Bölüm 24

14K 771 364
                                    

Multimedya:Can


Çağakan'ın ağzından


''Toplantı bitmiştir''

Şirketin başına geçtiğimden beri işlere çok fazla uzak kalmış olduğumu anladım.

Personelle kısa bir toplantı yaptıktan sonra dağılmalarını söyledim.

Toplantı odası boşaldıktan sonra ayağa kalkıp tüm duvarı kaplayan büyük camdan dışarıya baktım.


Hadra'yı ona aşık olduğumu söylediğim günden beri görmedim.

Yani tam 10 gündür.

Bir anda söylemem biraz aptallıktı.

Ama onu gördüğümde vücudumu saran ateş ağzımdan çıkanları düşünmemi engelliyordu.

O günde öyle oldu.

Bana hayır demedi ama evet de demedi.

Tokat atmadığına göre evet deme ihtimali daha yüksek olabilir.

O'na karşı hissettiğim aşk mı değil mi tam emin değilim ama onu istediğim bir gerçek.

Onu ilk gördüğüm günden beri istiyorum.

Onu öptüğüm anda dünyada ondan daha etkileyici bir kız daha yok diye düşünmüştüm.

Onun ilk öpücüğünü almıştım ve son öpücüğü de benim olmalıydı.

Ablasıyla mutfakta konuşmalarını duymuştum.

Muhteşem güzelliği olan bir kızın hiç sevgilisi olmaması garip gelmişti onu tanıdıkça aslında ona kimsenin yaklaşmaya cesaret edemeyeceğini anlamıştım.

Sert yapısının altında yumuşacık bir kalbi var denemeyecek kadar gizli bir kalbi vardı.

İnsanlara her zaman mesafeli yaklaşıyordu.

Mesai arkadaşlarına olan tutumuna bakılırsa onlarla da fazla yakın değildi.

Bir tek şu Tunç denen herif var.

Aralarındaki ilişkinin arkadaşlıktan öte olmadığı belli ama adama hiç ısınamadım.

Tunç'u Hadra'nın hayatından çıkarmalıydım ama şimdilik ona ihtiyacım vardı.


Yavaş adımlarla asansöre yürüdüm.

Asansörün kapısı açılınca içeri girip aynada kendime çeki düzen verdim.

Asansör revir katına gelince inip revire doğru yürümeye başladım.

Çalışanların çoğunun gözleri üzerimdeydi.

Bir kaç işe yarar hatunu gözüme kestirmiştim ama şimdilik elde etmem gereken bir kız vardı ondan sonra onlarla ilgilenecektim.

Hadra teklifimi kabul ederse Seçil'in izin verdiği kaçamaklara asla izin vermezdi.

O yüzden ona sezdirmeden halletmeliydim.

Önce bana körü körüne aşık olmalı benden vazgeçemeyecek kadar beni sevmeliydi.

Bunun için ne gerekirse yapacaktım.

Revirin kapısına gelince hafifçe kapıyı tıklattım.

İçeriden gel sesi gelince kapıyı açıp içeriye girdim

''Selam''dedim.

Tunç hiç istifini bozmadan karşılık verdi.

YALNIZ (Tamamlandı)Место, где живут истории. Откройте их для себя