I Hate That I Love You [Hiatus]

♪ Chapter 53: Step Nine. STOP.

Jene’s POV

Nakahiga ako sa kwarto. Nasalabas si Luhan. Ayokong lumabas.  Hindi ko alam pero parang mali na toh eh.

This past few days iba na. Iba na yung pakiramdam ko pag nanjan si Luhan. Iba yung kiliti sa tyan ko tuwing malapit siya. Iba…MALI.

We’ve become extra close…closer than we should be.

How come ngayon ko lang napansin to? Nadadala kasi ako eh. Being with him is happy, warm…comfortable.

I love holding his hands…feeling ko pag hawak ko yun hindi ako mag-isa. I love the feeling of being close to him…he has this cool aura that warms me. I love…him?

No. No. No.

Jene think about this. Get your thoughts straight. Ano bang nagyayare this past few days?

FLASHBACK

“ang lamig” naglalakad kami ngayon ni Luhan ulit. Kaso ang lakas nang hangin ngayon. Ang lamig tuloy kahit naka-jacket na ako

Pinagdikit ko yung dalawang kamay ko at ni-rub yun. Brrr.

Nagulat ako nang biglang kunin nu Luhan yung isang kamay ko at ipinasok niya sa jacket niya.Okay lang. AISH. Kung bakit ba naman kasi walang bulsa tong jacket ko.

Naglakad kami nang tahimik. Comfortable silence.

Biglang humangin nang mas-malakas kesa kanina. Nahugot ko yung kamay ko sa jacket niya at napayakap ako sa sarili ko.

Nakita niya naman yon. Natawa siya nang onti. “lamigin” he said with a smile.

Bigla siyang lumuhod sa harap ko. “sakay. Uuwi na tayo, baka mamaya mag-yelo ka pa jan eh”

Hindi naman ako umangal. Sumakay ako sa likod niya. Pinulupot ko yung kamay ko sa leeg niya.

Warmer. Atleast hindi na masyadong malamig. “thank you” bulong ko sa tenga niya.

***

“hindi nga ako marunong magswimming diba?” sabi ko habang naka-cross arms.

“hindi nga tayo magswiswimming diba? Sabi ko magbabasa lang tayo sa alon, di ko sinabing mag-swiswimming. Magkaiba yon Adrienne”

“Pero kahit na!”

“tsk. arte pa eh, tara na” sabi niya habang nakangiti tapos hinila ako papalapit dun sa mga alon.

Wala andun lang kami, parang mga batang naglalaro. Lumalapit kami pag walang alon tapos takbo pabalik pagmay paparating. Nagpapaka-basa lang.

Masaya. That’s what I feel right now.

“basa na tayo~” sabi niya tapos tinignan niya ako nang nakakaloko

“o-oy sabi mo wa—KYAHHHHHHHHHHHH! Ibaba mo ko, hindi ko ako marunong lumangoy!!!” binuhat niya kasi ako, yung pang-kasal. Tapos lumusong sa tubig. Ano ba naman kasi eh!

Yumakap ako sa leeg niya at pinikit ko mata ko. Mamatay na ako, mamatay na ako, MAMATAY NA AKO!!!

Bigla niya akong binitawan tapos lumubog yung katawan ko. Lalo akong yumakap sakanya. “relax, kelan ba kita pinabayaan?”