All In, All Yours ( Exception Series #1 )

CHAPTER 5

"Tangina, hindi ko na naman alam kung saan ako napadpad. Jusko naman, Lai." I muttered to myself, but when I looked around, I was already in my room.

"How did I get here again?" I asked myself so confused. Hindi ko maalala kahit pinipiga ko na ang ulo ko.

Hindi ko matandaan kung paano ako nakauwi o kung sino man lang ang naghatid sa akin pauwi.
Pinilit kong tumayo kahit masakit ang ulo ko at dire diretsong lumabas at pumasok sa kwarto ni Allistair. "Hoy, tangina mo. Gumising ka diyan."

"Ano ba? Tangina, Mahika." inis na sagot sa akin ni Allistair habang inaabot ang unat sa gilid niya para ipang takip sa tenga.

Hinablot ko naman agad yon at sinapak siya. "Paano ako nakauwi? Ikaw ba nag uwi sa akin?
Asaan si Aiko? Nauwi mo din ba?" sunod sunod na tanong ko kay Allistair, who was probably still half asleep.

Dahan dahan tumayo si Allistair at tinignan ako ng masama. "Unang una, wala akong pakialam sa 'yo kaya hindi kita inuwi. Nauna ka panga dito kaysa sa akin. Pangalawa, ikaw ang kasama ni Aiko kagabi, bakit sa akin mo hinahanap, baka gago ka."

My eyes widened. "Gago ka ba? Hindi ba ikaw 'yung lumapit sa amin kagabi? Sabi ko pa nga sa 'yo, ikaw na bahala kay Aiko!"

"Wag kang bobo, buong gabi ko kasama si Ciara at Isla, hinahanap kayong dalawa. Napagtanto na lang namin na umuwi na kayo. Paanong hindi mo alam kung nasaan si Aiko?!" inis na tanong niya sa akin. Hindi ko na siya pinansin at dali daling kinuha ang cellphone para tawagan si Aiko.

Tinawagan ko agad si Aiko kaso hindi siya sumasagot, naka ilang tawag pa ako BAGO niya sagutin kaya medyo nakahinga ako ng maluwag.

"Gago! Asaan ka?!" agad agad na tanong ko ng sagutin ni Aiko ang tawag ko.

[ Sorry, this isn't Aiko. She's still sleeping. ] I froze when I heard a man's voice. What the fuck did I just do?!

"Who the hell are you?! Where did you bring my friend?! And why do you have her phone?! Ipapa track kita at ipapakulong!" wala sa sariling pag babanta ko.

[ First of all, calm down, ma'am. I didn't do anything to her. Secondly, we know each other, so I brought her to my condo. Lastly, I bet you were the one who asked me to take care of her last night. You even called me, Allistair, who ever that is. ] agad kong sinampal ang noo ko ng maaalala.

"Okay, I'm sorry. Please bring her home safely." I calmly said, and quickly ended the call, not giving the man a chance to talk again.

Muntik ko pang mapahamak ang kaibigan ko dahil sa kagaguhan ko! At hindi ko pa rin alam kung sino ba ang nag uwi sa akin dito sa condo ko, at paano naman non nalaman kung saan ako nakatira?

My head was beating so fast because of the alcohol and the thoughts that were consuming me. "I really need to stop drinking."

Binato ko na lang 'yung cellphone ko sa kama at dali daling pumasok sa bathroom para maka ligo na dahil amoy alak nanaman ako. Pagkatapos maligo ay pumunta na ako doon sa higaan ko hawak hawak ang laptop ko dahil mag titingin ako ng emails.

Ng mapagod ay sinubukan ko nalang matulog, gumana naman. I have a big day ahead of me so I really need to sleep. When I woke up, I was already energised kasi tulog lang ang ginawa ko kahapon. Naligo na ako at nag madaling pumunta sa building ng Chanel. Sa umaga kasi ay naka schedule nanaman ako ng photoshoot, tapos sa hapon ay 'yung start na ng fashion week, maglalakad kami sa runway using brand designs.

Syempre ang brand na dala ko ay Chanèl. I heard Xelene's the one who'll model for Valentina. I really look up to her so I look forward to meeting her.

My photoshoot already began and saw that Mr. Lim is the photographer again. Parang ginagawa niyang racket ang photography.