Decoding the Super Model Coded (BINI Series #1) JhoCey

Chapter 28

Two days naming ginawa yun. Hanggang sa umalis na si Conor doon sa place.

This means, our mission has ended. Dali dali akong nagligpit ng gamit. Ganoon din sila.

Para kaming si Flash. Making sure na dala namin lahat ng gamit. Not leaving any trace na nagpunta kami dito. I even fabricated the cctv. Di naman nila mapapansin yon.

And then ride the car then the jet plane.

6 pm ang event. Oo gabi gaganapin yung fashion show.

5 pm na. My gosh. Ang tagal pa naman ng traffic sa kalsada. Rush hour na ngayon.

Nagulat ako ng hinatak ako ni Mikha papunta sa isang motor. She made me wear a helmet. Sumakay ito sa motor.

I look at Gian and Cole. Tumawa lang sila bago nagsuot ng helmet.

They made other staff put our things in the company car. At sinabing ihatid iyon sa HQ.

"Mikha, babawian kita ng hininga kapag tayo naaksidente" sabi ko na lang dito bago umangkas sa motor nya

"Hold tight, baka maiwan ka" sabi pa nito kaya napadiin ang hawak ko sa balikat nya

I almost regret riding on a motorcycle with Mikha. Kasi kulang na lang, maiwan yung kaluluwa ko sa bilis nyang magpatakbo. Napapasigaw pa ako kapag sumisingit sya sa mga sasakyan na buhol buhol na dahil sa traffic

"Mikha Lim!!" sigaw ko ng pisilin nito ang silinyador. Bwiset

Wala syang pakiaalam sa nararamdaman ko

I felt like my energy is drained ng tumigil ang motor. I heard another motor stop, siguro sina Cole.

Someone held my shoulder

"She's gonna walk na, ano?" Sabi ni Gian kaya natauhan ako

Kahit hinang hina ang tuhod ko ay nagawa ko pang makatayo at tumakbo papunta sa loob.

I saw Aliah waiting outside the door. Yung pintuan papunta sa pinag gaganapan ng event. Hinubad ko pa yung shirt na suot ko. Oo. May fan shirt ako ni Savy sa loob.

I saw how Aliah laughed at me. Isinuot nito saken yung ID na may nakalagay na all access. Tapos iniabot saken yung bouquet na hawak nya

"Thank you" sabi ko dito

Tumango lang ito at itinulak na ako papunta sa loob

I found my seat. Dang. Saktong naglakad sya palabas ng runway. She's wearing the dress. Yung dress na ilang linggo nyang pinagpuyatan. I feel so proud.

---
Savys' POV

Before the event

Nandito ako sa back stage. Checking the dress for the last time when Ate Aliah came

"You okay?" Tanong nito saken

Nagkibit balikat lang ako. Kasi hindi ko din alam

Mahalaga saken yung event. But Jho is not here with me. Gusto kong makita nya ko sa stage. I wanna make her proud. Pero wala sya e, nasa mission.

Hindi ko naman pwedeng sabihin na wag na syang sumama. Kasi importante daw e, she's with her friends din naman. Alam ko ding hindi sya mapapakali kung sakaling manatili sya dito tapos andon mga kaibigan nya sa mission.

But I felt sad. Disappointed. Halo halo na nga e.

"Ivi-video kita, para makita pa rin ni Jho" sabi pa ni Ate Aliah

I pouted and nodded sa sinabi niya

"Slay your walk okay?" Sabi nito bago ako tinapik sa balikat

Jho didn't know na ako ang magsusuot ng dress. Surprise pa naman sana kaso ayon, hindi nya nga makikita ng live. She's been messaging me a lot kahit nasa mission sya. Pero ayon, nalulungkot lang ako kaya napakatipid ng sagot ko sa kanya.

Hays. Nakakainis na parang ang selfish ko sa part na yon. Di naman niya kasalanan na magkasabay yung date.

---

"Okay Models, nasa 35th entry na tayo, pila na yung pang main event" sabi nung organizer.

40 na designs kasi yung iprepresent namin. I'm on the 38th kaya pumila na ko

Kinakabahan ako. But I have to be professional. Hindi naman na bago ang runway saken. It's my job.

May bumabagabag lang saken kaya ganito ang nararamdaman ko

"38th, Go" sabi nung organizer

Game face on. And I started walking

Camera flashes paglabas ko ng back stage. I saw people cheering.

And an unexpected person came into my view. Wearing that giddy smile that made me fall for her. Wearing her pink org Shirt that earned curses from her org members. She's looking at me with those beautiful orbs that make everything stop in motion

I took a deep breath kasi pakiramdam ko. Maiiyak na ko. Who wouldn't? I wasn't expecting this, to see her in the crowd.

I walk, pose and walk again until nakarating ulit ako sa back stage.

Saka lang nag sink in saken ang itsura nya. Her hair's a mess. Na parang kadadating nya lang galing sa sabunutan.

Damn that gurl.

Pagkatapos ng event sa runway. Some designers was invited para sa speech. We actually have cards on the table near the stage for contact purposes. Just in case nagustuhan nila yung designs. They'll be able to contact the designers.

The very purpose of this fashion show is for us to make connections.

Nagbihis na ako at lumabas ng back stage. Just to see her with our other friends na tinatawanan sya.

They stopped annoying her ng makita nila akong papalapit na sa kanila. Jho noticed it kaya tumingin din ito sa direction ko.

"Hey" bati nito sa akin bago inabot ang bouquet na hawak nya

"You look so damn gorgeous" sabi nito that made me smile

"You came" sabi ko kaya napakamot sya sa ulo

"It's a near death experience, but I did" sabi pa nito and I heard her friends laugh

I pulled her and hug her

"Thank you Love" bulong ko dito. I felt her hand caressing my back

She's always here for me. Kahit hindi ko sabihing kailangan ko sya, kahit sabihin kong okay lang na wala sya. She always makes sure her presence is felt.

"Tara na, deserve namin ng libre" sigaw ni Cole that made the others laugh

"Tara, it's my treat" sabi pa ni Jho bago kinuha yung bag ko.