Obsessed - Yeongyu.

4.

SELAAAAAAAM

bwn gledimmmm

hosgeldim

bu bolum agziniza sıcmayi planliyoeum haberiniz olsn

belki yapmam ama yaparsam ozr dlrm simdiden

bikac bolume asil kaos baslicak 

assiri iyi planalrwim var

Keyifli okumalarr MUAAAHHH

(Yeonjun.)

Ona dokunan herkesi öldürmek istiyorum.

Onunla konuşan, ona bakan, ona dokunabilen, ona gülümseyen herkesi öldürmek istiyorum. Beomgyu sadece bana ait olabilir. Sadece benimle konuşabilir, sadece ben ona bakabilirim, sadece ben ona dokunabilirim, sadece bana gülümseyebilir. 

İki gün önce Soobin'e gaz verdiğini bilmediğimi sanıyordu. Aslında Beomgyu hiçbir şeyi bilmiyordu. Her gece onun evinin önünde odasını izlediğimi, nereye giderse hemen bir kaç adım arkasında olduğumu ve o hiç fark etmese de yaptığı her hareketten haberim olduğunu. 

Hiçbir şey bilmeden masumca yaşıyordu hayatını. Ah, ne kadarda tatlı. 

"Bir daha ona yaklaşmayacaksın." Taehyun alayla güldü. "Bu kadar düştün mü Yeon?" Kafamı salladım. "Benim olana yaklaşacak kadar ölmek mi istiyorsun Tae?" Yüzü neredeyse ciddi bir ifade aldı. "Senin nasıl bir psikopat olduğunu öğrenmesini ister misin? Eğer istersen bu bir kaç saniyemi bile almaz." Bir kez daha gülmeye başladığında bütün sinirimi çıkartırcasına geçirdim yüzüne yumruğumu. "Onun hiçbir şeyden haberi olmayacak ve sende ondan uzak duracaksın. Anladın mı beni Tae?" Yakasından tutup geri ayağa kaldırdım onu. "Yoksa ona dokunan parmaklarını teker teker kırarım." 

(Beomgyu.)

"Hey Soobin, bugün hiç Taehyun'u gördün mü?" Soobin kafasını hayır anlamında salladığında kaşlarımı çatıp önümde döndüm. Normalde her teneffüs bahçede olurdu ama onu bugün görememiştim. Hatta dün geceden beri hiç görüşmemiştik. "Neden onu bu kadar merak ediyorsun nasıl olsa ayrıldınız?" Soobin dalgs geçer gibi gülümseyerek sorduğunda sanki dahası mümkünmüş gibi daha çok çattım kaşlarımı. 

"Öyle bir şey olmadığını biliyorsun ve hala iğrenç şakalar yapmaya devam ediyorsun." Soobin daha çok gülmeye başladı. "Hadi ama! Ondan hala hoşlandığını söylesen ne kaybedersin ki!" Soobin'in bağırması sonucu sınıftaki gözlerin bize döndüğünü hissedebiliyordum. "Sen önce siktir git kendi aşk hayatınla ilgilen." 

"Ona açılacağım zaten. Hem de gördüğüm ilk yerde." Cümlesini bitirir bitirmez sınıfa giren Yeonjun ile bu sefer ben gülmeye başlamıştım. "Ah, ne demiştin gördüğün ilk yerde mi? Tam arkanda işte." Soobin arkasına döndüğünde bakışları yine onunla kesişmişti. Deja vu yaşadığına yemin edebilirdim. "Pekala, bu sefer yapacağım." Soobin ayağa kalkıp bir çırpıda onun yanına ulaştı ve kulağına bir şeyler fısıldadığına ikisi beraber sınıftan çıktılar. 

Göz devirip kollarımı sıraya koydum ve başımı kollarımın arasına hapsedip uyumayı amaçladım. Aklım hala Taehyun'daydı. İyi miydi bilmek istiyordum ama ona yazmakta istemiyordum.

...

"Beom." Birinin beni dürtmesi ile kafamı sıradan kaldırıp uykulu gözler ile karşımdaki kişiyi seçmeye çalışıyordum. Bir kaç kez gözlerimi kırpıştırıp buğulu görüntünün gitmesini bekledim.

Sonunda karşımdaki Soobin'i görünce rahat bir nefes verip ne diyeceğini beklemeye başladım. "Başka birinden hoşlanıyormuş." Gözleri anında dolarken hem şok hem de uykunun etkisiyle ne yapacağımı bilmiyordum. Ona sarılmalı mıydım? Teselli mi etmeliydim?

En sonunda o bana sarıldığında bende kollarımı ona dolayıp güven vermek için sırtındaki elimle bir kaç kez sırtına vurdum yavaşça. Gözyaşlarının okul formamı ıslattığını hissederken içimde Soobin'i ağlattığı için bir nefret oluşmuştu Yeonjun'a karşı.

Bilinmeyen Numara:

 Bir daha böyle işlere burnunu sokmayacaksın anladın mı beni?

*gönderildi*

...

bu bolum kaos yokteu acidim sizw

sonraki bolum baslasin artik aq

sıkıcı oluyoe byle

HRRRRRR 🐟