" တောင်းပန်တယ် သွားလိုက်တော့ "
ဂျီမင်းအခန်းထဲရောက်တော့ ဦးငယ်ကအရင် အိပ်ယာပေါ်မှာ နေရာတကျတက်အိပ်လိုက်ပြီး သူနားထောင်ရန်အသင့်ဖြစ်သည့်အနေအထားကို ပြင်လိုက်သည်။
" ရပြီ ပြောတော့ "
" ဘယ်ကစပြောရမလဲကို မသိဘူး "
" ကြုံရာကသာ စပြော "
မကြီးမငယ်နဲ့ သူများနှလုံးသားရေးရာကို တက်ကြွစွာ စိတ်ဝင်စားနေသူအား မျက်စောင်းတစ်ချက်ထိုးလိုက်သည်။
" အသက်အတိအကျတော့ မသိရဘူး သုံးဆယ့်ငါး သုံးဆယ့်ခြောက် တစ်ခုခုပဲ ကျွန်တော်တို့ကုမ္ပဏီရဲ့ပိုင်ရှင် နာမည်က ဂျွန်..ဂျွန်ဂျာင်ဂု "
နာမည်လေးထုတ်ပြောရတာမှာကို ရင်ခုန်ရသည်မို့ အိပ်ယာဘေးက ရှဉ့်ရုပ်ကလေးကို ရင်ဘတ်နားထိ ဆွဲယူဖက်လိုက်ရင်း နာမည်အပြည့်စုံကို ပြောရသည်။
" ငါ့ထက် သုံးလေးနှစ်တောင် ကြီးတာပဲ "
" အသက်ဆိုတာ ကိန်းဂဏန်းတစ်ခုပါပဲဗျ "
" အတော်ဖြစ်နေနော် ငါ့ထက်ဘယ်နှနှစ်ကြီးကြောင်းပဲပြောတာ ဘာမှ မဝေဘင်ရသေးဘူး "
" ဟဲဟဲ...အဲ့ဒါ ကျွန်တော် နေ့တိုင်း ပန်းလေးတွေပေးပြီး လိုက်နေတယ် မနက်ဖြန်ကျ Ranunculus ပန်းလေးပေးမှာ နှင်းဆီပန်းနဲ့တူပေမယ့် သူက ပွင့်ဖတ်အထပ်ပိုများပြီး တစ်မျိုးလှတယ် ပန်းဆိုင်မှာ ဝင်ဝယ်ရမယ် "
" ပန်းရဲ့ အဓိပ္ပါယ်က ဘာတဲ့လဲ "
" မင်းရဲ့ စွဲဆောင်မှုအောက်မှာ ကျဆုံးသွားပြီတဲ့
အိပ်တော့မယ်ဗျာ နောက်ရက်မှ ဦးငယ်သိချင်တာတွေ ဆက်ပြောပြမယ် "
" ငါ့တူဆိုတော့ ရုပ်ခံကရှိပြီးသားပဲ သေချာကြိုးစားပေါ့ ပြန်မကြိုက်ရင် ငါသိက္ခာကျတယ် "
" ဘာလဲ ဘာလို့ဦးငယ်သိက္ခာကျမှာလဲဗျာ ဘာမှကိုမဆိုင်တာတွေ "
" မဆိုင်တာက မင်းနဲ့ မင်းရဲ့ဦး...
ငါဆို မျက်လုံးလေးတစ်ချက်မှိတ်ပြရုံနဲ့ ပြန်ကြိုက်ခံရတာလေ မင်းကျမှ အရမ်းတွေကြိုးစားပြီး မရရင်... "
YOU ARE READING
ဦး
Fanfictionပန်းကလေးတွေက အချစ်ခံဖို့ မွေးဖွားလာတာ ဦးသိလား။ ကျွန်တော်ကလည်း မိသားစုပြီးရင် ဦးချစ်ဖို့ ဦးကိုချစ်ဖို့ မွေးဖွားလာတာဗျ။
💌 05 💌
Start from the beginning
