🦋រឿងគ្រាប់ខ្សាច់រំលេចរូបអូន🦋

រឿងគ្រាប់ខ្សាច់រំលេចរស្មី ប្រលោមលោក-heejake
ផ្ដើមរឿង រឿងនេះសុំដាក់ជេគជាស្រីណា❤️
"នេះឯងឆ្កួតទេហេ៎ឪ្យយើងចិញ្ចឹមកូនឯង"​ជេគ
"ជេគកុំចឹងមើលតែមួយរយះទេ ចាំយើងដោះស្រាយជាមួយសូជីហើយចាំយើងមកធ្វើជាប៉ាក្មេងវិញ"​នីគគី
"នីគគីនេះឯងឆ្កួតទេហេ៎ប្ដីយើងមិនទាន់មានផងឯងឪ្យយើងមានកូននេះឯងគិតស្អីនិង"​ជេគ
"ណេ៎...មិនដឹងទេបើរឯងមិនទទួលចិញ្ចឹមយើងនិងយកក្មេងនេះទៅដាក់មណ្ឌលកុមារកំព្រា​ បើរឯងចង់ឃើញក្មេងនេះធំឡើងកំព្រាដូចជាឯងក៏តាមចិត្ដ"នីគគី
"សុំទោសណាជីសុនម៉ាក់ឯងនេះគេមិនព្រមចិញ្ចឹម​ ណេ៎ជេគគិតថាឯងមានមុខងារជាម្ដាយនោះអីណា​ជេគណា​ស្រួលសឹងអីនិងចាត់ទុកថាឯងជួយយើងនិងជីសុនចុះណា"នីគគី
*មួយខែកន្លងផុតទៅ
"​គេងទៅកូន អេ៎ៗមិនគេងទេហេ៎គេងត្រង់នេះសិនណាកូន ហាយយ៉ាជីសុនមិចក៏យំទៀតហើយ"ជេគ
*មួយឆ្នាំកន្លងផុតទៅ(កាត់ៗទៅណ៎)
"ប៉ាត្រឡប់មកវិញហើយនេះទិញរបស់មកច្រើនណាស់"នីគគីទោះបីគេឪ្យកូននេះជេគអ្នកចិញ្ចឹមតែគេក៏នៅមកលេងកូនធម្មតាហើយថ្លៃម្ហូបអាហារ កន្លែងរស់នៅនីគគីគេជាអ្នកចាត់ការទាំងអស់​ ហើយរឿងដែលគេមិនព្រមធ្វើនោះគឺធ្វើជាប៉ារបស់ជីសុន
"​ហេឡូ...ការងាររបស់ខ្ញុំយ៉ាងមិចហើយ"ហុីសុឹង
"គ្រប់យ៉ាង​ រៀបរយហើយផ្ញើម៉ូទាំងអស់ជូនរួចហើយណានៅសល់តែការងាររីសតនៅឯសេអ៊ូលប៉ុណ្ណោះនៅប្រុងព្រាងមិនទាន់រួច"លេខារបស់ហុីសុឹង
"រឿងអគារប្រាប់ក្រុមការងារឪ្យកែថ្មីទាំងអស់ណា​ ខ្ញុំថាម៉ូតនិងគឺមិនស្អាតទេ​ចំណែករឿងរីសតនៅសេអ៊ូចាំខ្ញុំទៅរៀបចំ​អ្នកនាងជួយកក់សំបុត្រឪ្យខ្ញុំផងណា"ហុីសុឹង
"​ចា៎"
"អញ្ចឹង​អរគុណហើយ"​ហុឹសុឹង
*កាត់មកមើលជេគម្ដង
"​មានការអីនិងសូនូ ហាសថាមិចអ្នកគ្រូឈឺធ្ងន់ហេ៎បានចាំខ្ញុំទៅឥឡូវនេះ"​ជេគនិយាយបណ្ដើរកាន់អ៊ីវ៉ាន់កូនពេញដៃ
"​ស្លាប់ហើយ ហេឡូនីគគីគឺថាអ្នកគ្រូយើងឈឺធ្ងន់យើងផ្ញើជីសុននិងឯងពីរបីថ្ងៃបានទេប៉ុន្ដែយើងធ្វើតួរនាទីជាម្ដាយជីសុនយើងមិនដែលសុំអីពីរឯងទេ​ ជីសុន ជីសុន​ៗកូន" ជេគកំពុងនិយាយទូរស័ព្ទមិនបានចាំអារម្មណ៍និងជីសុន ជីសុនក៏ទៅថ្នល់
" ពីតៗអាយ...ជីសុនៗៗ"ជេគ
"ណេ៎ក្មួយៗ អស្ចារ្យ​មែនពូកែណាស់"ហុឹសុីងមិនដឹងចេញមកពីរក៏រត់ទៅបីជីសុនជេគឃើញបែបនេះក៏រាងធូរចិត្ដ
"​លោកអរគុណច្រើនណាស់អរគុណៗ​ សុំផ្ញើម៉ាភ្លែត​ អាឡូមិនដឹងយ៉ាងណាឯងត្រូវមើលកូនអ្នកគ្រូមានគុណលើខ្ញុំណាស់ឯងត្រូវតែមើលជីសុនប៉ុណ្ណឹងបានហើយ"​ជេគ
"អរគុណច្រើនណាលោកមោះជីសុនមកម៉ាក់"ជេគបិទទូរស័ព្ទក៏អរគុណហុឹសុីម្ដងទៀត
"មិនអីទេណាកូន(បុិសត្រូវឡានបុក)​ជីសុននិយាយបែបក្មេងមិនដឹងអី

រឿងនេះញុមសរសេរលេងៗទេណាបើរខុសទាស់អីកុំប្រកាន់ណា🤍🙏