🐰លោកប្ដី Hybird🐰

ភាគ20. មិនអាចទៅរួចទេប៉ា ហឹសៗ

----------

" មិចនៅស្ងៀមលួងគេមោ "
" លួងបានតែមិនមែនលួងនៅទីនេះទេ " ថេយ៉ុង
សើចតិចៗហើយដើរទៅចាក់គន្លិះទ្វាររួចអូសដៃជុងគុកទៅជ្រុងម្ចាងនៃបន្ទប់ដោយជាកន្លែងទូដាក់ឯកសារ , ថេយ៉ុងទាញសៀវភៅចេញបន្ដិចក៏រំលេចឡើងនៅប្រអប់លេខសម្ងាត់មួយ ថេយ៉ុងចាប់ផ្ដើមវាយលេខសម្ងាត់ចូលហើយរំពេចនោះទ្វារនៃបន្ទប់មួយទៀតក៏បានរបើកឡើង

ថេយ៉ុងដឹកដៃជុងគុកចូលទៅខាងក្នុងឯជុងគុកវិញមិនប្រកែកបណ្ដោយឲ្យថេយ៉ុងអូសទាញចូលទៅតាមចិត្តគេកំពុងតែមានមន្ទិលសង្ស័យ

" ប៉ានេះជាបន្ទប់សម្ងាត់ប៉ាមែនទេ "
" មិនមែនទេ វាគ្រាន់តែជាបន្ទប់គេងធម្មតា យើងធ្វើវាឡើងដើម្បីសម្រាកនៅទីនេះបើសិនជាមិនចង់ទៅវិមានវិញ "
" អរ ប៉ាតែមិចបន្ទប់សោះកក្រោះម្ល៉េះ " ជុងគុកក្រវីក្បាលបណ្ដេញភាពភ្លឹកភ្លាំងចេញហើយសួរទៅកាន់ថេយ៉ុង បន្ទប់មើលទៅសោះកក្រោះគ្មានភាពរស់រវើកបន្ដិចសោះអ្វីៗនៅក្នុងនេះសុទ្ធសឹងតែជាពណ៍ខ្មៅ លាតសន្ធឹកតែម្ដង

គេយល់ថាលោកប៉ាចិញ្ចឹមគេជាមនុស្សមិនចូលចិត្តសុាំញុាំតែមិនគិតថាសោះកក្រោះថ្នាក់នេះ ព្រោះថេយ៉ុងតែងតែនិយាយច្រើនលេងសើចច្រើនរាល់ពេលនៅជាមួយខ្លួន ទើបតែមួយរយៈនេះលោកប៉ាថេយ៍របស់គេចាប់ផ្ដើមប្រែប្រួលមិនដូចមុន ដកគម្លាតពីគេកាន់តែឆ្ងាយទៅៗ ទោះពីមុនគេព្យាយាមរក្សាគម្លាតពីគេក៏ដោយប៉ុន្ដែវាមិនដូចអីឡូវទេ

" ក៏មិនចូលចិត្តសុាំញុាំ "
" ពណ៍ខ្មៅ មើលទៅវាអាប់អួលណាស់ " រសនិយមរវាងគេនិងលោកប៉ាចិញ្ចឹមខុសគ្នាដាច់ គេជាមនុស្សចូលចិត្តពណ៍ស្រស់បំព្រង ភាពស្រស់ស្រាយចំណែកថេយ៉ុងវិញគាត់ចូលចិត្តភាពស្ងប់ស្ងាត់ និង
ពណ៍ខ្មៅ
" ជីវិតយើងវាអាប់អួលស្រាប់ហើយ "
" ហេតុអី ? "
" ឯងនៅក្មេងមិនយល់នោះទេ "
" ធ្វើមិចខ្ញុំយល់បើប៉ាមិនប្រាប់ខ្ញុំផង "
" កុំបាច់ចង់ដឹងអី មិនមែនរឿងរបស់ក្មេង "
" ខ្ញុំធំហើយ "
" ធំហើយ ធ្វើជាមនុស្សធំឲ្យប៉ាមើលបន្ដិចមើលកូនសម្លាញ់ " ថេយ៉ុងញញឹមច្រឡឺមព្រមទាំងចាប់
ផ្ងើយមុខគេមករកខ្លួនមុននឹងទម្លាក់បបូរមាត់ទន់ល្មើយទៅរកបបូរមាត់របស់ជុងគុក , ចំណែកអ្នកត្រូវគេចាប់ថើបបែរជាគាំងទ្រឹងរកធ្វើអ្វីមិនត្រូវ វាភ្លាមៗពេកត្រៀមខ្លួនមិនទាន់

