MAFYA Belası / RAFLARDA

-4-

Düzenlenmiş bölümdür.

Bölüm şarkısı : manga yeniden sev

Ölümle yaşam arasında ki o ince çizgide yürüyordum. Etraf harabe , insan çığlıkları her yerde. Ufacık bir köprü var önümde sadece .  gerçekliği birleştiren çizgi.  ‘ gel ‘ diyor . ‘ gerçeklikte seni bekleyen kim var ? haklı kimse yoktu. Ama gerçeklikte de hayallerim vardı. Ve ben hayallerimi gerçekleştirmek uğruna bu çizginin diğer tarafına geçtim. Kötü ama yaşamaya değecek bir şeyler aramaya. İlk etrafımda ki bulanıklıktan kurtuldum. Daha sonra sesler duymaya başladım. Belli belirsiz ‘ dıt ‘ ‘ dıt ‘ diye öten bir ses. Ya da makine. Etrafta ki soğukluğu fark edince hastanede olduğumu anladım. Bu kokuyu nerde olsa tanırdım. Ağır sterilize edilmiş ortam.
En son neler olmuştu ? ne yaşamıştım da ben buraya gelmiştim ? görüntüler gelmeye başladı gözümün önüne. O şerefsizlerin beni sıkıştırması. O adamın bir anda ortaya çıkması. Bir dakika o adam kurtarmıştı beni . ve şu elimin üstünde ki baskı da ne ? sonunda gözlerimi açmam gerektiğini hissettiğimde araladım göz kapaklarımı . adamın biri elimi tutmuş , kafasını üstüne yaslamış, galiba uyuyordu. Elimi hareket ettirmek istediğimde oynatamadım. Boşuna deve benzetmedim ben bu adamı. Hayvan gibi gücü var mübareğin. Biraz daha uğraştım . yine başaramadım. Pes etmişken adam kafasını kaldırmıştı. Gözlerinin altı kızarmış, göz torbaları oluşmuştu. En son gördüğümde bu adam mankenlere taş çıkartacak durumdaydı. Ne olmuştu bir günde de bu hale gelmişti ? vampir günlükleri diye bir dizi vardı bir ara. Bu adamı oraya koysak bu haliyle herkesi korkutmayı başarırdı.

“ iyisin değil mi ? doktoru çağırıyorum “ bu adamla oturup ciddi bir konuşma yapmamız lazımdı bizim. Bu üçüncü görüşmemizdi ama her seferin de bu soruyu duymaktan sıkılmıştım. Gitmesini engellemek amacıyla elini tuttum. Siyah , içinde ateşleri yakan harelerini bana çevirdi. Gözleri ‘ ne oldu ? ‘ diye bağırıyordu.

“ su “ dedim . konuşacak gücüm yoktu. Son gücümü de buna harcamıştım. Bir eliyle kafamı kaldırıp suyu içirdi. Midem boş olmalıydı ki suyla kavuştuğunda bayram etmişti.

“ neler oldu ? “ son gücüm değilmiş demek ki .

“ nefes alamadın. Bayıldın. 3 gündür uyuyordun. “ vay canına ! baya bir uyumuşum.

“ teşekkür ederim “ kaşlarını hemen çattı. Kızdıracak ne demiştim yine .

“ ne konuda ? “

“ Beni kurtardığınız ve yanımda olduğunuz için. “  kimse üç gün boyunca tanımadığı birinin yanında durmazdı. Ben durmazdım şahsen.

“ neyse “ konuyu değiştirmeye çalıştırdığını anlamıştım.

“ ne zaman çıkacağız ? “

“ doktor gelir birazdan “ o bunu dediğinde doktor kapıdan girmişti. Ellili yaşların başında, hafif yanlarında kırlaşmış saçları ve tombul yapısıyla tatlı biri gibi duruyordu.

“ Nasılsın ? “

“ yorgun “ gerçekten de öyleydim. Üzerimden yüz tır geçmiş gibi hissediyordum.

“ normaldir “ yanımda ki dev adama bakarak konuştu. Neden bana demiyordu ki ?

“ iyi bir bakıma ihtiyacı var . üç – dört gün boyunca yataktan kalkmasın. Temiz havaya ihtiyacı var. Verdiğim ilaçları da bir süre kullansın. “ sonunda beni hatırlamış olacak ki tombul doktor bey  amca bana döndü .

“ yalnız mı yaşıyorsun? “ sanane demek vardı şimdi bu adama ama yanımdaki dev kaşlarını çatmış bana bakıyordu. Sanki ne diyeceğimi anlamış gibiydi.