អាពាហ៍ពិពាហ៍ថ្ងៃចូលឆ្នាំ |TK ✔

ភាគទី៣

«ឯងប្រហែលស្រម៉ៃថារៀបការហើយយើងនឹងមិនប៉ះមិនធ្វើអ្វីឯង?មែនទេ?»

«មិន..មិនមែនទេ!ខ្ញុំគ្រាន់តែមិនទាន់ត្រៀមខ្លួនហើយក៏ភ័យដូចគ្នា»

ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់អោនមុខមកជិតថេយ៉ុងបន្តិច។នាយទាញចង្ការរបស់គេឲ្យងើបឡើងមើលមកគេចំភ្នែក។ចរន្តនៃមនោសញ្ចេតនាចាប់កំណើតឡើងក្នុងសរសៃរឈាមទាំងពីរដោយការប៉ះពាល់ រត់កាត់មកដល់បេះដូងដែលបណ្ដាលឲ្យលោតជាចង្វាក់ដុកដាក់ៗលាន់ឮតាមក្បាល។ វិនាទីដែលថេយ៉ុងភ្ញាក់ខ្លួនគឺជាពេលដែលគេទទួលបានកម្ដៅនិងភាពទន់ផ្អែមនៃបបូរមាត់របស់មនុស្សដែលមានឈ្មោះជាស្វាមីជាស្រេចទៅហើយ។ដើមឡើយគ្រាន់តែចង់ថើបគេថ្នមៗជាចង្វាក់លួងលោមកុំឲ្យគេរន្ធត់ ប៉ុន្តែអ្នកណាទៅដឹងថាមនុស្សកម្រោលចូលដូចជាជុងហ្គុកអាចផ្លាស់ប្តូរចំហាយពីថ្នមមកកន្ត្រាក់និងហិង្សារ។
«បង...»គេមិនដឹងគួរហៅជុងហ្គុកថាយ៉ាងម៉េចនោះទេពាក្យបងក៏យល់ថាពីរោះហើយ។ម្រាមដៃព្យាយាមច្រានទ្រូងរឹងមាំចេញប៉ុន្តែជុងហ្គុកដូចជាពិបាកនឹងប្រដៅខ្លាំងណាស់។
«រៀបការហើយមិនផ្សំដំណេកដូនតាកាច់»

«ហ្អេស!គាត់ម្ដេចនឹងដឹងថាយើងផ្សំដំណេកឬអត់?»
«គាត់តែងតែចាំមើលពេលកូនចៅរៀបការហើយ បើចាស់ពីដើមមនុស្សរស់មកនៅមើលផ្ទាល់ទៀតផងឯងមិនធ្លាប់ដឹងទេហ្អេស?»
គឺថាគេនិយាយត្រូវខ្លះអត់ខ្លះ ផ្ទះដែលចាប់កូនរៀបការក៏ត្រូវនៅចាំដល់ពួកគេរួមរ័ក្សគ្នាពិតមែន។ គ្រាន់តែគិតក៏ព្រឺក្បាល។

«ប៉ុន្តែបង...ខ្ញុំភ័យ..»មិនប្រាប់ក៏គេមើលដឹងថាភ័យដែរគ្រាន់តែ ពេលនេះគេទ្រាំលែងបានហើយ។

