មនុស្សរបស់យើង🔥

Comincia dall'inizio
                                        

"ពេលថ្ងៃសូនូចាំជួយធ្វេីអាហារ ហេីយអោយជុងវ៉ុនយកទៅអោយយេីងនៅក្រុមហ៊ុនផង " នាយងាកមកផ្តាំសូនូវិញ

"បាទ/បាទ" រាងតូចឆ្លេីយព្រមគ្នា

សុងហ៊ុនចេញទៅផុត នីគីចុះមកម្តង ស្បថសូនូឃេីញនីគីដូចឃេីញខ្មោច នាយចង់ខ្យល់គរមួយរំពេច !!

"កេីតអីសូនូ" ជុងវ៉ុនងាកមកមេីលមិត្តរបស់ខ្លួនមុខឡេីងស្លេកអស់ហេីយ

"អត់កេីតអីទេ " សូនូតបហេីយក៏អោនមុខចុះនាយតូចមិនចង់ឃេីញមុខរបស់នីគីទេ នាយមិនចង់នឹកឃេីញដល់រឿងយប់មិញ!

"អ្នកប្រុសតូច ពិសារអាហារពេកព្រឹក "ជុងវ៉ុននិយាយជាមួយនីគី

"អឹម" មួយម៉ាត់មិនគំរួសគំរេីយ ធ្វេីអោយជុងវ៉ុនឆ្ងល់ ខ្មោចឯណាចូលសន្ធិតទៀតហេីយ ជុងវ៉ុនដួសបាយអោយនីគី រាល់ដងពីរនាក់នឹងមិនដែលត្រូវគ្នាទេ តែមកពីសូនូឈឺដៃទេីបជុងវ៉ុនបម្រេីនីគី ជំនួស..!!

នីគីញុំាបាយរួចរាល់ នាយក៏ទៅធ្វេីការបាត់ជុងវ៉ុនក៏ប្រមូលទុកដាក់ចានឆ្នាំង មុតដៃមែនតែមិនបានរអូរមួយម៉ាត់ ព្រោះសូនូត្រូវខ្លាំងជាងខ្លួន..!!

"សូនូ"

"ហុឹស"

"ឯងបង្រៀនយេីងធ្វេីម្ហូបទៅយ៉ាងមិចដែរ" ជុងវ៉ុននិយាយមិនចង់ចេញនេះលេីកទីមួយហេីយ

"មិចក៏សុខៗស្រាប់តែចង់រៀនធ្វេីម្ហូប "

"ក៏ ចង់ជួយឯងនឹងហេីយ "

"ចង់ជួយយេីងឬចង់ផ្គប់ចិត្តអ្នកប្រុសធំអោយប្រាកដ " សូនូញោះជុងវ៉ុន

"ចង់អោយជួយពិតមែន ..ហេី..ហេីយយេីងទៅផ្គប់ចិត្តអ្នកប្រុសធំធ្វេីអី" ជុងវ៉ុនតបរដាក់រដុបរៀងភ័យៗ

"អញ្ចឹងហក៎"

"ត្រូវហេីយ" ជុងវ៉ុនធ្វេីរឹកខ្មេីតដាក់សូនូ

"ក៏បានចាំយេីងបង្រៀនឯង ''

" ជុប ..ជុប " ជុងវ៉ុនចាប់អោបខ្លួនរបស់សូនូណែនហេីយថេីបសូនូពេញមុខ មិនដឹងជាសប្បាយចិត្តអីណាស់ណាទេបានដល់ថ្នាក់នឹងគ្រាន់បង្រៀនធ្វេីម្ហូបសោះ..!!

"សឺត...ហ្អា...!!" ជូងវ៉ុនរឹតដៃអោបណែនពេកធ្វេីអោយប៉ះកន្លែងឈឺរបស់សូនូ

អ្នកបម្រើDove le storie prendono vita. Scoprilo ora