Chapter 2

187 1 0
                                        

Sofia's pov 

My forehead creased as someone grabbed my arms and pulled me away from my friends.

I heard Margaret and Daisy gasp in surprise. I heard them call my name, but I couldn't make out what they were saying; I was already too far from our table. To my surprise, the man who had pulled me was suddenly cornering me.

I had no Idea what going on.

“Who are you? What the f–ck are you doing! Let me g-” I hadn't even finished speaking when the stranger suddenly kissed me without permission!

My eyes widened as the Stranger pulled me closer. Our lips still pressed on each other, and i can even taste the alcohol from her lips.

Strange.

I winced when he bit my lower lip, causing me to open my mouth. He took the opportunity to thrust his tongue into my mouth.

What h–ck is happening?! 

Napakapit ako sa damit nya upang kumuha ng lakas. The stranger's kiss, filled with a raw intensity that both terrified and thrilled me, sent a wave of weakness through my legs.

Bigla pa akong hinapit nito sa magkabilang bewang nang walang pakundangan, palapit sa kanyang katawan, na mas lalong nagpabilog sa mga mata ko. He began sucking my lips like a hungry baby

The warmth of his lips, his touch sending jolts of both fear and exhilaration down my spine. I don't know but..it's different.

Oh no! This can't be happening. I need to get away from him! I haven't done anything to deserve this.

He kissed me hard, hungrily, as if he couldn't get enough. I managed to regain my composure before I lost it completely. I pushed him away and slapped him.

I saw his eyes widen in surprise, his lips parting slightly. Kasabay ‘non ang pagsabunot nya ng sariling buhok at halata kong problemado ito sa hindi ko malamang dahilan.

Ang liwanag mula sa iba't ibang kulay ng ilaw ay tumatama sa kanya. I saw his smooth, fair, well-cared-for face. His jaw clenched as he looked at me, sending another shiver down my spine.

Ang mahahaba nitong mga pilik mata at ang kulay chocolate nitong malalim ang tingin sa’kin.

Matangkad at matipuno ang pangangatawan, kung tatanyahin ay 6 footer ang tangkad nito sa’kin kumpara sa height kong 5'5. Matangos ang ilong, makapal ang kilay at mapanga, bawat anggulo nito ay walang maiinsulto. 

Napa iwas ako ng tingin at dahil sa hindi malamang dahilan ay bigla akong nakaramdam ng kaba at takot, takot na baka saktan nya ako dahil itinulak ko sya.

Pero hindi ako nagpatinag bagkus tinitigan ko sya ng may tapang sa mga mata ko. 

He gazed deeply into me, as if seeing my whole being, even my soul. My knees trembled, but I composed myself, refusing to be distracted by his gaze.

“Wala kang hiya! Bakit mo ako hinalikan?!.” iritado ko itong tiningnan dahil bigla yatang kumulo ang dugo ko na maalala na hinalikan akong mukong na'to! 

He took my first kiss! Iningatan ko ang first kiss ko mula sa mga naging boyfriend ko noon, dahil hindi talaga ako nakikipaghalikan sa kanila. Alam naman nilang hindi ako mahilig sa halikan dahil iningat-ingatan ko ito pero ang lahat ng iyon ay mawawala lang ng parang bula dahil sa isang taong stranger ang humalik at nagnakaw ng first kiss ko ng ganun ganun lang?!

“I'm sorry Miss, but I didn't mean to kiss yo–” hindi nya na natapos ang sasabihin ng binigyan ko pa ito ng sampal. Wala syang karapatan na halikan ako basta basta at sasabihin na hindi nya sinasadya?!

I saw how his eyes turned cold and sharp as he looked at me. His jaw clenched in frustration but he didn't hurt me or lay his fingers on me. 

I was afraid he might pull my hair or hurt me, but I was wrong. He just looked at me with his cold eyes, I was stunned when he apologized. I didn't expect him to. 

After a few minutes, he walked away. Habang ako naman ay ramdam na ramdam pa rin ang tibok ng puso ko at hindi ko alam kung bakit ang bilis-bilis ng tibok nito sa kanya. It seems I've met him somewhere, but I can't remember where. His voice sounds familiar to me, but I can't place it.

Hindi ko na alam sa sarili ko kung maiinis o magagalit or malulungkot ako dahil sa nangyari at ginawa nya.

I shrugged and shook my head to release that thought. I’ve decided to go home instead of staying at that bar. Iti-text ko nalang silang dalawa na umuwi na ako. 

I know napa rami na ako sa inom pero kaya ko pa naman mag maneho ng kotse. Kailangan ko na din umuwi, baka mag-alala at ma sermonan pa ako ni Mom and Dad bakit late nanaman akong umuwi.

Nang makarating na ako sa bahay ay nadatnan ko pa si Leah na nanonood ng teleserye sa cellphone nito. Ang naka babatang kapatid ko na 16 years old palang.

Bigla itong napa balikwas ng upo galing sa sofa ng makita ako. 

“Oh, Ate. Bat ngayon kalang po umuwi? Kanina ka pa hinihintay ni Dad and Mom, kaso wala kapa kaya minabuti nalang nila Dad and Mom na kausapin ka bukas.”

Sabi ni Leah kaya tumango nalang ako at iniwan sya doon sa living room. Napag pasyahan kunang pumunta sa kwarto ko at pabagsak na humiga. 

Nahihilo na ako kaya mabilis na ako pumunta sa loob ng bathroom ko at doon ko sinuka ang lahat ng kinain ko simula kaninang tanghali. 

Hindi na talaga ako uulit na uminom! Shit, kasalanan to ni Margaret at Daisy! Kung hindi lang nila ako pinilit ay hindi talaga ako sasama sa mga bruhang 'yon eh. 

Nawalan pa tuloy ako ng first kiss! Argh! Buhay nayan, nakakainis! 

Wala na talagang magawa ang mga lalaki kundi lumandi at pumatol sa mga higad na nakapaligid sa kanila! Argh!

Napahawak ako ulit sa bibig at sumuka. Eww! I hate being in this situation again! 

Naghilamos ako ng mukha at napagpasyahan mag half bath nalang dahil ayoko naman maging amoy suka bukas. After kung mag half bath ay nagbihis lang ako ng mahabang pajamas na pinaresan ng micky mouse na damit. 

Nahiga na ako sa kama't pumukit ng mga mata, pero ang naiisip ko lang ay ang halik na nagnakaw ng first kiss ko. Argh! Bwesit na lalaking 'yon! Nagdurusa tuloy ako argh! 

Nag bilang pa ako ng mga daliri ko habang pilit kong pinapatulog ang sarili ko hanggang sa... hindi ko na namalayan ang sarili kong pumikit.

He Doesn't Belong In A Wrong Way (Agnasio Series #2)Where stories live. Discover now