ការយើងកុំភ្លេចមកវើយ

260 27 1
                                    

[នៅចម្ការតែ]

«នេះជាតែតែគ្រួសារបស់គាត់បាន ដាំហើយមើលថែ»ជេមបាននាំហ្វូដដើរមើលចម្ការ

«តែបងមាននាំតែនេះចេញទៅលក់នៅទីក្រុងទេ»ដើរបណ្ដើរគេក៏សួរនាយបណ្ដើរ

«មានណា..បងបានបើកសាខានៅទីក្រុង 3 4 កន្លែងដែល»នាយក៏តបទៅហ្វូដវិញ

«អ៎..ចម្ការតែចាំស្នេហ៍? ឈ្មោះនេះបងអ្នកដាក់មែនទេ?»ហ្វូដគេក៏ឈប់ទល់មុខនាយ

«អឹម...បងអ្នកដាក់ឈ្មោះនេះឡើង អូនមានអីហ៌!»

«ហេតុអីបងតាំងឈ្មោះនេះ!? ប្រាប់ឲ្យផងបានទេ?» ជេមគេក៏លាដៃឲ្យហ្វូដដាក់ពីលើ គេក៏ដឹកដៃហ្វូដដើរទៅមុខហើយក៏និយាយតាមផ្លូវទៅមុខ

«ដើម្បី បងអាចចាំអូនមករកបង!»

«ហើយ..?»

«អូនក៏មកពិតមែន»

«ចុះបើអូនមិនមកបងនៅតែចាំមែនទេ!?»

«អឹម..ប្រហែលចឹងហើយ តែក៏ថាមិនត្រូវបងមានគូដណ្តឹងហើយ តែសំណាងទេវតាមានមេត្តាបានឲ្យគូដណ្តឹងបងគឺជាអូន »នាយកាន់ដៃហ្វូដហើយក៏ញញឹម

រហូតពួកគេមកដល់ សាលារៀនសាមញ្ញមួយនៅក្បែរចម្ការតែនោះ ដែលមានក្មេងៗកំពុងតែរៀនជាមួយdunk ដែលdunkជាគ្រូបង្រៀន

«តែបងលឺមកថា គូដណ្តឹងរបស់បង គេចង់ផ្ដាច់ពាក្យវិញ ឈឺចាប់ណាស់»នាយក៏ឈប់ក្បែរថ្នាក់រៀនរបស់ដាំង និយាយទៅហ្វូដដោយអន់ចិត្ដ

«អ...អឹម!អូនមិនដឹងជាបងនឹងហើយបានបដិសេធ»ហ្វូដក៏និយាយកែខ្លួនដោយស្ងេញៗ

«ចុះឥឡូវមិចវិញ?»នាយអោនទៅសួរបញ្ជាក់

«ក៏នៅតែជាគូដណឹងនឹងគ្នា អូនឈប់ផ្ដាច់ហើយ»គេនិយាយយ៉ាងអៀន

«អឹម...តែអូនត្រូវសងជំនឿចិត្ដបងសិន»នាយក៏ត

«ស្អីរបស់បងទៀតហើយ មិនចេះចប់សោះ!» គេថាឲ្យនាយហើយក៏ដើរទៅមើលដាំង

វាសនាស្នេហ៍Fourth Nattawat Ss2 (End)Where stories live. Discover now