Ako lang

Pasasalamat

Muli ako ay nagpapasalamat sa paglalaan mo ng oras para basahin itong maikli kong kwento.

Emosyonal ako ng sabihin ko iyan sa harap ng buong klase namin. Umiiyak pa nga ako eh, noong una sabi ko sa sarili ko na kaya kong gawin yun pero di ko naisip na iiyak pala ako. Ang bigat kasi ng nararamdaman ko, at damang dama ko lahat ng mga salitang binibitawan ko. Ang sakit. Di ko alam kung natatawa ba yun iba kong kaklase ng dahil sa itsura ko pero wala na akong pakialam doon, ang mahalaga ay nalabas ko ang saloobin ko.

Simple man ang kwento kong ito pero sana nagustuhan mo.

Wag kang matakot magmahal, kung alam mong tama ipaglaban mo pero wag na wag mong alisin ang posibilidad na iiyak at masasaktan ka dahil kung hindi ka makararanas ng pagkasawi tingin ko hindi 'yan totoong pag ibig. Minsan kasi kailangan mong makaranas ng sobrang kalungkutan para maging malakas ka muli. Ang mga nararanasan mo ang magtuturo sayo hanggang sa hinaharap. Wag mo sabihing kulang ka o hindi ka sapat siguro sadyang hindi talaga kayo ang itinakda at kaya siya nawala sayo kasi may mas nararapat na taong darating para sayo pero, wag kang magmadali, mahalin mo muna ang sarili mo at pamilya mo. Darating at darating sayo ang taong karapatdapat sa tamang panahon.

Salamat sa iyo.

- YourDamnation