki.

Genç adam gözünü kırpmıyordu sanki bir şeye dikkatlice bakıyor gibiydi.

Pes etmenin DNA'sında olmadığı zamanlara ne olmuştu acaba?

Sesini duyuramayacak kadar kalabalık,görünmeyecek kadar yalnızdı içi. Tarifsiz bir kısır döngünün içindeydi.Her gün bir diğerine benziyordu,güneş sanki yeni bir güne değil bir önceki günün tekrarına doğuyordu.

Kapı gıcırtısı genç adamın dikkatini oraya çekmişti.Küçük kız çocuğu korku dolu gözlere ona bakıyordu.

Eva'nın, içine işleyen,çıkmaz sokaklara sürükleyen,kalbini sıcacık yapan o bakışlara çok benziyordu fakat bu Aiden için katlanılamaz bir durum gibiydi.

Islak kirpiklerini kırpıştırıp küçük dudağını araladı

''Gök gürültüsü,beni korkuttu.''