LİSELİ EZİK -DÜZENLENİYOR-

2. Kitaptan Kesit

"Hey biraz dikkat etsene!" dedi başını kaldırmadan hemen önce. Erkeklere karşı hep böyle olmuştu zaten. Elinde değildi.

"Sen başın eğik yürümeseydin belkide sen bana çarpmazdın." dedi genç adam. Kız kafasını kaldrıınca, kızın çok güzel olduğunu fark etti.

"Pekala. Bir özür dileseydin pek de fena olmazdı." dedi kız. O an aklından sadece koruyucu ailesi geçiyordu. Evet teyzesi ölmüştü ve onu alabilecek bir akrabasını tanımıyordu. Aslında dayısı vardı ama o'da çok meşguldü. Hem kendi ailesi vardı. Kendinden birkaç yaş büyük olan evlatlık oğlu. Üç yaşında olan bir bebek ve eşi. Teyzesi öz değildi ama n'aparsın? En yakın tanıdığıydı. Koruyucu ailesi çok iyiydi. Bebekleri olamadığı için evlatlık edinmişti. Sahi acaba neden bebek değilde beni seçtiler diye düşündü.

"Daldın gittin? Neyse tamam özür dilerim. Oldu sanırım. Hadi hoşçakal." kız kafasını salladı ve yürümeye başladı. Mutsuzdu. Gülemeyecekti artık. Hayatında bulunan en önemli varlık gitmişti. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Annesi ve babası trafik kazasında ölmüştü. Ağabeyi vardı ama nerede olduğunu bilmiyordu. Ağabeyi kim bilir neredeydi. Yalnızdı. Ve yalnız olmaktan ilk defa bu kadar nefret ediyordu...

~~~~~~~~~~

Selam.. Kesit çok kısa ama daha pek fazla şeyi kararlaştırmadım. Ne zaman olur bilmem ama ikinci kesit yayınlarım. Sizi seviyorum. Görüşrüüz.