စူးစမ်းသလို ကြည့်လာတော့ ဂျီမင်းက မနေနိုင်မထိုင်နိုင် အတွေးချော်သွားပြီး ပြာပြာသလဲပြန်ဖြေရှင်းမိသည်။ တစ်ဖက်လူကတော့ မည်သို့အဓိပ္ပါယ်နှင့်ကြည့်သလဲ သူမသိ။ သေချာပေါက်ကို အထင်လွဲမှာစိုး၍ သူဖြေရှင်းတဲ့ကြားက ထင်ဖြစ်အောင်ထင်သွားသေးသည်။
" အော်... ဆိုင်ရှင်လှလို့ ကော်ဖီကောင်းတာ မဟုတ်ဘူးလား "
" ချောတာ လှတာနဲ့ သူဘာလုပ်လုပ်ကောင်းစရာလားဗျ ဒါပေမယ့်လေ ဦးဆိုရင်တော့ ဖြစ်နိုင်တယ် "
မှာထားတဲ့ကော်ဖီလည်းရပြီမို့ ကော်ဖီကိုယူကာ လှည့်ထွက်ရန်နောက်ဆုတ်ရင်း မျက်လုံးတစ်ဖက်မှတ်ပြကာ ထိုစကားအား ပြောခဲ့ခြင်း။ မတတ်နိုင် တစ်ခါ တစ်ခါတွေ့ရဖို့ မသေချာတဲ့ကြား ခက်ခဲလှတော့လည်း တွေ့တုန်းတွေ့ခိုက် ရင်ထဲတဖြည်းဖြည်းစွဲစေပြီး တိုးဝင်လိုက်မည်။ ဆိုင်သူတော့ မရှိကောင်းပါရဲ့...။
*****^^******
Zawgyi Code
အသက္ႏွစ္ဆယ့္ငါးက ႀကီးတယ္လို႔လည္းေျပာလို႔မရသလို ငယ္ပါေသးတယ္လို႔လည္း ေျပာလို႔မရသည့္အပိုင္းအျခားတစ္ခုပင္။ အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးလာေလ အေတြးေတြေျပာင္းလာေလျဖစ္သည္။ အခ်စ္ေရးဆိုလည္း နားလည္မွုရွိၿပီး ကိုယ့္ကိုေပ်ာ္ရႊင္ေစသူ၊ ကိုယ့္ထက္မျမင္ရင္ေတာင္ ကိုယ္နဲ႔လယ္ဗယ္တူေျပးနိုင္သည့္သူ စသျဖင့္ သတ္မွတ္ခ်က္ကေလးေတြ ထားတတ္လာသည္။ ဒါမွလည္း ေရရွည္သြားနိုင္မယ့္ ဆက္ဆံေရးတစ္ခုရလိမ့္မယ္မဟုတ္လား။
အခုလည္း ဦးကို ဂ်ီမင္းႀကိဳက္မိေနသည့္အေျခအေနေလးမွာပဲ ရွိေနေသးသည္။ ခ်စ္ပါတယ္ဟု အတတ္မေျပာနိုင္ေသးပါ။
ဂ်ီမင္း " ေနာက္တစ္ခါထပ္ေတြ႕တာနဲ႔ ဖူးစာပဲ ပန္းေတြေပးၿပီး လိုက္ပစ္မယ္" ဟု ၾကဳံးဝါးကာ ေန႔တိုင္း ကုမၸဏီသို႔သြားကာ ပုံဆြဲသည္။ အရင္ကေတာ့ ပုံဆြဲမယ္ဆို အိမ္က သူ႔အခန္းထဲမွာပဲ တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္း အခန္းထဲကမထြက္ ဆြဲသည္။ အခုေတာ့ အျပင္ထြက္ရမည့္အေၾကာင္းရင္းေလးက ရွိလာၿပီမို႔။
သို႔ေသာ္..သို႔ေသာ္ ရင္နာစရာဟုပင္ ဆိုရမည္။ တစ္လၾကာသည္အထိ ဦးရဲ့အရိပ္ကိုပင္ ထပ္မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ ဖူးစာမဟုတ္ခဲ့ဘူးေနမည္။ ဒီေလာက္ထိ ရက္စက္မွျဖစ္မွာလားဟု ေအာ္ေမးခ်င္ေသာ္လည္း တရားခံကဘယ္သူရယ္ပါလို႔ လက္ညိဳးထိုးေမးစရာမရွိခဲ့ေပ။ ထုံးသံအတိုင္း ကံကိုပဲပုံခ်လိုက္ေတာ့မည္။
YOU ARE READING
ဦး
Fanfictionပန်းကလေးတွေက အချစ်ခံဖို့ မွေးဖွားလာတာ ဦးသိလား။ ကျွန်တော်ကလည်း မိသားစုပြီးရင် ဦးချစ်ဖို့ ဦးကိုချစ်ဖို့ မွေးဖွားလာတာဗျ။
💌 02 💌
Start from the beginning
