KURT AĞINA DÜŞKÜN+18

•AİTLİK

BİR ÖNCEKİ BÖLÜMDE HERKES SAFİR'İN KURDA DÖNÜŞTÜĞÜNÜ DÜŞÜNMÜŞ. DÖNÜŞMEDİ! BU KURTLARIN AİTLİK İÇİN YAPTIĞI BENIM TOTOMDAN UYDURDUĞUM BIR ŞEY!

Çığlıklarım arasında akan göz yaşlarım ile acıyla inledim!

Demir'in dişlerinin izi çıktığı yerden kanlar akıyordu!

Demir sapladığı yerden dişlerini yavaş yavaş çekti.

Acıyla inlediğimde konuştu.

"Şşşh sakin ol geçireceğim şimdi acıyı..." Dedi ve ısırdığı yeri yavaşça yaladı.

Acı içinde kalan omzum, şimdi yavaş yavaş geçmeye başlamıştı! yerini ince bir sıza bıraktı. Kolumun etrafı kan olmuştu.

"Bana bunu neden yaptın!" Diye bağırdım ağlayarak.

"Özür dilerim... ben kendime hakim olamadım..." diye fısıldadı.

Hızla kalktım kucağından!

Arkamı dönüp gidecektim ki bileğimden tuttu ve gitmemi engelledi!

"Bırak beni!" Diye öfkeyle konuştum.

"Bırakamam... sen bana aitsin!" Dedi bu kez. Ah yine mi?

"Ben sana ait değilim Demir! Şunu tekrarlamayı bırak!" Dedim sinirle.

Böyle söylemem onun kaşlarını çatmasına ve çenesini sıkmasına sebep oldu!

"Safir sen bana aitsin benim mührümsün!" Dedi tehlikeli bir sesle.

"Kurtlar, mühürlerinin etini yiyor sanırım?!" Dedim öfkeyle.

"Bunu sana daha sonra açıklasam olur mu güzelim?" Dedi sesi acı çekiyor gibi çıkıyordu!

Bana gözleri yarı baygın bakıyordu. Elimi boynuna götürerek ateşine baktım. Bu onun ağzından bedenimi titretecek hırlamalar çıkmasıyla hızla elimi geri çektim!  Aman tanrım yanıyordu! Zaten bedeni sıcaktı ama şimdi daha sıcaktı!

"Demir! Yanıyorsun!" Dedim panikle.

"Sana yanıyorum yavrum..." diye fısıldadı. Gri gözleri, gözlerimdeydi...

"Dalga geçme kalk duş almalısın." Dedim. Ama öylece gözlerime bakıyordu.

Ben ayağa kalkarak onun kaslı kolundan tutarak ayağa kaldırmaya çalıştım. Ama yerinden kıpırdamadı bile...