Change - tk.

VIIII

Kthv:
Jyngkppk

Jeonjjk:
Bana her yazdığında yazın bozuk
olmak zorunda mı

Kthv:
Pzur Dşleriö
Bşlwrek olmutor

Jeonjjk:
Neden bu kadar uysal/
Neden yazdın

Kthv:
Bşlmiyorym Jungkppk
Bwnde by sırqlar nwdwn dşyr çok
soruyırym
Nefwn hqbwr vermwdlb kş bans

Jeonjjk:
Bende bilmiyorum/
Düzgün yazar mısın
Seni anlayamıyorum

Kthv:
Boşver
Jungkook
Sonuçta
Yazıyor...
Ben
Senin
Yazıyor...
Neyinim
Ki
Görüldü

Kth:
Seni
Yazıyor...
Kandırmasaydım
Sevebilir
Miydin
Beni

Jeonjjk:
Hala seviyorum ki/
Bilmiyorum
Neden bunları soruyorsun ki
Sarhoşsun/

Kthv:
Acı
Çekiyorum
Jungkook
Neden
Seni
Yazıyor...
Çevrimiçi
Yazıyor...
Kandırdım
Ki

Jeonjjk:
Bilmiyorum Taehyung
Neden beni kandırdın ki

Kthv:
Sen
Evine
Gelen
Yazıyor...
Çevrimiçi
Yazıyor...
Arkadaşlarını
Evine
Alır
Mısın

Jeonjjk:
Alırım Taehyung

Kthv Çevrimdışı

Jeonjjk:
Neden sordun ki
İletilemedi

--

Taehyung'dan gelen anlayamadığım mesajdan anlayamadığım mesaj sonrası sersemlemiştim. Attığı konudan bağımsız mesaj sonrası çevrimdışı olmuştu. Sonrasında attığım mesaj ise iletilememişti. Endişelenmiş miydim? Hayır hayır, ben onun gibi biri için asla endişelenmem. Taehyung'dan gelen ani mesajı cevaplamak için durdurduğum filmi yeniden başlattım. Gözüm filmdeydi fakat aklım Taehyung'daydı. Gecenin bu saatinde neden içmişti ki?

Aklımdaki bu düşünceleri dağıtan 5. katta olmama rağmen aşağıdan gelen ve evimin içinde yankılanan bağırtılardı. Aslında yorgundum, yorgun hissediyordum ama merakıma yenik düşüp balkonuma doğru adımlamaya başladım. Balkonumun kapısının önünde durdum ve elimi balkon kapısının kulpuna attım. Elimi indirecekken boğuk bir ses duydum, adımı.

"Jungkook"

Adımı duymamla refleks olarak irkildim sonraki birkaç saniye şok içinde kıpırdamadan durduktan sonra taşlar yerine oturdu. "Sen evine gelen arkadaşlarını eve alır mısın?" Kapıyı açmak adına elimi attığım yerden çektim ve kısmen hızlı sayılacak adımlarla ayakkabılığa ilerledim. Elime gelen ilk hırkayı çekip aldıktan sonra terliklere doğru yöneldim. Gözüme ilk çarpan gri crosslarımı da aldıktan sonra anahtarımı da alıp evden çıktım.

Merdivenlerden inerken "Neden bunu yapıyorum?" düşüncesi sardı aklımı "Hayır, o kötü durumda ve ben kötü durumdaki insanlara yardım ederim" diye kendimi avuttum hemen sonrasında. Kendimi binanın dışarısına attığımda bir ağacın yanında ağlarken buldum Taehyung'u. Kitlendim ilk başta, haraketsiz kaldım. Sonrasında ise titrek bir ses ve güçsüzlükle "Taehyung" diyebildim ancak. Sanki bu anı bekliyormuşçasına bana döndü. Yüzünü görünce içim sızladı. Tüm okulun hayran olduğu, yakışıklı Taehyung'dan eser yoktu dağılmıştı resmen