Ιταλικός Γάμος (Βιβλίο 1)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Ο Ντάντε μόλις είχε κατέβει από το ελικόπτερο και τα νεύρα του δεν ήταν στην καλύτερη κατάσταση. Πριν λίγες ώρες τον ενημέρωσαν ότι ο πατέρας του ο Βίτο δεν ήταν καλά και η κατάσταση της υγεία του χειροτέρευε ώρα με την ώρα. Ήξερε ότι έπρεπε να πάει αμέσως κοντά του παρά τα όσα είχαν συμβεί μεταξύ τους, άλλωστε ήταν η μόνη οικογένεια που είχε αλλά δίστασε. Πέρασε τα χέρια του ανάμεσα στα καστανά μαλλιά του και βλαστήμησε.

«Κύριε Κορέτι το αυτοκίνητο σας είναι έτοιμο» είπε ένας από τους σωματοφύλακες του και τον έβγαλε από τις σκέψεις του.

«Θα φύγω μόνος μου δεν θέλω να έρθετε μαζί μου»

«Είστε σίγουρος κύριε; Μπορεί να είναι επικίνδυνο» Είχε συνηθίσει να τον ακολουθούν παντού οι σωματοφύλακες του αφού δεν ήταν λίγες οι φορές που είχαν προσπαθήσει να τον βλάψουν αλλά αυτή την φορά ήθελε να μείνει μόνος του.

«Μπορείτε να φύγετε» και με μια κίνηση του χεριού του τους έκανε νόημα να φύγουν. Καθώς οδηγούσε στον δρόμο σκεφτόταν την ζωή του τα τελευταία πέντε χρόνια. Τόσο καιρό είχε να δει τον πατέρα του, αλλά ο μόνος υπεύθυνος ήταν εκείνος. Οι επιλογές που είχε πάρει ο Βίτο τον είχαν αναγκάσει να απομακρυνθεί από κοντά του. Κανένας δεν είχε το δικαίωμα να παίζει με την ζωή του, ούτε καν ο ίδιος του ο πατέρας. Όμως τώρα βρισκόταν εκεί για να τον δεί , του είχε λείψει παρόλο που δεν ήθελε να το παραδεχτεί. Ο Βίτο τον μεγάλωσε μόνος του καθώς η μητέρα του πέθανε όταν εκείνος ήταν μόλις δύο χρόνων και ήταν σίγουρος ότι το μόνο που ήθελε από το γιο του ήταν να είναι ευτυχισμένος.  Οι σκέψεις του τον έκαναν να αυξήσει την ταχύτητα και έφτασε στην πολυτελή κατοικία του πατέρα του πριν καν το καταλάβει. Πήρε μια βαθιά ανάσα πριν χτυπήσει το κουδούνι και όταν το έκανε του άνοιξε ο Μάρκο.

«Καλώς ήρθατε κύριε Ντάντε ο κύριος Βίτο δεν σας περίμενε να έρθετε τόσο γρήγορα» είπε ευγενικά, αλλά μη μπορώντας να κρύψει το έκπληκτο ύφος του, ο Μάρκο ένας γεράκος με άσπρο μούσι που εκτελούσε χρέη μπάτλερ για τον Βίτο εδώ και σαράντα χρόνια.

«Ήρθα όσο πιο γρήγορα μπορούσα όταν έμαθα για την κατάσταση της υγείας του Βίτο. Γιατί δεν με ενημερώσατε νωρίτερα;» Η αλήθεια ήταν ότι κανένας δεν του είχε πει ότι η ζωή του Βίτο απειλούνταν από μια θανάσιμη ασθένεια.

«Συγγνώμη κύριε Ντάντε αλλά ο κύριος μας έδωσε σαφείς οδηγίες να μην σας πούμε τίποτα» Δυσαρεστημένος απο την απάντηση του Μάρκο ζήτησε να δεί τον πατέρα του.