I Will Be Okay

7. Always

Always

Days were fast approaching and it seemed the feelings I felt for him really, easily disappear. Love for me was not just and fair. It was been crucial for me for so many years but I had to let go with this kind of love. I'm not happy anymore that's why I had to make myself who really I am. Not I'm changing. For once and for.. Always.

Kay Sir Ron naman ngayon ang klase ko. Umupo na ako sa upuan ko at nagbasa na naman ng libro.

Lesson 20: When silence strike you in a moment, keep the most of it.

Tama naman siguro. Hindi ka mabobore kung nakikisa ka sa katahimikan. Ganon yata ako.

Dumating si Sir Ron at agad nang nag-umpisa ng klase niya.

"Life is something you cannot buy for life is priceless". Pagbukas niya ng topiko.

Tama siya, walang presyo ang buhay ng tao. Mabibili mo ang ninanais mo ngunit hindi ang buhay.

"Ms. Haruko, what is life?" Tanong nito kay Aimee.

"Life s-sir.....is". Hindi na niya ito naituloy ang sasabibin dahil nahimatay na naman siya. Sinugod siya agad sa clinic ng katabi niyang si Akiro Yazaki.

Pangalawa na'to at si Akiro lagi ang nagdadala kay Aimee sa clinic t'wing hinihimatay ito. Kawawa naman siya. Siya kasi ang katabi kaya siya ang may responsibilidad na gawin iyon.

"Let's continue the class some other time. Class dismiss". Wika ni Sir Ron at agad pinuntahan si Aimee sa clinic.

Mabuti naman walang pasok. Pumunta ako ng rooftop para magpalipas oras at magpahangin. Habang nakatingin sa ibaba ng paaralan. Sinuklay ko ang aking buhok gamit-gamit ang mga daliri ko. Huminga ako ng malalim at-

"Ano ang ginawa mo rito?" Ranong ng isang lalaki.

Nang tiningan ko, nakita ko si Rome pala. Iniwas ko ang aking tingin sa kanya at pumangit ang ekspresyon ng itsura ko.

"Wala kang pakialam". Malumay kong pagkakasabi.

Paki mo sa buhay ko. Kung makatanong siya parang kami pa talagang dalawa. Unti-unti kong ibabalik ang dating Ji na kilala niya. Yung palaban na Ji at hindi agad-agad umiiyak.

"Wala kang pakialam? Ganon ba?". Maldito nitong sabi.

"Sige mauna na ako sa'yo". Pagpapaalam ko sa kanya.

Ang sakit ng puso ko pagnagkikita kaming dalawa. Kaya iiwas nalang ako. Lumakad na ako paalis hanggang sa napahinto nalang ako.

"May nagugustuhan ka na ba?" Diretsahan nitong tanong sa akin.

Lumaki ang mga mata ko at hindi makapaniwala sa narinig. Ano ba ang meron sa tanong niya? Mali lang ba ang dinig ng tenga ko.

"Hindi kita kailangang sagutin". Sagot ko lang sa kanya.

Ano ba talaga ang trip ng ungas na to? Di ba hiniwalayan niya ako noon at nilalait-lait ngayon na wala na talaga siyang pakialam sa akin. Tapos tatanungin niya ako kung may nagugustuhan ako. Ano na siya?

"Ganon ba. Sige!" Sabi nalang niya.

Umalis nalang ako ng tuluyan na may namumuong mga luha sa aking mga mata. Pakialam niya sa nagugustuhan ko. Porket first boyfriend ko siya, pwede na niyang pakialaman ang buhay ko. Hindi na..ayoko na sa kanya. Pero humahapdi pa rin eh. Ang sakit.

I will find the right reason to really move on from him. I just this girl hoping to have a second chance in our relationship before because I still held into that memories we had created. He was that cool, smart handsome guy I used to love before but he was this arrogant, bully and senseless guy today. The diffrerence between them so far. Very far.