နာကျင်ခြင်းမှ ချစ်ခြင်းဆီသို့ ...

အပိုင်း၄

အပိုင်း၄

" ပြောဦး ဧကရီ ဘာလို့အဲ့လောက်တောင် လုပ်ထားရတာလဲ "

လူနာကိုဆေးထည့်ပေးပြီးတော့ ကိုယ့်နားသို့လာကာ မေးနေသော သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ သံစဉ်ချိုကို မျက်လုံးဝင့်ကြည့်လိုက်ကာ ဘာမှမဖြေဘဲ တိတ်ဆိတ်နေမိသည်။

" ခက်နေပြီ ဒါမုဒိန်းမှုမြောက်တယ်ဆိုတာကို နင်သိရဲ့လား။ "

" သိတယ် အဲ့ဒါကြောင့် နင့်ကိုခေါ်လိုက်တာဘဲလေ။ "

သံစဉ့်ပုခုံးပေါ်လက်တင်လာကာမျက်နှာချင်းနီးကပ်လာ၍ ပြောသော ဧကရီကြောင့် ရင်ခုန်သံများဟာဝုန်းဒိုင်းကြဲသွားရသည်။ဧကရီဆိုတာ သံစဉ် ငယ်ငယ်ကတည်းကချစ်နေရသူမဟုတ်ပါလား။ဒါကိုလည်း သူသိပါတယ် ဒါပေမဲ့ သူဟာ သံစဉ့်ကိုသူငယ်ချင်းလိုသာ သဘောထားတယ်လေ။ဗြောင်းဆန်နေသည့်ရင်ခုန်သံများကိုလျစ်လျူရှုလိုက်ကာ ဆက်မေးမိသည်။ဒီနေ့မေးဖြစ်အောင်မေးရမယ်။ကုတင်ပေါ်ရှိကလေးမှာ ငယ်ငယ်လေးကှိဦးမည်။ဘယ်လောက်နာကျင်နေလိမ့်မလဲ။

" အဲ့တာဆိုလည်း သံစဉ့်ကိုပြောပြလေ "

" ဟူး "

မပြောမချင်းရစ်နေမည့်ဟန်ပေါ်တာကြောင့် ကိုယ်ပြောပြရန်သာပြင်လိုက်သည်။သူ သံစဉ့်ကို ယုံတာကြောင့်လည်းပါပါတယ်။

" သူက ဟိုကောင်ရဲ့ညီမ "

" ဟင် ...အို အဲ့တာ ဟိုကောင်လုပ်တာလေဧကရီရယ် အဲ့ကလေးအပစ်မှမဟုတ်ဘဲ "

အစမရှိအဆုံးမရှိပြောလာသည့် ဧကရီစကားကြောင့် ကြောင်အသွားကာ နားလည်သွားသည်နှင့်အမြန်ငြင်းမိသည်။ထက်ထက်လေးရဲ့ သေဆုံးမှုကိုလည်း သူသိပါရဲ့ အဲ့တာ နေဦးဆိုသည့်ကောင်ရဲ့အပစ်ဟုတ်သော်ငြား သူ့ညီမဖြစ်သူမှာမှအပစ်မရှိဘဲ။

" ဘာလို့အပစ်မရှိရမှလဲ !! အဲ့မျိုးမစစ်ကောင်ရဲ့ ညီမဖြစ်နေကတည်းက သူမှားတာ !!! "

မျက်နှာများနီရဲကာ ဒေါသတကြီးအော်ပြောလာသည့် ဧကရီကြောင့် သံစဉ်ဘာပြောရမလဲ မသိတော့။ဟိုကလေးမကိုသနားမိတာအမှန်ပင်။

" ကျစ် အဲ့အကြောင်းထပ်လာပြောမှာဆိုပြန်တော့ သံစဉ် "

" အေးပါ မပြောတော့ပါဘူး။သူနိုးအောင် စောင့်သွားဦးမယ် အခြေအနေကြည့်ချင်လို့။ "