When Two Worlds Collide

Chapter Twenty-Five: Goodbyes

Marahan na inabot nito sa kanya ang bago ng tubig na nilagyan nito ng straw. Nang makainom na siya alam niyang kahit na nasa ganitogn sitwasyon pa ang katawan niya sasabihin at sasabihin pa rin ni Errol ang mga bagay na dapat niyang marinig.

"This is not an outcome that I am expecting," panimula nito sa kanya nang marahan nitog kinuha ang baso sa kamay niya at muling ibinalik sa side table.

"I'm sorry, Kuya," hinging paumanhin niya.

But instead of scolding he gently gather her on his arms, doon lang niya naramdaman ang bahagyang panginginig na buong katawan nito.

Hindi namna niya ito magawang masisisi, ilang taon na simula nang mawala ang mga magulang nila at tanging siya na lang ang natitira nitong pamilya.

Everyone around them wants nothing but their family's money and his brother is the one who shield her away from the malicious stares that people throw at them, even though she can see it but didn't know the extent of that.

"I know that all you want to do is to help, pero hindi ibig sabihin 'non ay kailangan mong ipahamak ang sarili mo. What if hindi lang 'to ang nangyari sa'yo? Hindi mo ba iniisip ang mangyayari sa'kin Adrianna?"

"I know, Kuya hindi na 'to mauulit."

"I want you to come with me sa states, Yanna," wika nito nang marahan siya nitogn pinakawalan.

"Pero Kuya—"

"I know you have been attached in this place and people. Dito mo lang talaga naranasan ang maging normal but you are my sister and I prioritize you above anyone else. You also need to recuperate your health Yanna, kaya mas mabuting doon ka na lng magpagaling sa America."

Natahimik siya sa sinabi ng kapatid, totoo ang sinabi ng kapatid pero higit isang mukha ang agad na sumagi sa isip niya.

Si Matthew.

Ano na ng aba ang magiging reaksyon nito kapag umalis siya? Hindi niya alam.

Nakagat niya ang kanyang labi, "Can I have some days, Kuya? I just want to give everyone a proper goodbye."

"Okay, I understand, Yanna, magpahinga ka na muna."

Tumango siya bilang pagsang-ayon habang inalalayan siya nitong muling makahiga ng maayos.

"Ano na palang nangyari kina Matthew?"

"Everything was settled, Yanna. Don't worry about them, as the person and people behind him that made you got here? I'll make sure they pay the price of hurting you," kita niya ang galit sa mga mata ng kapatid niya kahit na siya ang tanungin malamang na may mga bagay na hindi na dapat niya siguro dapat na malaman.

Tumango na siya at nagpasyang magpahinga, kahit na ba alam niyang limitado na alng ang oras niya dito sa Pilipinas.

"NAGISING na 'ho ba si Adrianna?" iyon ang tanong ni Matthew kay Errol na kalalabas lang ng pinto.

"Yes," he answered him coldly.

Hindi rin naman niya ito masisisi lalo na at siya ang may kasalanan kung bakit nandito ngayon ang kapatid nito sa ospital.

Ilang araw na rin kasi siyang nag-babantay sa ospital dahil inaasikaso pa nito ang mga dapat na gawin sa mga taong naging dahilan kung bakit nandito ngayon si Adrianna.

Kung may kakayahan lang siya na pagbayarin ang mga taong naging dahilan ng pagkakabaril kay Adrianna malamang na ginawa na niya. Pero wala siyang kahit na anong kakayahan para gawin 'yon.

Kung hindi pa nga sa tulong ng pamilya nito ay hidni nila mababawi ang kapirasong lupa na tanging pagmamay-ari ng pamilya nila.

Wala siyang mukhang maihaharap sa taonga lam niyang nakita niyang nakita na ang buong mundo.