Ep:3 ពួកយើងចែកផ្លូវគ្នាដើរមួយរយ:ទៅ💔

345 10 2
                                        

រំលងទៅមួយសប្តាហ៍ថេងស្តុងក៏បានធូរស្រាលជាងមុនតែគេនៅតែមិនអាចដើរបាននៅឡើយទេ គ្រូពេទ្យបានណែនាំឲ្យក្រុមគ្រួសារជួយនាំគេធ្វើលំហាត់ប្រាណជារៀងរាល់ព្រឹកឲ្យជើងគេយឺតសរសៃឆាប់ជា។

<យឺតៗ...តិចៗណា>ជុងគុកកាន់ដៃថេហ្យុងបណ្តើគេដើរតិចៗនៅបរិវេនសួនខាងក្រោយមន្ទីពេទ្យ

<អូនហត់ទេ...ហើយមានឈឺត្រង់ណាឬអត់?>សម្តីផ្អែមស្រទន់សួទាំងក្តីបារម្មណ៍ចំពោះគូដណ្តឹងបណ្តូលចិត្ត ដែលធ្វើឲ្យអ្នកស្តាប់លឺហើយទោះឈឺកម្រិតណាក៏ប្រែក្លាយជាមិនអីមួយពព្រេចភ្នែកបានដែរ...។

<អូនអត់អីទេ>រាងតូចឆ្លើយជាមួយនាយកម្លោះដោយភ្ជាប់ជាមួយស្នាមញញឹមយ៉ាងស្រស់វាអាចបញ្ចាក់បានថាគេមិនអីពិតមែន

<មោះទៅអង្គុយសម្រាកសិន>នាយបីថេហ្យុងដើរទៅអង្គុយបង់នៅក្រោមដើមឈើរាងឆ្ងាយបន្តិចដែរបើបណ្តោយឲ្យថេហ្យុងដើរទៅនាំតែគេហត់លើសដើមទេទើបសម្រេចចិត្តបីទៅតែម្តង

<ថ្ងៃនេះបងអត់ទៅធ្វើការទេឬ...បានជាមកកំដ៎អូនទាំងព្រឹក>ក្រោយពេលនាយដាក់ឲ្យអង្គុយបានស្រួលបួលហើយរាងតូចក៏ចាប់ផ្តើសួរ។

<ថ្ងៃនេះបងសម្រាកមួយថ្ងៃ អញ្ចឹងហើយបងមានពេលនៅមើលថែអូនពេញមួយថ្ងៃតែម្តង>ជុងហ្គុក

<ដោយសារតែអូន បងខាងការងារមួយថ្ងៃហើយ>លឺនាយនិយាយបែបនេះគេគិតថាគ្រប់យ៉ាងដោយសារតែគេ ប្រសិនបើគេមិនឈឺជុងហ្គុកក៏មិនខាតការងារដែរ ហ្អើយនាំទុកដល់គ្រប់គ្នាតែម្តង🙃

<ក្មេងឆ្គួត!ហេតុអីគិតបែបនេះ?...ទោះបងមិនទៅធ្វើការ1ឆ្នាំក៏បងមិនខ្វះលុយចិញ្ចឹមអូនដែរ>ជុងហ្គុកខ្នាញ់សិងតែដាក់ម៉ាក្រញ៎ទេគ្រាន់តែដាក់ច្បាប់មួយថ្ងៃសោះខ្លាចខាតការងារអីណា យ៉ាងមិចខ្លាចគេមិនមានលុយឲ្យថ្លៃបណ្តាការឬ?

<ទៅគេដឹងហើយថាបងអ្នកមាន>ថេហ្យុង

<ថ្ងៃនេះធ្វើលំហាត់ប្រាណប៉ុនណឹងបានហើយ ដល់ម៉ោងញាំអាហាពេលព្រឹកល្មម...តោះបងនាំអូនទៅបន្ទប់វិញ>ជុងហ្គុកនិយាយរួចក៏បីថេហ្យុងសំដៅទៅរទះដាក់ឲ្យគេអង្គុយស្រួលបួលរួចនាយក៏រុញគេទៅបន្ទប់់សម្រាក។

🖤ល្បែងស្នេហ៍💔 {វគ្គ២)Where stories live. Discover now