ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Start from the beginning
                                    

«Ο κύριος Βίτο ξεκουράζεται αυτή την στιγμή αλλά θα χαρεί πολύ να σας δεί , όλο για εσάς μιλάει» είπε ο Μάρκο και τα γαλανά μάτια του έλαμψαν με χαρά.

«Τότε θα πάω να τον δώ τώρα» είπε ο Ντάντε.

«Θέλετε να σας συνοδέψω;»

«Όχι Μάρκο ξέρω τον δρόμο»
Ο Ντάντε ανέβηκε την σκάλα και βρέθηκε έξω από το δωμάτιο του Βίτο, έπρεπε να χτυπήσει την πόρτα αλλά δεν ήξερε εάν ήθελε να δεί τον Βίτο σε αυτήν την κατάσταση. Γι'αυτόν ο Βίτο πάντα ήταν κάτι σαν σούπερ ήρωας και ακόμα και τώρα στα τριάντα του χρόνια δεν περίμενε να δεί τον πατέρα του καταβεβλημένο από μια άρρωστια.
Όμως δεν μπορούσε άλλο να καθυστερεί το αναπόφευκτο, βρήκε την δύναμη να χτυπήσει τη πόρτα.

«Περάστε» άκουσε τον Βίτο να λέει με σπασμένη φωνή.
Το σοκ του Ντάντε ήταν μεγάλο μόλις αντίκρυσε τον πατέρα του. Τα άλλοτε γεμάτα μάγουλα του Βίτο ήταν τώρα βαθουλωμένα και τα πράσινα μάτια, ίδια με τα δικά του, είχαν χάσει την παλιά τους λάμψη.

«Καλησπέρα Βίτο» είπε ο Ντάντε όσο πιο φυσικά μπορούσε βλέποντας τον πατέρα του σε αυτή την κατάσταση.

«Ντάντε;» Ακόμα και όταν ο Βίτο άκουσε την φωνή του γιου και τον είδε μπροστά του με σάρκα και οστά δεν μπορούσε να πιστέψει ότι όντως ήταν αυτός. Δεν περίμενε ότι ο γιος του να θα ερχόταν να τον δει ενώ δεν είχε επικοινωνήσει μαζί του τόσα χρόνια.

"Ναι, εγώ είμαι. Ήρθα να σε δω» Πήρε μια βαθιά ανάσα «Δεν ήξερα ότι είσαι άρρωστος»

«Γιέ μου πόσο μου έλειψες! Ήθελα να σε δώ τόσο πολύ πριν κλείσω τα μάτια μου»

«Μην λες τέτοια δεν θα μας αφήσεις , εσύ θα ζήσεις πολλά χρόνια ακόμα!»

«Μακάρι να ήταν έτσι...» Άρχισε να βήχει δυνατά «Γιέ μου βλέπω οτι η ώρα μου πλησιάζει και γι'αυτό θέλω να σου ζητήσω μια χάρη! Δεν θέλω όμως να σε αναγκάσω, πρέπει να ξέρω ότι το κανείς γιατί το θέλεις πραγματικά»

Ο Ντάντε σάστισε, δεν είχε ιδέα τι θα του ζητούσε ο πατέρας του. Δεν μπορούσε να μαντέψει αλλά δεν είχε σημασία γιατί ήταν η τελευταία επιθυμία του και εκείνος θα έπρεπε να το σεβαστεί αυτό.

«Πες μου τι είναι αυτό που θέλεις να κάνω για σένα;»

«Πρώτα θα ήθελα να με συγχωρέσεις για την Νατάσα» Είδε το ενοχλημένο ύφος του γιου του. «Ξέρω ότι ζητάω πολλά, αλλά ήλπιζα να είχες καταλάβει ότι το έκανα για το καλό σου..»
Το όνομα αυτής της γυναίκας ήταν ακόμα κόκκινο πανί για τον Ντάντε, την είχε αγαπήσει όσο καμία άλλη αλλά αυτή τον πρόδωσε κάνοντας τον να υποσχεθεί στον εαυτό του να μην αγαπήσει ποτέ ξανά άλλη γυναίκα.

Ιταλικός Γάμος (Βιβλίο 1)Where stories live. Discover now