Spaces Between Us

Chapter twelve

Dan snorted. “Ako pa talaga? Sino bang sumakal sa'kin kanina nang sawayin kang wag masyadong  OA.”

Sinamaan lang siya ng tingin ni Cleo kaya umiling na lang ako. Kailan ba titigil ang dalawang to?

“Sige na, tama na. ..” bumaling sa akin si mama. “May alam ka bang restaurant dito, Luciana?”

“What? Luciana?!” the two exclaimed in unison with a wide eyes upon hearing my mom changes my name.

I glared at them. “Ma, wag Luciana please. Mukha akong matanda, sayang itong sundress ko.” reklamo ko sa kanya.

“It's cute, ano ka ba, Lulu. Everything about you are cute” Cleo chimed in and smiled to my mom. Nagpapa- good shot.

“Kelan pa naging cute ang Luciana?” umirap ulit ako at pinagkrus ang dalawang kamay.

“Nang si tita ang nagsabi, cute na syempre.” si Dan ang sumabat pero alam kong nagpipigil lang siya ng tawa.

Mom shook her head, clearly entertained. “Sige na, hanap na tayo ng makakainan. Hindi din ako magtatagal dahil baka hanapin ako bigla sa mansion. . .” Sabat ni mama kaya tumahimik na kami.

Dan quickly raised his hand. “Ako na pong bahala, tita. My treat.” mayabang na sabi niya pero humirit din itong si Cleo.

“No, tita. Ako na po. I have a better taste in food”

Sarcastic na tumawa si Dan. “Baka sa alcohol, oo. Pero pag sa pagkain, mahirap yan at baka malason mo pa si tita ” bulong niya pero sakto lang para madinig namin.

Cleo's hand landed on his waist para kurutin iyon, atsaka siya awkward na ngumiti kay mama nang makita niyang parang naguguluhan si mama sa inaasal nilang dalawa. “Don't listen to him po. He's just like that, ayaw kasi maungusan kaya sinisiraan ako.”

Dan scoffed. “At ako pa talaga. Sino kaya—”

“Ooop. . . Tama na yan, para walang gulo ako na ang hahanap ng kakainan natin, and you two will split the bill tutal mga mayayaman naman kayo" I interrupted so that they'll stopped.

Cleo want to argue again but I just pushed her so that she can't talk anymore.

Nauna kami ni mama na maglakad habang nililibot ko ang mata ko para maghanap ng restaurant. Ending, sa Mag'z kami pumasok. Isang pizza house. Medyo may kamahalan ang mga menu nang nag-order na kami pero may kasama naman akong mayaman kaya ayos lang.

Cleo leaned over the table while her hands resting on her chin. “Tita, what's your secret of having good and young skin?”

Dan and I exchanged glances and I just sighed with how random Cleo can be. Buti na lang hindi strikto si mama kaya nasasabayan niya ang kung anumang trip ng kaibigan ko.

Mom laughed, her eyes crinkling. “Talaga ba? Siguro genes lang. . .wag masyado magpa-stress at importante uminom lagi ng tubig” sabi niya habang nakahawak sa kanyang mukha, feeling conscious.

I nodded to agree with her. Yan din ang advice niya sakin, lalo na daw at nakakapagod ang trabaho namin. Pero walanghiya talaga tong si Cleo at pati yon tinanong niya pa.

She pouted. “Water. .” then she sighed. “Why it always come back to the water? Or maybe. . . Iba ang tubig sa mansion ng mga Rodriguez.”

I shot her a warning look. “Cleo. . .” She might not mention too far, or else we're all screwed up.

“Hindi naman, sa pag-aalaga talaga iyan. . . And you're gorgeous as what you've said”

Dan snorted while he's crossing his arms. “Maybe you should start drinking water instead of soda everyday.”