စူးစူးစိုက္စိုက္နဲ႔ကို သူကိုဘုၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ႏွာေခါင္းတရံႈရံႈနဲ႔
ဟိုကုတ္ဒီကုတ္ လုပ္ေနတဲ့ အေ႐ွ႕ကသူကို အမိန္႔ၾကည့္မရ
ေလေတာ့။
ေလးျဖဴသီခ်င္းနဲ႔ အသားကုန္ စင္ေပၚမွာေသာင္းက်န္းၿပီး
ပြဲဆူေအာင္လုပ္သလို ေအာက္က အိမ္ေတာ္ကလူေတြက
ေနာက္ထပ္သီခ်င္းသစ္ေတာင္းဆိုေတာ့လည္း မေၾကာက္မရြံ
ထပ္ကဲမယ္လုပ္ေနလို႔ အမိန္႔မနည္းဆြဲခ်ရတာ..။
မထံုတေတးေလးထင္တာ မနိင္စိန္ျဖစ္ေနပါေကာ...အိမ္ထဲ
ဆြဲေခၚသြင္းတာေတာင္ ႐ုမ္းကန္ရင္းမွ မခိုးမခန္႔နဲ႔ ဘာလဲ
အဲ့အၾကည့္နဲ႔...။
"ဘယ္လိုၾကည့္ေနတာလဲ ခင္ဗ်ားအတတ္ေကာင္းေတြတတ္
ေနတယ္"
"ေမာင္ကေကာ ဘာလို႔ျပန္ၾကည့္ေနတာ"
"ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ကို အရင္က အဲ့လိုမေျပာရဲပါဘူး"
"အရင္ကမေျပာရဲဘူးေလ"
"ဟုတ္တယ္ေလ"
"အခုေျပာတယ္ေလ"
"ဟာ...shit! "
ခ်စ္ရသူမို႔ ပိတ္မေအာ္ရက္၊ အသားနာက်င္ေအာင္မလုပ္ရက္
တာမို႔ ထြက္လာတဲ့ေဒါသကို လည္ေခ်ာင္းဝကေနၿမိဳခ်ရင္းမွ
တစ္ေယာက္တည္း ညီးတြားရင္း ထိုင္ရမလို ထရမလိုျဖစ္သြား
ေလၿပီ။
ငါ့လီးပဲ...မင္းအမိန္႔စည္းရဲ႕ သိကၡာေတြထိခိုက္ကုန္ၿပီ၊ သ
ခြပ္႐ိုးရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းေလးမွာ အသက္ထြက္မတတ္ေပါက္
ကြဲသြားေစခဲ့တာမ်ိဳး ဘယ္ကစြမ္းအင္ေတြရလာတာလဲ။
"ဟူး! အက်ီခြၽတ္!"
"အံမယ္...ဘာလို႔လဲ"
"အံမယ္ေတြ အံေမ့ေတြ မလုပ္ေနနဲ႔...ခင္ဗ်ားအခုဝတ္ထား
တဲ့အဝတ္အစားက နည္းနည္းေလးေတာင္ပံုမလာဘူး..က်ဳပ္
မႀကိဳက္ဘူး"
"ေမာင္ဝတ္တာလည္း ၾကည့္မေကာင္းပါဘူး..တစ္ကိုယ္လံုး
အနက္ေရာင္အျပည့္နဲ႔ ေသမင္းတမာန္လိုပဲ"
"ဘာ!သခြပ္႐ိုး...ခင္ဗ်ား...ခင္ဗ်ား! အဲ့ေသမင္းတမာန္က
ကိုရီးယားကားေတြထဲမွာ ေစာ္တိုင္းႀကိဳက္တဲ့ႏွင္းဆီခိုင္ ဇာတ္
႐ုပ္နဲ႔သ႐ုပ္ေဆာင္ေနၾကတာနားလည္လား...ခင္ဗ်ားေတာ့
နာေတာ့မယ္"
JE LEEST
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း)
Romantiekအမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသေရြ႔ မင္းကိုငါပိုင္တယ္။ BL
