Strokes Through The Strings

Kabanata 1

Nakapikit ang mga matang napabuntong hininga ako, unti unti kong iminulat ko ang mga mata ko nang maisipan nang bumangon, pero kaagad akong napabalikwas nang saktong pagdilat ko ay siya ring pagmulat ng mapupungay niyang mata.

Mabilis kong ipinikit ang aking mga mata at itinagilid ang ulo para magkunwaring tulog pa ako, though there is nothing malice about it. It is embarrassing.

I felt how the soft bed that we are lying on as he lift himself up para makaalis sa pagkakahiga. Napahagikgik ako ng tawa nang ihilamos ni Art ang mainit ang malambot at malaki niyang palad sa mukha ko. Kaya naman hinampas ko ito nang pabiro.

"Gising na! Tayo na lang pala ang natira dito sa kwarto."

The guy said softly with his morning voice, narinig ko din ang kanyang paghikab.

As I slowly open my eyes I immediately saw Art is currently putting his white shirt on his mildly bulky body, the the sun directly shines towards his direction while the curtains on his back are being slowly blown by the wind.

Everything slowed down as I savour the sight of his existence, there is no time that this man did not make my chest pound uncontrollably even by just simply putting on his shirt.

Itinaklob ko ang puting comforter sa buong katawan ko hanggang sa ulo ko dahil sa kahibangan na ngayon ay tumatakbo sa aking utak.

But that would never work especially whenever he is near me, he always find ways to agitate my heart without even knowing about it.

Nayanig ang sistema ko nang bigla ko na lang maramdaman ang mabigat nitong katawan na dumagan sa akin while the comforter acts as our barrier towards each other's skins.

Sinimulan niyang sundut-sundutin ang ibat ibang parte ng aking katawan, he tickled my underarms, waist, and neck.

Naging para akong kiti-kiti na nag-gagagalaw sa loob ng comforter dahil sa pangingiliti sa akin ng lalaki.

"Art tama na!" Malakas na sigaw ko sa'kanya habang patuloy padin ang pag sundot nito sa katawan ko dahilan para humagalpak ako ng tawa.

He removed the comforter that is covering  my head and exposed my face that made me see him freely.

"Hindi ka pa babangon ah." Patuloy na pangingiliti nito sa akin.

Bakas ang nakakalokong ngisi sa mga labi ng lalaki while his nose crunches and the dimple on his right cheek deepen.

"Eto na nga, Art naman eh! Bibirahin kita diyan kitamo!" Pinanlakihan ko ito ng mga mata, mukang nasatisfy naman ang gusto nitong mangyari kaya naman umalis na ito sa pagkakadagan sa akin at saka tumayo.

"Ang baho ng hininga mo." Pang-aasar pa nito.

Kaya naman dinampot ko ang tsinelas na nananahimik sa laapag at sinapol ang likod niya saka siya pinagmumumura.

Sabay kaming lumabas sa beach hut na hindi kalayuan sa dalampasigan.

"Ayan na pala ang mag-bestfriends!" Sigaw ng kaibigan naming si Janice.

Nakaupo siya sa loob ng kubo na nakapwesto sa harap ng dalampasigan, katabi niya ay ang iba pa naming mga kaibigan na kumakain ng agahan. Kaagad kong napansin ang mga nakapatong na bote ng alak sa lamesa.