Dramoine (dutch)

1

Zuchtend stap ik de metro in. Volgende week moet ik twee verslagen inleveren. Wat heeft het voor zin om af te studeren aan Zweinstein als je van je ouders dan nog een keer naar school moet. Ik ben ze een paar jaar geleden gaan zoeken in Australië en heb ze hun geheugen teruggegeven. Ze waren  gelukkig niet boos op me en zelf trost toen ze hoorde dat ik voor elk vak Uitmuntend had gehaald voor mijn puist- examen. Ze waren licht geschokt toen ze hoorde dat ik samen met Harry en Ron gruzelementen wan het zoeken was en mijn vader kreeg bijna een hartverzakking toen hij hoorde wat ze met Modderbloedjes deden, en dat ik de meest gezochtste was. De metro is helemaal vol dus pak ik een paal vast en leun ertegen aan. Ik zie een stelletje staan en moet aan Ron denken. Drie jaar geleden is het uit gegaan tussen ons, we hadden gewoon te vaak ruzie. Natuurlijk zijn we nog steeds ontzettend goede vrienden. Ginny en Harry zijn daarentegen nog steeds samen, getrouwd en ze verwachten binnen een maand een kind te krijgen. Ze weten nog niet of het een jongen of een meisje word omdat Ginny dit niet wilde weten. Ze hebben een tijdje geleden de namen bedacht voor een jongen en een meisje. Als het een meisje word, noemen ze haar Lily, naar de moeder van Harry en als tweede naam Loena, naar de beste vriendin van Ginny. Als het een jongen is, wat ik ook verwacht, gaat hij James Sirius heten. Vernoemd naar de vader en peetvader van Harry. Ik heb hem moeten laten beloven dat hij zijn oom en tante een geboortekaartje stuurt, hij heeft ze al bijna tien jaar niet gezien. Ik wilde vandaag een jurk gaan kopen in Oxford street voor het feestje van Ginny, ze is bijna jarig. Natuurlijk word het geen groot feest, ze is hoogzwanger maar sinds ik van Zweinstein af ben heb ik zwaar de neiging om me goed te kleden. Ik kan het goed betalen, ik heb een goede baan waar ik best veel me verdien en mijn ouders zijn altijd al een van de rijkere mensen geweest. Ik ben zo in gedachte over de jurk die ik zou willen hebben dat ik niet in de gaten heb dat de metro langzaam afremt. Op het laatste moment stopt hij so plotseling dat ik naar achteren vlieg, op iemand zijn schoot. 'Sorry,' zeg ik snel en probeer op te staan, maar de jongen die houd me goed vast. 'Lang niet meer gezien, Griffel.' Ik herkende stem meteen. 'Draco!' Ik sla mijn armen om hem heen en sluit zijn vertrouwde geur op. 'Ik heb je gemist.' Lachend duwt hij me een stukje naar achteren. Ik wil net een heel verhaal vertellen als er een korte piep klinkt. Een vrouw begint een heel verhaal te vertellen, maar ik luister niet. Terwijl iedereen stil is om te luisteren, neem ik de tijd om Draco goed in me op te nemen. Zijn gezicht is nog precies hetzelfde, zijn haar is nog steeds mooi wit en zijn bleke huidskleur steekt af tegen zijn donkere jas. 'Lukt het een beetje?' Vraagt hij als hij merkt dat ik hem aan zit te staren. 'Ja hoor,' ik ga wat beter zitten, 'wat was er?' Draco haalt zijn schouders op, 'De metro is kapot, dus moeten we hier wachten. Ik heb het nieuws van Potter en Wemel gehoord, feliciteer ze maar van mij.' Ik grijns, 'nee, dat ga ik niet doen.'  ' Hoezo dat nu weer?' Ik haal mijn schouder op, 'ik ga morgen naar ze toe, en jij gaat maar mee.' Hij haalt zijn schouders op als teken van overgave. Dan komt er een oude vrouw naast ons zitten. 'Hallo, zijn jullie toevallig van Zweinstein?' Vraagt ze direct. Ik kijk haar met grote ogen aan. 'Ja,' antwoord Draco meteen. 'Goed, wij wilde over een jaar een reünie houden met alle leerlingen van jullie jaar. Jullie zijn even oud als Potter, toch?' Ik en Draco knikken tegelijkertijd. 'Jullie krijgen hier nog een brief van, maar ik dacht, zeg het maar alvast.' Ze richt zich op Hermelien. 'Kan ik je even spreken?' Ik knik en loop een stukje verder, zodat Draco ons niet kan horen. 'Luister, je mag dit Draco niet vertellen, maar we hebben net bericht gekregen vanuit Azkaban en zijn ouders krijgen beide de kus.' Ik sla mijn hand voor mijn mond, 'wat erg.' De vrouw knikt, 'de dag voordat het gaat gebeuren mag hij afscheid van ze nemen, hij krijgt daar nog een brief van, maar dan weet je het alvast.'  De vrouw loopt richting de wc en er klinkt een knal. Sommige mensen schrikken wakker, kijken om zich heen en vallen dan weer in slaap. Ik loop terug maar Draco en ga op de stoel naast hem zitten. 'Wat was er?' Fijn, nu moet ik meteen tegen hem gaan liegen. 'Ik moet helpen met iets op Zweinstein, niets belangrijks.' Oke, het is half de waarheid. Hij kijkt me vragend aan, maar hij stelt geen verdere vragen meer.' Ik kruip tegen hem aan en laat mijn hoofd op zijn schouder rusten. Hij slaat een arm om me heen. 'Waar ga jij eigenlijk heen?' Vraag ik gapend. 'Ik ga naar een vriend van me.' Ik sluit mijn ogen van vermoeidheid. De laatste dagen had ik het zo druk met school dat ik amper kon slapen. Ik voel mezelf langzaam in slaap vallen. Ik droom over de Baby van Harry en Ginny, het is een jongen en lijk sprekend op Harry hij speelt met een meisje met spierwit haar. Ze hebben allebei een knuffel vast en proberen die in de lucht te gooien. Ginny pakt haar kindje lachend op en ik het meisje met het witte haar. Ik knuffel haar en dan word ik wakker. Ik lig niet meer op het ongemakkelijke bankje in de Metro, maar in twee ontzettend sterke armen. Ik heb een lekker warme jas aan en kijk in het gezicht van een bleke jongen, Draco. 'Draco, wat doe je?' Hij glimlacht, 'ik kon je moeilijk in de Metro laten liggen.' 'Draco?' Vraag ik voorzichtig. Hij loopt ondertussen nog steeds met mij in zijn armen door de straat. Ik probeer wakker te blijven, maar de slaap wint van me en ik val in een droomloze slaap.

