Εμείς...Μαζί. Με τίποτα.

Κεφάλαιο 13

Μόλις τελείωσε όσα είχε να μου πει, χώθηκα στην αγκαλιά του και άρχισα να του δίνω φιλιά στα χείλη. Την στιγμή όμως για άλλη μία φορά έπρεπε να χαλάσει το κουδούνι του σπιτιού μου.

Μα ποιος να είναι, δεν περιμένω κανέναν... Έτρεξα να ανοίξω την πόρτα και...

''Έκπληξη!!'' φώναξαν οι γονείς μου μόλις άνοιξα την πόρτα.

Εγώ έπεσα στην αγκαλιά τους και τους φίλησα.

''Μαμά, μπαμπά τι κάνετε εδώ; Η Έλλη που είναι, γιατί δεν την φέρατε μαζί σας;'' Ρώταγα συνεχόμενα.

''Ήρθαμε να σου κάνουμε έκπληξη, γιατί μας έλειψες.. Η Έλλη είναι μαζί μας, απλά έμεινε στο ξενοδοχείο.'' Είπε ο μπαμπάς ενώ μπήκε στο σαλόνι.

''Το αγόρι εδώ ποιος είναι;'' Ρώτησε ξανά ο μπαμπάς και κοίταξε τον Άρη λες και ήταν κάποιου είδους δολοφόνος.

''Εμ, αυτός είναι ο Άρης, είναι το αγόρι μου και είναι και στην ίδια σχολή μαζί μου.'' Είπα και κοίταξα τον Άρη.

''Άρη από εδώ οι γονείς μου. Τον πατέρα μου τον λένε Σπύρο και την μητέρα μου την λένε Ελένη.'' Τους σύστησα και ο Άρης με ένα χαμόγελο στα χείλη έτεινε το χέρι του προς την μητέρα μου και μετά προς τον πατέρα μου, μόνο που ο πατέρας μου δεν έτεινε το δικό του για την χειραψία, σε αντίθεση με την μητέρα μου.

''Χάρηκα πολύ για την γνωριμία, ελπίζω να προσέχεις την Αθηνά μας.'' Είπε χαμογελαστά η μαμά μου και εκείνος χαμογέλασε, ενώ τα μάγουλα του κοκκίνισαν.

''Μαμά ηρέμισε δεν πάμε και για γάμο, χαλαρώστε..'' είπα και κοίταξα τον Άρη που με κοιτούσε και τα μάτια του έλαμπαν.

Οι γονείς μου έκατσαν στο σπίτι σχεδόν όλη την μέρα και ο πατέρας μου τον βομβάρδιζε με ερωτήσεις που έκρυβαν υπονοούμενα και αυτό πραγματικά με ενοχλούσε πολύ.

''Και δεν μου λες Άρη, πριν από την Αθηνά σε τι ερωτικό στάδιο βρισκόσουν;'' Ρώτησε ο πατέρας μου... Ααα ως εδώ. Τέρμα οι ερωτήσεις..

''Ρε μπαμπά τι ερωτήσεις είναι αυτές και για ποιον λόγο τόση ειρωνεία στα λόγια σου... Το παρελθόν του Άρη δεν σε αφορά, οπότε σταμάτα τις αδιάκριτες ερωτήσεις.'' Φώναξα εκνευρισμένη και είδα τον Άρη δίπλα μου να ανακουφίζεται.

''Ωραία, λοιπόν ώρα να πηγαίνουμε εμείς, να σας αφήσουμε και λίγο μόνους σας, Σπύρο πήγαινε στο αμάξι και έρχομαι, θέλω να πω κάτι στην Αθηνά.'' Είπε η μαμά και ο μπαμπάς κούνησε αρνητικά το κεφάλι του.