MR | MinSung

🌙𝟏.𝟕

AMAN TANRIM BÖLÜM YOK

NERDE BU

SABAH CHATGPTDEN YARDIM BİLE ALMIŞTIM AMİNA

BÖLÜM YOK KAFAYI YİCEM

3 SAATİMİ ALDI YA BOYLE İSİN BEN

WATTPAD BÖLÜMÜMÜ GERİ VER 🔪

NEYSE BASKA CARE YOK YENİDEN YAZİCAM SO SAD

İYİ OKUMALARR💋
__________________________________________

~Minho~

Sabah erkenden uyanmıştım ve geri uyuyamayınca Jısung'un yanına gittim. Odasına geldiğimde yatakta deli şekilde yatıyordu. Belliki aşırı yorulmuştu çünkü Jisung deli yatan biri değildi.

Yanına uzandım bu an tıpkı onu Dünyaya bırakmadan önce yanına uzandığım ana benziyordu. Tek farkı artık onu bırakmayacağımdı.

Önüne gelen uzun saçlarını geriye düzelttim ve onun melek yüzünü izlemeye başladım. Biraz sonra bana doğru dönüp uyumaya devam etti.

Onu izlerken bir anda uyanmaya başladı gözlerini ovdu etrafına baktı hafif açık gözleri dağınık saçları o kadar şirindi ki! Bana baktı yeni uyandığı için sesi hafif kısıktı. "Minho sen ne zaman geldin hiç farketmemişim". Yatakta oturur pozisyona geldi. "Bende bilmiyorum ki seni izlerken zaman nasıl geçiyor anlamıyorum". Bana baktı hafif utanmış gibiydi.

Uykusu biraz daha açılınca yanına yaklaştım ona sarıldım kafasını göğsüme yaslayıp belimden sarıldı. "Bu zamana kadar nerdeydin Hanji". Bir yandan da saçlarını seviyordum. "Hazır olmayı bekliyordum hemde iki yüz yaşımı bekledim öyle yanı" "Dünyada nasıl geliştirdin kendini orda işler daha zor" "Felix iksirlerden yaptı beni çalıştırdı" "Felix mi? Onun ne işi varmış orada" "Onunda Dünyada bir hayatı varmış arada buraya geliyordu onun dışında hep Dünyada yaşıyormuş birlikte kalmaya başladık öyle olaylar gelişti" "Hyunjin biliyor mu?" "İlk ona söylemiş zaten".

Bu beş yıl içinde olan olayları konuşmaya başladık. Nasıl işe başladığını, nasıl okulu bitirdiğini anlattı. Keşke bu an hiç bitmeseydi ama hava aydınlanmaya başlıyordu. Ondan ayrıldım yatağın köşesine gelip oturdum bana hafif sinirli bir şekilde bakmaya başladı. Bu hâli bile aşırı şirindi onu yemek istiyordum. "Hiç öyle bakma Hanji hava aydınlanmaya başlıyor birazdan hizmetliler gelir ben gidiyim en iyisi" "Tam da bu an hiç bitmesin diyordum!". Kaşlarını çatmıştı. Hiçbişi demeden onu şirin yanaklarından tutup dudaklarımızı birleştirdim. Ne yaşadığı şaşırdı. Onu bıraktığımda siniri geçmişti.

Yataktan kalkıp kapıya yöneldim. Ona baktım bana bakıyordu. "Böyle her sinirlendiğinde seni öpüceksem işimiz uzun Hanji". Bir anda gözleri büyüdü bana baktı. Yanakları kızarmaya başladı. En yakındaki yastığı alıp bana fırlattı ama yastık bana gelmeden kapıdan çıkıp kapıyı kapattım.

~Jisung~

Minho sabah sabah gelip beni utandırıyordu. Ben sinirleniyor gibi yapsamda aslında bu halini çok seviyordum.