နာကျင်ခြင်းမှ ချစ်ခြင်းဆီသို့ ...

အပိုင်း၅

အပိုင်း၅

"အ့ ဟာ့ နာတယ် ဟန် နာတယ် မမ တော်ပါတော့ အ့ ဟာ့ အွင်း ဟင့် အ့ "

ဟန့်ရဲ့ ညည်းသံများတောင်းပန်သံများဟာ အခန်းကျယ်ကြီးထဲတွင် ပဲ့တင်သံထပ်နေခဲ့သည်။ မမရဲ့ တချက်တချက် စိတ်ကျေနပ်စွာ ထွက်ပေါ်လာတဲ့ အသံဟာလည်း သြရှရှ ဖြင့် ဟန့်ကို ပိုတိုး၍ ကြောက်လန့်စေသည်။ ဟန်ဘာလုပ်မိလို့ဘဲ ။ဟန်မမကို ဘာအပစ်လုပ်ခဲံမိလို့လဲ။

"အ့ ဟာ့ အွင်းးး ဟင့် အာ့ အ့ မမ"

အစကကိုယ်ဆေးထည့်ပေးဖို့ပါဘဲ။ပြေးရင်းရုန်းကန်ရင်းဖြင့် အနည််းငယ်ပေါ်နေသည့် ရင်သားဖွေးဖွေးလေးတွေက ကိုယ့်ကို မြူစွယ်နေသလိုပင်။မျက်ဝန်းညိုညို လေးတွေက မျက်ရည်တွေကို ကိုယ်သဘောကျတယ်။တဆတ်ဆတ်တုန်ရီနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို ကိုက်ရတာကြိုက်တယ်။နူးညံံ့ပြီး စတော်ဘယ်ရီသီးလေးလိုဘဲ !!!

"အ့ ဟာ့ အွင်း မမ ဟင့် တော်ပါ အ့ ဟာ့ တော်ပါတော့ အားး"

"ဟ ဟ"

မနေ့ကတည်းကထမင်းမစားရသေးတာကြောင့် ဟန့် ကိုယ်တွင် အားမရှိတော့ အောက်ပိုင်းမှာ အတင်းတိုးဝင်နေစသည့် အရာမှာလည်း ဗိုက်ထဲ အထိဝင်နေသလားပင် ထင်ရသည်။မနေ့က ရိုက်ထားသည့့် ဒဏ်ရာနေရာကို လက်ဖြင့် ဖိလိုက်တာကြောင့့် နာကျင်စွာ အော်လိုက်မိသည်။ထိုသည်ကို သဘောကျစွာ  ရီီလိုက်သည့် မမအသံဟာ ဟန့် ခေါင်းထဲ ကြီးဆိုးသွားခဲံသည်။

"နာလား?"

နာလားတဲ့မေးရက်လိုက်တာ မမရယ် မနာဘဲ နေလေ့မလား။အရှင် လတ်လတ်ငရဲကျနေသလိုပါဘဲ။မျက်လုံးများဟာ တဖြည်းဖြည်းပြာဝေလာကာ ခန္ဓာကိုယ်မှာ ခံစားလို့မရအောင်ပင် နာကျင်လာခဲ့သည်။နားထဲမှာ မမရဲံ တချက်တဆချက်စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ထွက်ပေါ်လာသည့် အာမေဍိတ်အသံကိုကြားရသည်။

ထို့နောက်ဟန်ြ ကမ္ဘာကြီးက အမှောင်ကျသွားခဲ့သည်။ဟန်သေတော့မှာ လား။

"ဟာ့ ကျစ်"

လှုပ်ခါနေတဲ့ ရင်သားသေးသေးလေးတွေကို အပေါ်စီးမှ အရသာခံကြည့်ရတာကြိုက်တယ်။ရုန်းကန်နေသည့် လက်သေးသေးလေးကို အတင်းဖျစ်ညှစ်ထားရတာကြိုက်တယ်။သွေးစလေးတွေနဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ပိုပိုပြီးသွေးထွက်စေချင်တယ်။ကိုယ်ရူးသွားတာလား။ဟုတ်ရဲ့ ထက်ထက် မရှိကတည်းက ကိုယ်ရူးသွားခဲ့ပြီးပြီ။