Obsessed - Yeongyu.

6.

slm

usengeclikten kim olmus yani dimi 

okul acılıcak amkya of

test fln odevde varms snrm

pzrts yaparım sktr et

(Beomgyu.)

"Duydunuz mu o ve Yeonjun gerçekten çıkıyorlarmış. Tanrım Yeonjun kesinlikle daha iyilerini hal ediyor." Koridor boyunca beni gören neredeyse herkes yanındaki arkadaşın fısıldamaya başladığında aslında Yeonjun'un okulda tahminimden daha fazla popüler olduğunu anlamıştım. 

Dünden beri aklımda aynı şeyler dönüp duruyordu. Gece düşünmekten uyuyamamıştım bile. Neden böyle yapıyordu? Nereden biliyordu babamın gerçekten katil olduğunu? 

Kafam karmaşık bir şekilde hakkımda konuşulanları duymazlıktan gelmeye çalışıyordum ki bir şeye çarpmamla durmak zorunda kalmıştım.

Bir insana...

"Bebeğim? Neden bu kadar dalgınsın?" Yeonjun gülümseyerek saçlarımı karıştırdığında yüzüne vurmak istemiştim. Koridordaki kızlar bu halimizi görünce daha da şaşırmış olacaklardı ki konuşma şekilleri ve hızları gittikçe değişiyordu. "Ha, sadece dalmışım bir şey yok." Gülümsedim. 

Şu ana kadarki hayatımda yaptığım en yapmacık ve soğuk gülümsemeydi bu. Yeonjun elimi tuttu ve bir kez daha gülümsedi bana. "Aç mısın bir şeyler yiyebiliriz istersen?" Kafamı salladım. "Pekala, neden olmasın?" El ele koridordan yürürken karşıdan gelen Soobin ile duraksadım ve yapmacık gülümsemem anında silindi.

Olaya tamamıyla bakındığında onun hoşlandığı kişiyle sevgiliydim şuan. Hem de bile bile.

Ama biraz daha derinlere inildiğinde olay bambaşka yerlere gidiyordu ve ne yazık ki bunu ona açıklayamazdım. Gözleri birleşik ellerimize kaydı sonra yüzüme çıkardı gözlerini.

Gözlerimin içine baktı. Sanki gerçekten ne düşündüğümü öğrenmek istermiş gibiydi. Sonra yavaş yavaş hayal kırıklığı ve üzüntü belirdi gözlerinde. Ve o daha tek kelime etmeden Yeonjun elimi daha sıkı tuttu ve neredeyse koşar adımlarla bahçeye çıkarttı beni. "Bak, onunla yüzleşmek zorunda değilsin. İstersen senden uzak durmasını sağlayabilirim." 

Göz devirdim. "Hayır, o benim arkadaşım. Ve ne olursa olsun öyle kalacak."

Güldü. "Pekala nasıl istersen." Sonra bir kez daha tuttu elimi ve bu sefer adımlarını kantinin olduğu tarafa doğru konumlandırdı. 

"Pekala ne yemek istersin?" Düşünmeden cevapladım. Pekte seçenek yoktu aslında. "Tost." Kafa sallayıp ilerideki bir masayı işaret etti ve onu beklememi söyledi. Gidip gösterdiği masaya oturdum ve beklemeye başladım. Üzerimde bakışlar hissediyordum. Fısıltılar duyuluyordu ama hiçbiri tam anlamıyla anlaşılmıyordu. 

Bir kaç dakika sonra Yeonjun elinde tost ile geri döndüğünde bir kez daha zoraki bir şekilde gülümsedim ona. Aslında yakışıklıydı sanırım. Okul içinde yayılmış bir şöhreti vardı ve onu kim görse dönüp bir daha bakıyordu ona. Bu inkar edilemezdi. 

Hadi ama Beomgyu. Seni sevgilisi olman için zorluyor ve sen hala onun yakışıklı olduğunu düşünüyorsun. Kendine gelmelisin bir an önce.

Ben tostumdan bir ısırık aldığımda Yeonjun odaklanmış bir şekilde beni izliyordu. Bir kaç dakika boyunca böyle devam edince ne bakıyorsun der gibi kafamı salladım ona karşı. "Çok tatlısın." Ona karşı içimde bir şeyler değişiyordu sanki. Ama bu ona olan nefretimi değiştirmiyordu. "Teşekkür ederim." Güldü. 

O an ilk defa fark etmiştim. Aslında içten gülüyordu. Gerçekten mutlulukla ve heyecanla gülüyordu. Benimki gibi sahte değildi onun gülümsemesi. Sonunda tostum bitince bende ona gülümsedim ve aynı anda sanki öncesinde anlaşmış gibi ayağa kalktık ve çıktık oradan. 

O güldükçe içimde bir şeyler değişiyordu ona karşı. Ve bunun olmasını hiç istemiyordum. O beni buna zorluyordu. Ama mutlu gözüküyordu. Tanrım, ne diyorum ben.

...

slm tkrar

final icin harika fkirlerim olustu

mhtmln oyle olck

saat 2 olms

iyi gclr

blup blup