«មើលមកយើង!»ជុងហ្គុកទាញមុខគេមកជិតថេយ៉ុងសម្លឹងទៅគេចំកែវនេត្រាទាំងគូរពិតមែន គេគិតច្រើនពិតមែន ដំណើរជីវិតជាប្ដីប្រពន្ធទាំងវ័យក្មេងរមែងមានសេចក្ដីលំបាក កិច្ចការតូចធំខ្លួននៅចេះស្ទើរ ភ័យមួយរឿងប្ដីមិនស្រឡាញ់ ភ័យពីររឿងគ្រួសារម្ដាយក្មេកគ្មាននរណាម្នាក់ស្វាគមន៍ ភ័យបីគឺខ្លាចស្នេហ៍ប្រេះឆា។មិនឲ្យយប់យូរសុបិនច្រើនជុងហ្គុកទាញទម្លាក់ក្រណាត់បាំងរាងកាយទាំងប៉ុន្មានទម្លាក់ចុះអស់ពីរូបស្រស់ស្អាតទាំងទ្វេ។
គិតថាវាជារាត្រីដំបូងគេនឹងបន្ធូបន្ថយដៃ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលបបូរមាត់ប្រថាប់ពីលើមាត់តូចជាថ្មីកម្រោលក៏ចូលមកគ្រប់គ្រងសតិ។
ជុងហ្គុកទម្លាក់កាយតូចឲ្យគេងលើខ្នើយ បបូរមាត់បន្ដជញ្ជក់ខាំទាញចុះឡើងរបូតជាតិសំណើមអស់ អណ្ដាតរវាសរវៃគ្រលាសចុះឡើងរេរាំទាញគ្នាយ៉ាងស្ទាត់ជំនាញហាក់ដូចជាពួកគេគឺបង្កើតឡើងរវាងគ្នានិងគ្នា។
ថេយ៉ុងភ័យសឹងតែផ្ទុះទ្រូងដែលញាប់ញ័រប៉ុន្តែមិនហ៊ានប្រកែកឲ្យស្វាមីទាស់ចិត្តឡើយ មានតែព្យាយាមថើបតបតទៅវិញដោយមិនមានចំណេះជំនាញអ្វីបន្តិចសោះលើរឿងបន្តពូជនេះ។
«ហ្អាស!បង!»ថេយ៉ុងភ្លាត់សំឡេងចេញបន្តិចពេលដែលជុងហ្គុកស្ទាបលើភ្លៅស្រឡូនខិតមកលើបន្តិចប្រលែងលេងជាមួយតំបន់សម្ងាត់។ នាយអោនមុខមកថើបសាច់កល្អគន់មិនទាស់ភ្នែក ថើបផងបឺតផងរហូតបង្ករស្លាកស្នាមក្រហមដុំៗពាសពេញ គេច្បាស់ជាមិនប្រលែងដៃ!គេច្បាស់ជាលេងថេយ៉ុងរហូតដល់បាត់មាត់ឈឹង។នារាត្រីដ៏សែនក្ដៅពោរពេញទៅដោយសំឡេងថ្ងួចថ្ងូរ ភ្លើងទានក្រហមឆេះអស់ពាក់កណ្ដាលទៅហើយតោងបញ្ជាក់ថាកន្លងទៅដល់កណ្ដាលអាធ្រាតុ ប៉ុន្តែជុងហ្គុកមិនបានសម្រាក គេនៅបន្តលុកលុយលើរាងកាយភរិយាក្មេងខ្ចីមិនឈប់ ។

«សឺត!ហ្អា!ថេយ៉ុង!»ជុងហ្គុកពោលដោយសង្រឺតធ្មេញពេញចិត្តជាមួយភាពស្រើបស្រាលដែលកំពុងកើនស្របពេលចង្កេះក៏បន្ដកម្រើកទៅមករហូតលាន់សំឡេងងឺតងកនៃជើងគ្រែ ។ថេយ៉ុងថ្ងូរដល់បាត់សំឡេង ដៃប្រឹងតោងកជុងហ្គុកមិនហ៊ានបិតភ្នែកគេងទោះបីជាគេហត់ខ្លាំងយ៉ាងណា គេមានអារម្មណ៍ថាស្រាវត្រង់ក្រោមពោះ ពេលដែលជុងហ្គុកដល់ទីម្ដងៗគេចង់ស្រែកប្រាប់ដល់ដូនតាដែលកំពុងមើលថា ស្រួលណាម៉ែហ្អើយដឹងចឹងយកប្ដីតាំងពីយូរ!