Behind the smile

44

Paglabas namin sa building, i held my wrist as i felt sharp pain because of Janine's grip. Iba na talaga ang tama niya ngayon kumpara sa dati ko siyang nakilala, kasi sa totoo lang she gets even darker, as if... She's not the girl that i knew, pero though i was glad na di ako masyado close sa kaniya cause if that so, matagal na ako naging victim ng plano niya. All along mastermind siya, and the reason of that is her jealousy towards her lover na turns out di naman pala siya talaga gusto.

When we approach to the car we were dead silent no one dare to speak hanggang sa pagsakay namin sa kotse.

"sabi ko na sa inyo eh", Kuya Austin scoffed,

Ate Abigail look at me worriedly, "are you sure about tomorrow Rainne?".

i look at her and slowly nod, "I need to end her craziness Ate, it's out of hand na rin," Ate Abigail look at her husband worriedly, her husband now driving was quiet but tended to listen to our conversation.

"kaya naman ipaglaban ni Peter. Love. Magtiwala ka lang sa kanila." He reassured her,dahilan para kumalma si Ate grabe pala yung impact siguro ni Rona kaya pati yung nangyayari ngayon ay ikinabahala niya pa.

"Ganyan talaga Ate Abigail mo, Rainne. Intindihin mo nalang". I heard her husband spoke while driving, tumango nalang ako saka tumingin sa bintana. Pagdating namin sa bahay ay inabutan ko sila Mei roon kasama sila Xuminjin. They sibling even greet their eldest brother before turning their attention to me.

"How are you Rainne? i heard kinita mo raw si Janine?", nagaalalang tanong ni Noraleigh, tumango naman ako as an answer.

"May nakuha ka bang sagot? o kasabwat raw niya?", Tanong ni Jerome, napatingin naman si Miana sa kaniya saka kumunot ang kaniyang noo.

"Beh, Criminals can't reveal kung sino kasabwat nila! kahit na sino pa yan noh." Jerome nod his head saka napatingin saaken, natatawa naman ako sa reaction ni Jerome na para bang umagree pa siya sa sinabi ni Miana.

"well, ang plot twist niyan. Nadulas ang Janine na yun ika niya kuya niya raw kasabwat." Singit ni Kuya Austin habang uminom ng tubig, nagulat silang lahat maliban kay sa tatlong magkapatid at si Ate Abigail.

Umiling naman si Patricia saka lumapit kay Ate Abigail. "narito na raw yung summons natin para bukas." she gave her an envelope, as she opens it she let go of a sigh.

"Kailangan talaga ni Rainne tumestigo." I nod, i kinda felt nervous since it was my first time going to court as a witness and a complaint.

biglang nagsalita si Jerome, "Hindi ba delikado? baka mamaya may mangyayari pang masama habang trial."sinamaan siya ng tingin ng mga kaibigan namin dahilan para kumunot ang noo niya.

"Alam mo Rome minsan tigilan mo magbasa ng ganyan noh? sa sobrang talino mo wala ng tama na lumalabas sa bibig mo." napanguso si Jerome sa sinabi ni Noraleigh natawa naman kaming lahat dahil sa naging reaksyon niyaa ng birahin siya ni Noraleigh.

"eh kung may plano man sila.Atleast, wala silang takas kasi sila rin naman may galit kay Rainne eh." Sumang-ayon sila sa sinabi ni Patricia.

When the dawn came while i was alone in my room, i found myself reading the letter na pinakita ko kay Janine kaganina, it's clear na rin kung kanino na galing pero ang pananakot na yun di parin mawawala sa aking isip, baka nga gawin niya ang sinasabi niya sa papel.

i heard a knock on the new fixed window of mine dahilan para lumingon ako, lumaki ang mata ko ng makita ko na may kamay at dugo na nakapunas sa glass, lumayo ako at saka naglakad papunta sa may pinto habang nakaharap sa may bintana.

"Ate!". SIgaw ko habang kinuha ang phone sa bulsa ko saka may tinawagan.

"Rainne? Anyari?", boses ni Miana sa kabilang linya ang nadinig ko.

"T-tawagan mo sila Mei, may tao sa labas ng bintana." Nanginginig kong pakiusap, ilang minuto ay binaba na ni MIana ang tawag sa kaba ko ay napahawak ako sa pintuan at binuksan.

"Ate! Mommy!", Sigaw ko habang tumakbo palabas. Pero walang tao na sumasagot sa sigaw ko, Pero maya't-maya lamang ay bumukas ang pinto sa kwarto ng kapatid ko.

"Ate? anyari?", agad ko siyang tinulak papasok sa kwarto niya at nilock iyon, luckily, sa kwarto ni Russel ay walang bintana tanging pinto lang ang meron siya kaya di rin madaling pasukan ang kwarto niya.

"Ate, anong nangyayari?", kinakabahan niyang tanong nagulat pa siya nung may nadinig siya kalabog galing sa tapat ng kwarto na pinagtataguan namin. I gesture him to stay quiet and point at the closet at magtago. I sat down on the floor trying to dial the police.

"Police district, what's your emergency?", tanong sa kabilang linya, i was about to answer but a loud bang scared me, napatingin ako sa closet kung saan yung kapatid kong takot na takot.

"hello?", tanong sa kabilang linya,

"H-hello po, i need help po. M-may intruder sa labas ng kwarto namin." nanginginig kong sagot dinig ko rin sa kabilang linya na may humablot sa phone ng kausap ko.

"Hello Rainne- Yes yes! papunta na kami diyan. Wag kayong lalabas ng kwarto!", dinig kong boses ni Kuya Austin na agad rin binaba ang tawag. huminga ako ng malalim saka naghintay.

"Ate," naiiyak na tawag ng kapatid ko, agad ko siyang nilapitan at saka niyakap. Dinig parin namin ang basag at kalabog sa labas meaning di pa nakakaalis ang akyat-bahay.

Could it be rin na kasabwat yun ni Janine ang nasa labas ng kwarto?

"Ate, natatakot na ako." i caressed at my brother's head habang nagiisip ng plano na makalabas rito sa kwarto. Agad ako tumayo para kumuha ng matalim sa drawer ng kapatid ko, hanggang sa may nakita akong cutter at gunting. Napaharap ako sa kapatid ko saka nilapitan siya.

"Lalabas tayo." agad akong nagsindi ng flashlight saka binigyan siya ng cutter, kumunot ang noo niya.

"Ate, delikado yang gagawin naten." bulong niya, doon ko rin naalala na may baril palang tinatago si mommy and daddy sa kwarto nila.

"wala tayong magagawa if dito lang tayo buong gabi, matagal pa dadating ang mga police."