Lost In Paradise (HSS: Dionesia)

Chapter Ten

"'Pag magkamalay ka na, at 'pag mahanap ko na si Jaye, ipapakilala kita sa kanya. Kung puwede nga rin ipagmalaki kita sa kanya. Na sabihin kong... you're better than him." Napangiti na lamang si Dionne na parang baliw sa loob ng ward. Wala naman kasi ibang mga pasyente roon kundi si Sean lang.

"Kaya sana, magkamalay ka na, para makapagsimula tayo sa panibago." Ngumiti siya at inilapit niya ang mukha niya rito. Doon ay hinalikan niya ito sa labi. Hindi naman naging matagal iyon. She gave him only a smack. "Maghihintay ako kung kailan ka magkakamalay, Sean."

Sumandal siya sa silya habang nakatitig lang sa binata. Muli ay ipinatong niya ang ulo sa espasyo ng kama nito at doon hinila ng antok.

BIGLANG nagising si Dionne sa isang kalabit. Si Panyeng pala ang gumising sa kanya. Tinanggal niya ang mga muta sa mata at humikab. Muli ay sumulyap siya kay Sean. Hindi pa rin ito nagkakamalay. Uminat-inat muna siya at tumayo. Binilhan siya ng pagkain ni Panyeng.

"Nag-abala ka pang bumili, Panyeng. Hindi naman ako gutom. Ano ba'ng binili mo?" Tanong niya. Inilapag na lamang ni Panyeng ang dalang pagkain. Lutong bahay ito, kare-kare at dalawang kanin.

"Kain muna tayo habang hinihintay nating magkamalay si Kuya Sean." Anito at binuksan ang styro na naglalaman ng kanin at pagkain. Wala namang nagawa si Dionne kundi sabayan na lamang si Panyeng. Doon sila kumain sa isang maliit na mesa sa tabi ng hospital bed na kung saan nakahiga si Sean.

Hindi naman marami ang nakain ni Dionne dahil agad niyang narinig na umungol ang binata. Napatingin silang dalawa ni Panyeng sa gawi nito. Nagkatinginan din silang dalawa at napangiti naman si Dionne doon. Gumalaw-galaw na ito at bumalikwas ng higa. Umungol muli ito at muling natulog.

"Mukhang nagkakamalay na si Kuya." Nakangiting untag ni Panyeng at pinagpatuloy nito ang pagkain. Tumayo naman si Dionne upang lapitan ang binata. Napangiti siya habang nakatitig kay Sean. Salamat at nagkamalay ka na rin, Sean. Inayos niya ang kumot sa katawan nito at hinalikan niya ito sa pisngi.

"Naku, Dionne, nagseselos ako sa inyo ni Kuya Sean, ah? Pero joke lang, tawagin ko na ang nurse siguro, 'no?" Tumango naman si Dionne. Iniligpit naman ni Panyeng ang kinainan at tinapon na sa basurahan. Tuwang-tuwa si Dionne dahil sa wakas, ay nagkamalay na si Sean. Hinawakan niya kaagad ang kamay nito at ngiti-ngiting tinitigan ito. Ilang araw din naman ang hinintay niya para magkamalay ang binata.

"Dionne," bigla siyang napalingon sa gawi ni Panyeng at nagulat. Kasama nito si Mrs. Balbuena. Matalim ang titig nito sa kanya habang dala-dala ang kahon. Nangunot ang noo niya at lumapit siya sa ginang. Umalis naman panandalian si Panyeng kaya sila na lamang dalawa ang naiwan. Ngumisi naman si Amanda at dahan-dahang lumapit kay Sean pero agad naman itong pinigilan ni Dionne.

"Huwag kang lumapit sa kanya." Malamig na turan nito sa ginang. Ngumisi naman muli si Amanda at tinaasan nito ng kilay ang dalaga.

"Aba? Pasalamat ka at wala ka sa pamamahay ko ngayon, Dionne. At baka nakakalimutan mo, kung hindi dahil sa kayamanan ko ay patay na sana si Sean. Malaki ang utang loob ni Sean sa akin."

Biglang bumigat ang pakiramdam ng dalaga nang maalala na niya naman ang nangyari sa bodega sa may hardin. Akala niya nakalimutan na niya iyon—pero sariwa pa rin pala ito sa isip niya. Para ba namang tinutusok ang puso niya sa sakit. Balak niyang umiwas ng tingin ngunit tumulo na ang luha niya. Tahimik lang siyang nakayukom ang palad niya at parang gusto niyang sampalin ang ginang. Dahan-dahan naman itong lumapit sa gawi niya. Mataray nitong tinaasan siya ng kilay at tinitigan ang pananamit niya.

"I have a question to you, hija. Kung magkamalay na kaya si Sean, si Sean pa rin ba siya?" Sa tanong nito doon kumunot ang noo ng dalaga na tila naguguluhan. Nais pa niya sanang tanungin iyon ngunit agad nang pumasok ang isang doktor at nurse. Nakita niya na lamang na lumabas na kaagad ang ginang na ngumiti sa kanya na may halong pang-aasar. Ano'ng ibig sabihin ng tanong no'n sa kanya? Labis siyang naguguluhan. Kaya sa halip na isipin niya iyon ay si Sean na lamang ang inisip niya.