អ្នកបម្រើ

ធ្វេីអ្នកបម្រើ?

ខ្លូស...!!មួយក្រញ៉របានសម្រច...!!

<អូយយយ ពុកមកខោកខ្ញុំធ្វេីអី>ខ្ញុំអេះក្បាលត្រង់កន្លែងពុកខោក ព្រោះវាឈឺ

<ក៏ខោកអោយអាកូនឯងបាត់ភ្លេី>

<ភ្លេីត្រង់ណាទៅពុក>

<ឯងគិតថាពុកអស់ញាតិត្រឹមនឹងមែន? ពុកនៅមានពូមីង!បងប្អូនផ្សេងទៀត..!!>

<ឯណា..!!មិចមិនឃេីញ..!!ពេលគ្រួសារយេីងមានបញ្ហានាំគ្នារត់ចោលអស់គ្មានសល់ នឹងមែនគេហៅថាបងប្អូននោះ..!!ហឹសខ្ញុំគ្មានបងប្អូនបែបនឹងទេស>
<ខ្លាំងណាស់ អាល្អិត!!> គាត់ញីញក់សក់ខ្ញុំលេង
<មិនខ្លាំង មិនហៅថាjungwon កូនពុកទេ>

<កុំមកចង់ប្តូររឿងឥលូវប្រាប់ពុកមកថាឯងគិតយ៉ាងមិចរឿងសំណេីរពុក>

<សំណេីរ..?? ចាប់បង្ខំទេីបត្រូវ>ខ្ញុំធ្វើមុខស្អុយបែដាក់គាត់
<ចឹងសម្រេចថាព្រម?>

<ចុះបេីខ្ញុំថាអត់>

<គិតថាឯងឈ្នះពុក ក៏តាមចិត្ត>
<ហឹស ពុកផ្តាច់ការ>ខ្ញុំងរខ្ទេីតមិនខ្ចីមេីល គាត់ដឹងថាប្រកែកមិនបានតែខំ
<ពុកធ្វេីក៏ដេីម្បីឯងល្អដែរ សាកគិតមេីលបេីឯងបានទៅនៅទីក្រុងក្តីស្រមៃឯងអាចក្លាយជាការពិតក៏ថាបាន ផ្ទះគេមានណាស់អ្នកបម្រេីក៏ច្រេីន មិចនឹងអាចប្រេីកូនពុកតែម្នាក់នោះ ឬមួយចង់នៅផ្ទះខ្វាលគោ តាមចិត្តគិតអោយល្អៗទៅណា ពុកទុកពេលអោយ1ថ្ងៃសម្រាប់គិត
ស្អែកពុកមកយក ចម្លេីយ ហេីយកុំគិតចង់ប្តឹងម៉ែឯង ព្រោះម៉ែឯងក៏យល់ស្របនឹងពុករួចហេីយដែរ>ថារួចគាត់ក៏ទៅធ្វេីការរបស់គាត់បាត់

< ហឹសម៉ែរួមគំនិតជាមួយពុកផង ចាំមេីល>នាយតូចដេីរតាំងៗមករកម្តាយកំពុងតែដេរខោអាវអោយម៉ូយ ម៉ែjungwon ជាជាងកាត់ដេរប្រចាំភូមិមិនធំដុំទេគឺតូចល្មម..!!

<ម៉ែ...! jungwonមុខអត់អំណោយទានឈរសម្លក់ម្តាយមិនឈប់!!

<យ៉ាងមិចអាល្អិត កេីតស្អីទៀតហេីយមកសម្លក់ម៉ែនឹង!!! គាត់ដកខ្លួនចេញពីការដេរមកស្តីអោយខ្ញុំ

<ម៉ែយល់ស្រប នឹងពុកអោយខ្ញុំទៅធ្វេីអ្នកបម្រីគេនៅទីក្រុងមែនទេ?>
<អេី....ហេីយយ៉ាងមិច?>