"ေအာက္အီးအီးအြတ္!"
"ကြာ!ဘယ္သူမွမ႐ွိၾကဘူးလား...ေတာက္!"
လူကေသေလာက္ေအာင္အိပ္ခ်င္ၿပီး မ်က္လံုးပင္ဖြင့္မရပါဘူး
ဆိုေနမွ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေအာင္ အိပ္ေရးပ်က္
ေအာင္ ထေအာ္တဲ့ ၾကက္ကို မဆီမဆိုင္ေဒါသထြက္မိေလ၏။
အိပ္ခ်င္လြန္းလို႔ ဇြတ္ပိတ္ေနတဲ့မ်က္ခြံေတြကို အတင္းဖြင့္
ၾကည့္ကာ မနက္အေစာႀကီး အခန္းေ႐ွ႕ ကဂ်ိဳးကေဂ်ာင္အသံ
ေတြႏွင့္ ဆူညံေနတာေၾကာင့္ အမိန္႔ တစ္ေယာက္ေလးလံေန
တဲ့မ်က္ခြံေတြျဖင့္သာ ျပဴးျပဲ ၾကည့္ရေလသည္။
ဒီေန႔က တနဂၤေႏြေန႔ျဖစ္၏။
ထိုတနည္းအေနနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့ ျမန္မာတို႔ရဲ႕အထြဋ္အျမတ္
ထားတဲ့ပြဲေတာ္တစ္ခုအေနနဲ႔ေကာ ျမတ္စြာဘုရားကိုဆီမီးနဲ႔
ပူေဇာ္ၿပီးကုသိုလ္ယူၾကေလ့႐ွိတဲ့ သီတင္းကြၽတ္လျပည့္ေန႔။
"ေမာင္...အိပ္ယာကႏိုးလာၿပီလား"
"......."
ေမာင္က သူ႔ကိုျမင္မွ တစ္စံုတစ္ခုကိုသတိရသြားတယ္ထင္
ေခါင္းကုတ္၍ ေခါင္းညိမ့္ျပေလသည္။ တကယ္ပါ အဆင့္
ျမင့္ျမင့္ မိန္းကေလးေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ ေတြဆံုလာခဲ့တဲ့ ႐ိုးရဲ႕
ခင္ပြန္းျဖစ္သူေကာင္ေလးက အိပ္မႈန္စုတ္ဖြားျဖစ္ေနတာ
ေတာင္ မ်က္ေတာင္မခတ္ေငးေမာၾကည့္ေနရေအာင္ ေခ်ာ
ေမာသန္႔ျပန္႔ေနတုန္းပင္။
ဘာသာစကားသံုးေလးမ်ိဳးကို ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ေျပာဆို
နိင္သလို လယ္အလုပ္လုပ္ၿပီး ႐ွာေကြၽးမယ္လို႔ပါးစပ္ဖ်ားကမ
ခ်တဲ့ ေကာင္ေလး...အရမ္းေခ်ာတယ္ မင္းအမိန္႔စည္းရယ္။
ဒီေလာက္ ျပည့္စံုေနမွာေတာ့...ကဲ ဘာလိုေသးလဲ။
"ခင္ဗ်ားကေကာ ႏိုးေနတာၾကာၿပီလား"
"ဟုတ္"
စကားလံုးေလးတစ္ခုတည္းမွာတင္ မနက္အေစာမွာေတြ႔ရတဲ့
လန္းဆန္းတဲ့ႏွင္းပြင့္ေလးလို႔ အမိန္႔စည္းရဲ႕ရင္ထဲ စမ္းေခ်ာင္း
ေလးျဖတ္၍စီးဆင္းသြားသည္ႏွင့္ပင္တူလွ၏။
မ်က္ေတာင္ေကာ့ေကာ့ေတြႏွင့္ ဝန္းရံထားတဲ့ မ်က္ဝန္းနက္
ေတြက ႏူးညံ့သိမ့္ေမြ႔မူကို ရည္ၫႊန္းေနသလို အမိန္႔အနားသို႔
တိုး၍ ကိုယ္ေပၚမွ ခြာခ်ထားတဲ့ေစာင္နဲ႔ေခါင္းအံုးေတြကို အစီ
တက်သိမ္းေနတဲ့ သခြပ္႐ိုးက မင္းအမိန္႔စည္းနဲ႔ အထိုက္ဆံုး
ပဲ။
YOU ARE READING
မောင့်အမိန့်စည်း (ေမာင့္အမိန္႔စည္း)
Romanceအမိန္႔စည္း+သခြပ္႐ိုး ( ႐ွင္မႈန္းနံ႔သာ) အမိန့်စည်း+သခွပ်ရိုး ( ရှင်မှုန်းနံ့သာ) ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ ငါ့အနားကထြက္ခြာခြင့္မျပဳနိင္ဘူး အသက္နဲ႔ခႏၶာတည္ျမဲေနသေရြ႔ မင္းကိုငါပိုင္တယ္။ BL
