Üçüncü Şahsın Şiiri.

-Tanıtım-

-ÜÇÜNCÜ ŞAHSIN ŞİİRİ-

gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım

ne vakit oradan geçsem
limanda hep gemiler olurdu
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
felâketim olurdu ağlardım

akşamlar bir roman gibi biterdi
jezabel kan içinde yatardı
oradan bir gemi giderdi
sen kalkıp ona giderdin
benzin mum gibi giderdin
sabaha kadar kalırdın
hayırsızın biriydi fikrimce
güldü mü cenazeye benzerdi
hele seni kollarına aldı mı
felâketim olurdu ağlardım

-Attila İLHAN

**

Merhabaaa! Keyifler yerinde mi, umarım yerindedir.

Bir Hunhan'la geldim. *-* Tahmin edileceği üzre, şiirden uyarlanacak bir fic olacaktır. u.u Ve kendisi bir ficin telafisidir. Elimde birikmiş bölüm olduğundan, bayramdan sonra her gün bölüm ekleyeceğim gibi. *-*

Ha, unutmadan şiir hakkında bir şeyler söylemek istiyorum.

Fark etmişsinizdir ki, bu şiirde noktalama işaretleri kullanılmamış. Şöyle bir araştırdım, gezdim, tozdum ve Atilla abimizin bilerek böyle bir şey yaptığı ve bazı dizelerden iki farklı anlama sahip olmasını sağladığını gördüm.

Veee şiir üstünde biraz oynadım. Ama öyle çok fazla değil, hemen iki yerde. *-*

Ayrıca şunu belirtmeliyim ki, yazarken şiirin içindeki o umutsuz ve karşılık alamayan durumu bazı yerlerde biraz değiştirdim gibi. Haberiniz olsun. Unuturum belki bölümleri yayınlarken söylemem diye şuraya da eklemek istedim.

Başka, başka, başka.

Yok gibi. Söyleyeceklerim bu kadar, sanırım.

İyi bayramlar, hepinize!

Bol bol şeker ve baklava yeyip Canan Karatay'ın kalbine indirmek ve dudak uçuklatan mangırları cebe indirmeniz umuduyla, çok öptüm!

-ASDF:d