Ik lig word wakker op een rode bank met een deken om me heen, ik heb Draco's jas nog steeds aan en een geur van cake dringt tot me door. 'Je bent eindelijk wakker!' Kirt een hoge stem. Ik rek me uit en kom langzaam overeind. En verschrikkelijk smalle vrouw zet een stuk cake en een mok thee voor mijn neus. 'Hermelien was het, toch?' Ik knik langzaam, ik heb het gevoel dat ik haar ergens van ken. Ze loopt weg en roept iemand. 'Even later komen twee jongens de kamer inlopen. Een wat dikkere jongen met blond haar, gevolgd door een slanke maar vooral gespierde jongen, Draco. Hij gaat naast me zitten, 'Hermelien, dit is Dirk.' Ik glimlach naar de jongen. 'Aangenaam kennis te ma-' midden in mijn zin stop ik. Ik spring overeind. 'Ik weet wie jij bent!' Gil ik, 'jij bent de neef van Harry!' Aan de gezichtsuitdrukking van Dirk te zien had hij dit niet verwacht. 'Ik dacht al dat ik je moeder ergens van kende.' Het geklik van hoge hakken word steeds duidelijker. 'Wat is dit voor een geschreeuw?' Dirk trekt langzaam wit weg, 'ze kent Harry.' De vrouw rent naar Hermelien toe en valt in haar armen. 'Leeft hij nog?' Hermelien knikt, 'ja, ik en Draco gaan straks naar hem toe, u kunt meekomen als u dat wilt.' De vrouw knikt, 'ik heb zo veel spijt van wat ik hem heb aangedaan.' Een beetje ongemakkelijk klop ik op haar rug. 'Ik en Dirk gaan met je mee.' Ik vraag of ik even mag douchen en ik leen een borstel om mijn haar te fatsoeneren. 'Kunnen we eerst nog even naar mijn huis, Ginny is jarig dus jah.' Ik kijk naar mijn outfit, ik heb een zwarte broek aan en een effe shirt. Iedereen vind het goed en even later zitten we in de auto, op weg naar mijn appartement. Ik loop snel naar binnen en trek een simpel grijs jurkje aan met zwarte hakken.  Terug buiten zit Harry's Tante verschrikkelijk hard te huilen. Druk staart door het raam voor zich uit en Draco kijkt ongemakkelijk om zich heen. 'Nog nooit in een auto gezeten zeker?' Vraag ik hem terwijl ik instap.
Even lijkt het alsof hij iets wilt verzinnen maar geeft dan toe dat hij nog nooit in een auto heeft gezeten. 'Wat heb je al die jaren gedaan dan?' Ik wist dat hij net als ik tot zijn negentiende naar school is gegaan. Maar al die jaren daarna heb ik hem niet meer gesproken. 'Ik ben eerst nog een tijdje thuis geweest en toen mijn vader en moeder naar Azkaban moesten heb ik een huis in Londen gekocht.'  Ik denk even terug aan het gesprek met de oude vrouw. Harry's tante trapt opeens vol op de rem waardoor we naar voor schieten. Draco's gezicht word nog bleker dan hij al was. 'We zijn er!' Roep ik uit. Ik klik mijn gordel los en doe bij Draco hetzelfde. Ik maak mijn auto deur open en trek Draco over de stoelen uit de auto. Hij gooit de deur achter zich dicht, 'ik ga nooit meer in een auto.' Ik betrap mezelf erop dat ik giechel. Ik open de deur van het huis met de sleutel die Harry me een paar jaar geleden heeft gegeven.
Ik loop via de gang door naar de keuken, daar staat Harry drinken in te schenken. 'Heei Harry!' Hij kijkt op en loopt naar me toe. 'Fijn dat je er bent.' Aan zijn stem te horen is hij verschrikkelijk moe. 'Ik heb wat mensen voor je meegenomen,' ik grijns terwijl ik Harry meetrek naar de gang. Draco staat bij te komen van de autorit en Harry's tante is in tranen. 'Harry!' Roept ze met een schrille stem en ze omhels hem stevig. 'Ik heb zo een spijt van wat ik je heb aangedaan, en Dirk ook.' Dirk knikt verlegen en kijkt dan weer naar de grond. 'Het is goed hoor, loop maar door naar buiten.' Harry wijst naar de keuken, waar een grote schuifdeur de weg naar de tuin aangeeft.
Dan valt zijn blik op Draco, 'het spijt me, Potter.' Hij half even diep adem. 'En gefeliciteerd met Ginny en alles.' Harry glimlacht en klopt Draco op zijn schouder. 'Gaat het wel?' Vraagt Harry hem bezorgd. Draco knikt en loopt achter Harry aan naar buiten.