A Derek Hale fanfic

Κεφάλαιο 14

~5 χρόνια μετά~
- Noah, Noaahhh που είσαι;
- Δεν θα με βρεις μαμά
- Θα σε βρω μικρέ ταραξία θα σε βρω
- Όχι δεν θα με βρεις
- Ααα σε βρήκα, κάτσε πως ανέβηκες σε εκείνο το δέντρο ;
- Δεν θα σου πω
- καλά καλά μην μου πεις ,έλα τώρα όμως πρέπει να πάμε στον παππού, μας περιμένει με τον θείο stiles , την θεία Lydia και τον θείο Scott
- Εγώ θέλω να πάμε πρώτα από το σπίτι του μπαμπά
- Μα βρε αγάπη μου, πηγαμε χθες γιατί να πάμε και σήμερα;
- γιατί έχω ένα καλό προαίσθημα
- καλά καλά αφού έχεις καλό προαίσθημα
""”"""""”"”"""""""”"""""""”"""""""""""""""""""
Στο σπιτι
- Κοίτα μαμά, ένα ωραίο αυτοκίνητο
- Ναι ναι ωραίο είναι αλλά τι κάνει εδώ;
- έχει μια ωραία μυρωδιά πάντως
- Καλά, εεμμ Noah  μήπως να έρθουμε άλλη φορά, δεν ξέρω κατά πόσο αυτό είναι ασφαλής
- όχι βρε μαμά,
- Stef; Γύρισα και κοίταξα από εκεί που ακούστηκε η φωνή. Παρόλο που έχω να τον δω καιρό, δεν είχε αλλάξει καθόλου. Όπως πάντα φορούσε το μαύρο δερμάτινο τζάκετ του .
- Derek;
- Τι κάνεις εδώ;.
-Τι κάνεις εδώ; Ρωτήσαμε ταυτόχρονα
- Εμείς κύριος ήρθαμε να δούμε το σπίτι του μπαμπά! Φώναξε ο μικρός
- Του μπαμπά; Πιάνου μπαμπά;
- Του δικου μου κύριος, το θέμα είναι τώρα εσύ τι κάνει εδώ
- Εμένα αυτό είναι ιδιοκτησία μου
-Εεε;
- Είναι δικό μου σπίτι
-  δηλαδή εισαι ο πατέρας μου ;
- Noah!
- Μα μαμά λέει ότι το σπίτι είναι δικό του. Εσύ μου είπε ότι το σπίτι αυτό είναι του μπαμπά μου. Γύρισες; Είπε στον Derek μετά, ο οποίος είχε παγώσει, κυριολεκτικά.
- Noah καλύτερα να φύγουμε είπα και τον έπιασα από το χέρι
- Μα μαμά αυτός είναι ο μπαμπάς μου !
- Noah!
- Καλά
- Έλα, θα πάμε στον θείο Stiles , να δεις που θα κάνετε και πλάκες στον παππού
- Μετά να πάω βόλτα και με τον θείο Skott;
- να πας να πας
- Stefanie!
- Τι έγινε ;
- είναι δικός μου ;
- δεν τον βλέπεις; Ίδιος εσύ είναι, του είπα πικραμενη
- Stefanie, σε παρακαλώ, κατάλαβε με
- Derek σταματά, καταλαβαίνω γιατί το έκανες αυτό, αλλά έπρεπε να μου το είχες πει, όχι να εξαφανιστείς από προσώπου γης, σε χρειαζομουν, σε χρειάζομαι, είπα μην μπορώντας να συγκρατήσω πλέον τα δάκρυα μου
- Τώρα είμαι εδώ μωρό μου, δεν πάω πουθενά. Σε παρακαλώ είπε καθώς σκούπιζε τα δάκρυα μου
- Σ' αγαπώ, του ψυθιρισα και χώθηκα στην αγκαλιά του
- Και γω σ' αγαπώ μωρό μου, και γω είπε και με αγκάλιασε αυτός, ακόμα πιο σφιχτα .
- Εεεε μια γω θέλω, φώναξε ο μικρός και χώθηκε ανάμεσα μας.

                                   _The End_
_____________________________
Ντανν ντααανννν πως σας φάνηκε;;;