Music And Us

Separate Lives

I'm Josephine.. Vocalist ng isang banda! Mas kilala ako bilang si "Pinx". Mula kasi mabuo ang grupo naming "Pangkatrakz" nagkaroon na kami ng mga alyas.

"Pinx! Kitakits mamaya!" Sigaw ng lalaking nakabisekleta.

Yun si Einstein.. Albert kasi pangalan niya. Haha

"Josephine.. Nagsusulat kana naman! Kailan kaba maghahanap ng matinong trabaho?" Sambit ng isang babae na busy nagluluto sa kusina.

Yan ang nanay ko.. Sanay na ako sa ingay niya. Kaya minsa mas gusto ko pang tumambay sa bahay ng mga kabanda ko.

"Nay, kumikita naman po ako sa pagbabanda. Lalo na ngaun kilala na kami dami nga kumukuha eh." Sagot ko sa kanya. Mahinahon lang naman.

"Ay naku.. Yang banda2 na yan hindi nagtatagal yan! Malalaos kau mawawalan kana ng trabaho. Kaya mabuti pa tawagan mo yung pinsan mo at ng matulungan ka mag-abroad!" Si nanay talaga. Yan nalang laging bukambibig. Swerte2 lang naman sa abroad gaya ng pinsan ko na ngayun may bahay at lupa na.

"Oo na nay.. Hayaan niyo may mahahanap rin akong trabahong MATINO gaya ng sinasabi niyo!" Minsan talaga nkakaubos ng pasensya.

[San Francisco, CA]
"George please! You can't do this to me! I will forgive you! Just promise me not to do it again! Please don't leave me?"

Here I am begging to someone whom I don't know if he deserved this! Maybe I'm just too blind. Yes I'm blind with this love! We're almost 4years in a relationship! How come he'll leave me just because of a girl he just met.

"Patricia look.. I'm not in love with you anymore! So please.. Let me go." He rather slap me on my face than to hear those words from him!

[Manila, Philippines]
"Magandang umaga po! Hi Josephine.."
Siya naman si Basti! Ang pinakaloyal ko na manliligaw simula pa college.

Sanay na siya maglabas pasok sa bahay at didiretso ng upo sa sala lalo na kapag nandito ako.

"Ikaw Basti! Kaya mo naba buhayin ang anak ko?" Tanong ni nanay sa kanya pero hindi na bago yan. May mga mas worst pa nga na tanong!

"Eh aling Cynthia.. Magsisikap ho ako para sa anak niyo." Sagot ni Basti.

"Basti galaw2 wag puro salita!" Grabe talaga makabara si nanay. Ako tuloy ang nahihiya.

"Basti, pasensya kana kai nanay.. Alam ko sanay na tayo pareho pero alam ko rin na nasasaktan ka pa rin at diba matagal ko na sinasabi sayo na mag li-lo ka na muna sa panliligaw mo. Malay mo makahanap ka ng iba na pagkakaabalahan?" Eto na naman ako.. Nakikiusap sa kanya. Di ko alam anong nakita niya sakin dahil kahit anong taboy ko.. Bumabalik pa rin. Kung pwede nga lang sana na siya nalang.. Pero kasi matagal ng kaibigan ang tingin ko sa kanya.

"Sige Josephine mauna na ako..
Aling Cynthia alis na po ako." Paalam niya na may tamlay at nakayokong lumabas ng bahay.

[San Francisco, CA]
"Anak, stop crying.. Kanina ka pa umiiyak." Through bad and good things that happened to me.. My mom is always here beside me.

"I just don't understand mom.. I even give him everything but still he left me." I can't stop my tears from falling. It really breaks my heart. Lucky I have my mom & our family ever supportive to me cause if not, I might do things that I am not supposed to do.

[Manila, Philippines]
"Kumpleto naba tayo? Practice muna.. Meron pa tayong isang oras." Dahil ako lang ang babae sa grupo.. Ako na rin tumayong leader ng banda namin.

9pm
"Good evening sa lahat ng nandito ngayon.. Sana mag-enjoy kayo. Sa mga hindi pa nakakakilala sa grupo namin, kami nga pala ang Pangkatrakz! Ako si Pinx vocalist.. Si Einstein Drummer, Jepax Lead Guitarist, Si Totskie Rhythm Guitarist at si Jackson naman sa Bassist."

Ganito lagi ang introduction ko bago kami magsimulang tumugtog. Kahit pabalik2 na kami sa lugar na yun kelangan pa rin namin mgpakilala. May mga 1st timer kasi na pumupunta.

[San Francisco, CA]
"Good morning mom.. Good morning dad. Good morning kuya." Its the first day na wala na kami ni George. I don't want to go out of my room but for my family I still did.

"Anak, are you ok? Di mo naman kelangan pilitin ang sarili mo.. Maiintindihan ka namin kung gusto mong mapag-isa." Si daddy na mahal na mahal ko. Kahit malaki na ako, he still treated me as her baby.

I will surely miss them. But I have to do this..

[Manila, Philippines]
Palakpakan ang lahat ng tao na nasa loob ng bar.. Ang iba naghiyawan.

At the back stage..

"Congrats guys!" Apir, yakapan.. Tawanan. Puno ng tuwa ang nararamdaman. Ganyan kami sa tuwing nakakatapos ng isang performance.

"Hi Pinx! Sayang di ko naabutan yung performance niyo. By the way, saan next gig niyo?" Bati ng isang pamilyar na babae pagkalabas namin ng bar.

"Hello Desiree.. Ahm, sa Rastro Bar kami tomorrow night." Sagot ko naman. Siya si Desiree.. Oo isang taga hanga ko. Nakakatuwa nga eh kasi nakikita ko siya iba't- ibang bar na tinutugtugan namin.

[San Francisco, CA]
"I just have something to tell you..
I think about this a hundred times and my decision is final. Hopefully you will support me?" I felt like crying but I hold my tears from falling.

"Mom, dad, kuya.. It's hard for me to move on if I will stay here. There will be lots of memories that I'll remember about George. That's why.. I want to stay in the Philippines muna hanggang sa gumaling 'tong sugat sa puso ko." Hindi yata nila agad na absorb ang sinabi ko kaya hindi sila agad nakapagsalita.

"Is that what really want baby?" Tanong ni daddy. Tumango lang ako.

Si mommy naman hindi pa nagsasalita umiiyak na. "Mamimiss ka namin dito anak. Pero kung yan ang sa tingin mo mkakatulong sayo.. sususportahan kita."

This is what family all about. To understand each other. And they hug me.

I'll be staying in my grandma's house. Dad's mom.

If I got hurt when me & George broke up, I got hurt even more during my flight to the Philippines.

"Don't forget to call when you get there OK? We love you so much baby.. Take care of yourself always. I know you still have to adjust but you can make it!" Iyakan na.. Si mommy kasi eh.

TO BE CONTINUE..

❤❤❤
Awoooo here's my second story guys! Please leave a comment..
And please vote if you like it. Thank you so much! All the love for Rastro. =)