unforgettable love

if i could go back.

chloe's p.o.v.

*flashback

 meron talagang mga bagay na di mo madaling nakakalimutan

tulad nung 1st year pa ako, pagkatapos ng klase ng naglalakad ako patungo sa bahay nang biglang umulan.

tumakbo ako sa nag-iisang waiting shed dito sa village namin para magpasilong nang may napansin akong may nakaupo

rin pala doon para magpasilong (si rain.)

err... awkwarrdd.. 

bakit kaya ganon? bigla bigla nalang umuulan diba?

..

..

ahh oo

5 minutes later..

uhhmm... rain pupunta kaba sa festival?

huh?

wala.. sabi ko hindi ko alam kung pupunta ba si yumi sa festival i was just wondering if i should ask her you know??

akala ko sasagot siya pero instead of that. naglakad lang siya patungo sa akin

ito oh gamitin mo baka magkasakit ka niyan.

p.e uniform?

okay lang yan di ko pa naman yan nagamit eh, except once.

ano?!! edi nagamit mo na pala ito?

ahahahahahahah joke lang ito naman.

sabi mo hah! ide gagamitin ko to!! ibabalik ko nalang pag malinis  na ulit.

sure. gamitin mo.

salamat.

rain was in the class next to mine.

he was short and soft-spoken, like a girl.

rain!! ito na yung pinakiram mo sakin salamat.

 pupunta ka ba sa summer festival? (siya)

huh?

gumawa ka naba ng plano kasama ang iyong mga kaibigan?

wala pa bakit?

7:00 at the clock in sankaku park meet me there aryt?.

sige bye!!

naglalakad ako sa hallway ng  may tumawag sa akin.

si blake lang pala

chloe!! what's with you and rain?

wala yun

anong wala? oh c'mon pwede mo namang sabihin sa akin ang lahat eh!

hinarap ko siya

stop being so annoying! this is why i hate boys!

i just hate all boys! O.O 

i said that kind of thing and hindi ko alam na nadun pala si rain sa likod ni blake,how i wished he did not hear anything.

but hindi niya ako pinansin at nag dire diretso lang siya sa paglalakad ng parang hindi niya ako nakikita.

pero kahit ganun pumunta parin ako sa sankaku park at exactly 7:00 oclock pero walang rain na dumating.

at kinabukas nun  narinig ko nalang na lumipat na pala si rain sa ibang paaralan.

he always seemed to be fumbling his way through everything, but i really did love rain.