ប្រអប់ដៃស្រឡូនប្ដូរពីចាប់ផ្ងើយចង្ការមកចាប់ច្របាច់ថ្ពាល់សងខាងរបស់កូនចិញ្ចឹមឲ្យគេព្រមហើបមាត់ឲ្យខ្លួនចូលលុកលុយ , បន្ទាប់ពីជុងគុកព្រមបើកមាត់ហើយថេយ៉ុងក៏លូកអណ្ដាតរបស់គេចូលទៅលុកលុយក្រេបជញ្ជក់យកភាពផ្អែមល្ហែមមាត់នេះពូកែសម្ដីខ្លាំងណាស់

" ប៉ា ... " ជុងគុកព្រិចភ្នែកតិចៗទាំងមិនយល់ទង្វើលោកប៉ាចិញ្ចឹម
" ក្រែងឯងចង់បានយើងមិនចឹង យើងអនុញ្ញាតហើយ "
" ខ្ញុំមិនមែនសម្ដៅលើរឿងនេះទេ សម្ដៅលើចិត្ត និងបេះដូងប៉ា " ជុងគុកដាក់ចង្អុលដៃលើទ្រូងខាងឆ្វេងរបស់ថេយ៉ុង ព្រមទាំងងើយមើលមុខថេយ៉ុងសារជាថ្មី , ដោយសារតែថេយ៉ុងកំពុងតែលុតជង្គង់នៅចន្លោះភ្លៅរបស់គេ
" យើងឲ្យទាំងចិត្ត ទាំងបេះដូង រាងកាយ ឲ្យទៅឯងមិនចង់បានហេសក្មេងល្ងង់ "
" ចុះប្រពន្ធប៉ា "
" នាងយ៉ាងមិចស្រេចតែនាង "
" អរ ... " ងក់ក្បាល

" ប៉ាធ្វើអី " ជុងគុកចាប់ផ្ដើមបើកភ្នែកក្រឡោតៗម្ដងទៀតដោយសារថេយ៉ុងស្រាប់តែចាប់សោះសម្លៀកបំពាក់ខ្លួនឯងភ្លាមៗ
" ត្រូវឆ្លាតក៏ឆ្លាតហួស ពេលល្ងង់ក៏ល្ងង់ហួស " ក្រវីក្បាល
" ដៀលខ្ញុំទៀតហើយ "
" ហឹសៗ ... "
" ធ្វើអី " សួរជាថ្មីម្ដងទៀត
" ធ្វើរឿងដែលមនុស្សធំធ្វើ ពេលយើងយករាងកាយឯងបានអ្នកម៉ាក់ ហ៊ានគម្រាមអីយើងទៀត បើចៅសំណព្វគាត់ត្រូវយើងសុីខ្ទេចហើយ "
" ហឹស ... កន្លងមកប៉ាខ្លាចលោកយាយឬ ពាក្យនេះគួរតែខ្ញុំអ្នកនិយាយ បើលោកយាយដឹងថាកូនសុីប៉ាបានមុនស្រីបិសាចនោះលោកយាយធ្វើយ៉ាងមិច " ជុងគុកចាប់ក្រលាស់លោកប៉ាចិញ្ចឹមឲ្យមកនៅក្រោមទ្រូងវិញ

" យើងទេជាអ្នកប្រើពាក្យនេះ ព្រោះយើងជាអ្នកចាប់ឯងសុី សុីឲ្យខ្ទេច " ថេយ៉ុងនិយាយចប់ក៏ចាប់ក្រលាស់ឲ្យជុងគុកមកនៅក្រោមទ្រូងគេវិញ , តែចូលរួមសោកស្ដាយផង ជុងគុកនាយរហ័សក្រលាស់ថេយ៉ុងមកក្រោមវិញ ( កាលបានសុីចុកទេ សម្ដីចេញមោតាដើមគ្នាធ្វើtopច្បាស់កាលែត )
" មិនអាចទៅរួចទេប៉ា ហឹសៗ "

-----------
To be continue 🩷 🐰