A Derek Hale fanfic

Κεφάλαιο 9

Προς τα που πάμε; Με ρώτησε
- Δεν ξέρω
- Παμε σπίτι μου τότε; Μου πρότεινε και δέχτηκα. Μετά από 10 λεπτά φτάσαμε. Ήταν όπως ακριβώς το θυμόμουν. Το σαλόνι βαμμένο με κρύα χρώματα, στην μέση υπάρχει ο άσπρος καναπές και γύρω γύρω του, ήταν οι ασορτί πολυθρόνες. Απέναντι από την πόρτα υπήρχαν οι μπαλκονόπορτες, οι οποίες βγάζανε σε μια μικρή βεράντα. Πίσω από τον καναπέ, υπήρχε μια βιβλιοθήκη και μια πόρτα, που οδηγούσε στο υπνοδωμάτιο. Το δωμάτιο του Derek,  ήταν βαμμένο, πάλι με ψυχρά χρώματα. Μέσα στο δωμάτιο του υπήρχαν: ένα διπλό κρεβάτι με πλάτη από πίσω και δεξιά και αριστερά του είχε δύο κομοδίνα , μια σχετικά μεγάλη ντουλάπα και ένας ολόσωμος καθρέφτης. Υπήρχε επίσης και ακόμα πόρτα που οδηγούσε στο μπάνιο του δωματίου. Πήγα προς την κουζίνα.
- Έχεις πράγματα εδώ ε; Ρώτησα καθώς ανοιγα το ψυγειο
- Ναι βρε, μου απάντησε και πήγε στο δωμάτιο του
- Ωραία είπα και έβγαλα κάποια πράγματα, μετα από δέκα λεπτά αφού σέρβιρα,  τον φώναξα για να έρθει να φάμε.
- άντε Derek!!!
- Έρχομαι έρχομαι, είπε καθώς έβγαινε από το δωμάτιο του, μόνο με το τζιν παντελόνι του και με μια σκούρη μπλούζα στα χέρια του. Όπως τον κοιτουσα, είδα ότι μαλλιά του ήταν βρεγμένα και κατάλαβα ότι είχε κάνει μπάνιο.
- Τι κοιτάς; Με ρώτησε με ένα πονηρό χαμόγελο καθώς έβαζε την μπλούζα του.
- Τίποτα…..
- Πως τίποτα αφού κάτι κοίταζες συνέχισε χωρίς να αλλάξει βλέμμα
- Άμα εννοείς ότι κοίταζα τους κοιλιακούς που δεν έχεις  ή τίποτα τέτοιο συγγνώμη που θα στο χαλάσω αλλά δεν κοίταζα
- Ναι σίγουρα μου απάντησε και κάθισε στο τραπέζι
- Άμα δεν με πιστεύεις πήγαινε αλλού να φας του είπα και του πήρα το πιάτο μέσα από τα χέρια
- Ει καλά καλά, σε πιστεύω τώρα δώσε μου να φάω
- Πάρε του είπα και του το έδωσα.
Αφού φάγαμε, έβαλα τον Derek να πλύνει τα πιάτα και κάθησα στον καναπέ.
-Ει! Εγώ γιατί πλένω πιάτα ενώ εσύ κάθεσαι  και βλέπεις τηλεόραση; Μου φώναξε παραπονεμένος.
-Γιατί εγώ αγάπη μου έφτιαξα το φαγητό ενώ εσύ πηγές για ντουζακι, του εξήγησα. Μόλις όμως άκουσε που τον είπα αγάπη μου, ήρθε δίπλα μου
- Τελείωσες με τα πιάτα; Τον ρώτησα
- Τα έβαλα στο πλυντήριο
- Ελπίζω όχι των ρούχων, τον πείραξα
- Γιατί δεν μπαινουν εκεί; Με ρώτησε
- Χαχα, κάτσε δεν σοβαρολογεις έτσι; Τον ρώτησα μετά αλλά δεν μου απάντησε, μόνο χαμογέλασε
-Λοιπον τι βλέπουμε ;
-Δεν βλέπουμε, πρέπει να πάω σπίτι, ο πατέρας μου θα με βάλει στην λίστα αγνοουμένων
- Έλα κάτσε λίγο ακόμα, είπε και έβαλε το κεφάλι του στον ώμο μου
- Derek αγάπη μου, δεν μπορώ ο μπαμπάς ανησυχεί και πρέπει να παω από το σπίτι να αλλάξω και να κάνω ένα μπανάκι είπα καθώς σηκωνωμουν
- Μπορείς να κάνεις εδώ μπανιο, εξάλλου πιστεύω θα είναι πιο ωραία, μου απάντησε και ήρθε δίπλα μου
-Derek, όχι είπα σοβαρά
- Μα γιατί; Μου απάντησε κάπως κλαψιάρικα
- Γιατί μόλις αρχίσαμε να βγαίνουμε, δεν έχουμε κλείσει ούτε εικοσιτετράωρο
- Καλά…..
- Τώρα φεύγω, θα τα πούμε του φώναξα και πήγα σπίτι μου.