ဦး

💌 04 💌

ဂျီမင်း ပန်းခင်းအဝါကြီးထဲမှာ ဦးနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ရင်း ပန်းတွေပေးနေခြင်းဖြစ်သည်။ ပန်းခင်းထဲပဲမို့ အခင်းထဲကပန်းတစ်ချို့ကို ခူးလိုက်ပြီး အစည်းလေးလုပ်ပေးနေတာ။

ဦးက သဘောကျကြောင်းပြောပြီး ထပ်ပေးခိုင်းနေတယ်။ ဂျီမင်းလည်း ခူးပေးနေရင်း ပန်းတွေက သူမမှီတော့တဲ့အနေအထားရောက်သွားခဲ့ပြီဖြစ်၏။ သူတို့ဘေးတစ်ဝိုက်မှာ ပြောင်ရှင်းနေပြီပင်။ ထိုအခါမှ ဂျီမင်းပန်းခင်းကြီးကို လှည့်ကြည့်မိတော့သည်။ ကျူးလစ်အဝါရောင်အခင်းကြီး..။

ထို့နောက် ဂျီမင်း မျက်ရည်တွေစီးကျလာပြီး ရင်ထဲတွင် တော်တော်လေးမွန်ကြပ်နေခဲ့သည်။ အံကြိတ်ငိုနေရင်း မခံနိုင်တော့သည့်အဆုံးတွင် လန့်နိုးလာခဲ့သည်။ နိုးလာတော့ ချွေးတွေရွှဲနေခဲ့ပြီး ငိုထား၍ မောနေတာကြောင့် ဂျီမင်း ထပြီး မီးဖိုထဲသို့ ခပ်သွက်သွက်သွားကာ ရေသောက်ရသည်။ ထို့နောက် ဧည့်ခန်းမှာ မှောင်မဲမဲကြား မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသည်အထိ တွေးနေမိသည်။ ပန်းတွေလွှင့်မပစ်ဘဲယူသွားတာ ပျော်စရာမဟုတ်ဘူးလား။ ဘာလို့ကြောက်စရာကောင်းတာတွေ မက်ရတာလဲ။

ကျူးလစ်အဝါတွေရဲ့အဓိပ္ပါယ်တစ်ခုက ကိုယ့်ဘက်ကချစ်နေပေမယ့် သူ့ဘက်က ပြန်မချစ်တာသိတယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်တဲ့လေ...။

*****^^******
Zawgyi Code

" ဦးငယ္ မေနာက္နဲ႔လို႔ဗ်ာ... "

မနက္ေစာေစာစီးစီး ေစာင္ေတြလာဆြဲလိုက္ ေခါင္းအုံးကို လာဆြဲလိုက္ႏွင့္ မႀကီးမငယ္လာေနာက္ေနေသာ ဦးငယ္ကို ဘယ္သူမွထိန္းမယ့္သူမရွိဘူးလားမသိ။ ညက အေတြးေတြမ်ားၿပီး ညနက္မွအိပ္ေပ်ာ္ထားတာေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာလာႏွိုးခံရျခင္းကို အဆင့္သင့္ျဖစ္မေနေပ။ ေမေမႏွိုးရင္ေတာင္ ေစာင္ျခဳံၿပီးျပန္အိပ္လို႔ရေသးသည္။ အခုေတာ့ ဘာမွမကယ္နိုင္။

" ထစမ္းပါ ဂ်ီမင္းရာ.. မမေျပာျပလို႔ ငါသိၿပီးၿပီ
မင္းႀကိဳက္ေနတဲ့သူက ငါ့ထက္ေတာင္ႀကီးတယ္ဆို
ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးလည္းမဟုတ္ဘူးဆို "