Yıllardır peşindeydi genç kızın...
Sonunda onu bulmuştu ama o daha küçük bir kızdı.
Bırakmak zorundaydı genç adam. Alırsa üzülürdü güzel bebeği. Koparamazdı tüm acılarına rağmen ailesinden.
Onu istiyor muydu?
Hem de deliler gibi istiyordu...
Am...
Arkadaşlar Safir ve Demir'in finalini yaptıktan sonra bu kitap içinde bir kaç bölümde Göktuğ, Nergis okursunuz ve aklınız onlarda kalmaz.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(önünde kesinlikle Safir yok...)
oy:650 Yorum:1200
*(arkadaşlar ben aşağıda baya bir şeyler salladım tamam mı nolursunuz dalga geçmeyin.)
Yazardan.
Göktuğ.
Göktuğ, Ekin'le olan dövüşünden sonra bir kaç saat öylece yerde oturmuş ve başına gelen şeyleri düşünmüştü.
Şaka gibi gelsede kendisi resmen bir bebeğe mühürlenmişti. Yattığı yerden kendi çıplak bedenini kaldırarak, evine doğru yürümeye başladı. Bedenindeki izler yavaş yavaş siliniyordu. 'Picin dişleri ne kadar keskin.' diye düşündü kendi kendine.
Kolundan akan kanlar kurumuştu bile. Ne zamandır burada oturuyordu acaba?
Tek katlı verandalı evinin önüne geldi. Çıplaklığı umurunda bile değildi. Yavaş yavaş merdivenlerden çıkıp, evine girdi ve kedini duşa attı.
Duştan çıktığında hâlâ yaşadığı şeylerin etkisindeydi. Belki de olmamıştı?
O zaman içindeki bu his neydi?
Kendini sürekli Ahu'ya yakın hissediyordu ama bu öylesine bir yakınlıktı. Ahu'yu beğendiği için ya da ondan etkilendiği için değildi. Öylesineydi.
Altına sadece boxer ve siyah bir eşofman giyinmiş, evinin tekli koltuğunda oturuyordu. Bir bacağını diğerinin üzerine atmış, sıkıntı ile bacağını sallıyordu.
Elini köşeli çenesinin altına yaslamış, gözleri bir yere odaklanmıştı. Gergindi.
Bu durum karşısında ne yapacağını bilmiyordu. Küçücük bebeğin gözlerinin önünde büyümesini bekleyip, ileride ona o gözle bakamazdı. Kardeş gözüyle bakardı. Bir bebeğe mühürlenmesi kendini pedofili gibi hissettiriyordu ve bu daha sikik bir duyguydu.
Sıkıntıyla derin nefesler alıp verdi. 'Sakin ol Göktuğ bebeğe o gözle bakacak hâlin yok ya!' dedi. Kardeşi gibi olacaktı.
Ama aynı zamanda şimdiden o bebeğin hayatını çaldığını düşünüyordu.
Çünkü şimdiden onu mühürlemişti ve sürekli onun peşinden koşacak, İstemeden hayatını kısıtlamış olacaktı. Eğitimini insan okulunda alacaktı. Eğer oradaki züppeler ona yaklaşırsa tepkisini ölçemiyordu.
