Καινούργιος μαθητής

3.8K 242 31
                                    

Ξύπνησα από μία δυνατή αστραπή. Τώρα θα μου πείτε Σεπτέμβρη και να βρέχει; Αλλά έτσι είναι εδώ στο Λονδίνο.
Η μέρα μου ξεκινήσε όπως όλες οι άλλες.

Σηκώθηκα, έκανα μπάνιο, ντύθηκα, ετοιμάστηκα και έφυγα για το σχολείο. Όταν έφτασα πήγα και πήρα έναν καφέ απο το κυλικείο, η κ. Γεωργία είναι πολύ καλή γυναίκα! Μπορώ να πω πώς είναι η μόνη φίλη που έχω φέτος γιατί από όταν έφυγε η κολλητή μου έχω μείνει μόνη μου.

Χτύπησε το κουδούνι και αρχίσαμε να μαζευόμαστε στις τάξης μας. Ξεκινήσαμε το μάθημα και μετά από λίγο χτύπησε η πόρτα και μπήκε μέσα ο διευθυντής και μας ανακοίνωσε ότι θα έχουμε καινούριο μαθητή στη τάξη μας και βγήκε έξω "τέλεια" σκέφτηκα.
Μετά από λίγο άνοιξε πάλι η πόρτα και μπήκε μέσα ο διευθυντής ενώ από πίσω του ακολουθούσε ένα αγόρι. Είναι ψηλός, φοράει σκούρο τζίν και από πάνω μία μαύρη κοντομάνικη μπλούζα. Πάει καλά; Έξω ρίχνει καρεκλοπόδαρα, μάλλον γι' αυτό είναι τόσο χλωμός. Τέλος πάντων είναι ξανθός με καταγάλανα μάτια και τον λένε Τόμασον Παπασταύρου.

Αφού τελείωσε ο διευθυντής του είπε να βολευτεί και έφυγε .

Αφού επεξεργάστηκε την τάξη πήγε και κάθησε στο μόνο θρανίο που δεν ήθελα, από πίσω μου. Όταν χτύπησε επιτέλους το κουδούνι για να φύγουμε σηκώθηκα να μαζέψω τα βιβλία μου αλλά μίας και είμαι τόσο αδέξια καταλάθος χτύπησα με τον αγκώνα μου τον καφέ μου και έπεσε κάτω.

Περίμενα την καταστροφή που πότε δεν ήρθε οπότε γύρισα και είδα ότι ο καινούργιος είχε προλάβει να τον πιάσει πρωτού πέσει κάτω.

"Αυτό είναι δικό σου πιστεύω" είπε και με κοίταγε με ένα βλέμμα που δεν έλεγε και πολλά.

"Ναι, ευχαριστώ " του απάντησα ξερά.

"Τόμασον Παπασταύρου, αλλά μπορείς να με λες Τόμας" είπε και χαμογέλασε εμφανίζοντας μου την λευκή οδοντοστοιχία του.

"Βάλερι Γεωργοπούλου, μπορείς να με λες Βαλ" του απάντησα και αφού πήρα τον καφέ μου βγήκα από την τάξη και πήγα στο προαύλιο να βρώ την αδερφή μου για να πάμε στο σπίτι, αλλά μου είχε στείλει μήνυμα ότι είχε φύγει με κάτι φίλους της και είναι σπίτι οπότε ξεκίνησα με τα πόδια μιάς και έχασα και το λεωφορείο. Πόσο πιο ωραία είναι η ζωή; Το σπίτι μου είναι σχετικά μακρυά οπότε στα μισά της διαδρομής ειχα κουραστεί έτσι κάθισα σε ένα παγκάκι για να ξεκουραστώ.

Μετά από λίγο ένα αμάξι σταμάτησε μπροστά μου. Στην αρχή τα είχα λίγο χαμένα αλλά μετά κατέβηκε το παράθυρο και είδα τον Τόμας μέσα στο μαύρο αμάξι μερσεντές με μαύρα γυαλιά ηλίου.

Το αντίθετο μισό μου. Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα