Spaces Between Us

Chapter two

I nodded in response at nauna na siyang lumabas. Nagpaalam muna ako kay Cleo dahil mukhang hindi ko talaga siya mapipilit na umuwi na din.

She looked already wasted just like me. Pero buti na lang at nahismasmasan ako ng kaunti. Who wouldn’t be shaken up if Julio saw you completely wasted?

When I went outside, Joaquin's already in his car waiting for me to follow. Nang makapasok ako ay agad din naman niyang pinaandar ang kotse.

“Sorry kay Cleo, ganon lang talaga siya pag lasing” paghingi ko ng paumanhin ng makapwsesto na ako.

“Ayos lang, sanay na din ako sa ganon. Everybody calls me kid, kahit sa bahay” he responded quickly.

“You're still a minor, but age doesn't define a person's maturity. You actually think more maturely than your older brothers do.”

He looked at me while smiling. “Talaga?” parang hindi siya makapaniwala na narinig niya yon. “Ikaw pa lang nagsabi sa akin niyan. You know, everyone in the house didn't always approved my suggestion even if I had one. They think that being a kid, my opinion don't matter to them”

I nodded. “Totoo, both of your brothers are so aloof that they became so arrogant. Ikaw lang ang bukod tanging iba ang ugali. See, you're offering me a ride even if I'm just your servant”

It's too late before I stopped myself from saying those things. Napakamot na lang ako ng ulo ko nang marealize  kung anong sinabi ang sinabi ko sa mga kapatid niya.

“I never thought that you're nicer, gusto na kita. Thank you for complimenting me”

I just smiled at him. Kung ganito lang din sana ang ugali ni Julio baka ang gaan pa ng buhay ko. Pero malabong mangyari yun.

“Totoo naman kasi. But hey, sorry sa distorbo. Napauwi ka pa tuloy nang wala sa oras. . .” sabi ko at nagkamot ng ulo. “Imagine, amo ko pa ang naghatid sakin pauwi mula sa club.”

Nadinig ko lang ang mahinang pagtawa niya. “Wala lang naman sakin yon. I considered everyone from the mansion as my family.”

“Right. . . You're really are the good guy”

Namayani ang katahimikan sa kotse niya pero makaraan ang ilang minuto ay nagsalita ulit siya.

“Is your friend, single?” he ask out of nowhere while we're still in the road.

“Bakit, type mo si Cleo?” I ask, assuring his intentions.

“A little, she just pulled and kissed me. I like wild girls” he said grinning.

May pagka maloko din pala ang isang to. Siguro nasa genes na talaga nila na mahilig sa babae.

“You'll definitely like her.” kasi magkasing ugali kayo. “And yes, she's single but I don't think she's into relationship”

“Okay lang, ako din naman.”

Napailing na lang ako.

So, nasa genes talaga nila na mapaglaro sa babae.

Hindi na ako muling nagsalita pagkatapos non. Buti na lang nakauwi din kami kaagad.

“Dito na lang ako, Joaquin” pigil ko sa kanya ng dumiretso siya papunta sa front gate.

He looked puzzled.

“Hindi alam ni mama na gumimik ako. Baka mabulabog pa yon kapag makita tayong magkasama”

Mukhang na gets naman niya ang ibig kong sabihin kaya tinigil niya ang kotse para makababa ako.

“Thank you ulit, at sorry na din sa abala.” It wasn't my intention to bumped the two Rodriguez, but it already happened.