Merrmë Ëngjëll

Nje shikim ndryshe

Sikur te kishte qene ne kerkim te nje justifikimi,sikur dhe vete ai te dinte padashur cfare ne te vertete priste Diesta te degjonte,dhe vec ajo fjali e tij,percolli mendimet e vajzes jashte kokes teksa bluante dhe fali qetesine qe ate mbremje po germonte per te gjetur.

-M...motra?-belbezoje kryesoren e gjithe rrefimit,por jo sepse nuk e kishte kuptuar,por deshironte ta vertetonte ate cka kishte degjuar.

-Po,motra,e the njehere!-dhe Meison ate beri,vertetoje,me nje hije cudie prej reagimit te saj te pafajshem.

-Dua te them,si ka mundesi...

-Ka shume gjera qe nuk eshte nevoja ti dish zonjusha kureshtare.-ironizoje kermillin qe hante deshiren e vajzes per te ditur.-Mjafton te dish qe njerezit edhe ringjallen,ne nje menyre ose ne nje tjeter.

Nuk ishte dhe aq budallaqe sa per te mos kuptuar fjalet e tij,sidomos kur zeri qe rrefeu,vinte i vaket por i ngrohte,sikur nga hici kishte dal nje deshire per te vazhduar perpara,kur sado i njejti te ishte,perseri rrezatimi qe kalonte permes fytyres,nuk shuante dot gjallerine e mbire ne siperfaqe.

-A mund te bej dhe nje pyetje tjeter?-ne perkedhelje paqesore,teksa kerkonte te dukej e pafajshme,hodhi nje deshire tjeter,sa syte po i luteshin kur puthnin ata te tijet,dhe zmadhoheshin edhe me teper per te treguar qellimin e saj.

-Mjaft intervista per sot vajze,u njohem mjaftueshem!-shfrryu qellimshem,per te vene ne loje vajzen.

-Ne rregull atehere,egoist!-neperdhembi e besdisur,sa beri djalin te psheretinte te qeshuren spontante te ardhur,dukshem te papritur.

-Mazokist!-perqeshi Diesten e dikurshme me po te njejtin ze te holle,sa ne ate moment Diesta vuri re se ai djale,vertete mund te dukej i pashpirt dhe mendjemadh,por nga krahu tjeter ishte vetem nje njezete vjecar ku mosha ju dallua zbuluar.

Por kjo qe thjeshte nje sekond e shkurter pasi fytyra e saj perqafoje ate kuqerremten e nxehte mbi molleza e deri tek veshet e zbuluar prej flokeve,ku syte prej inatit u mberthyen mbyllur dhe uli koken ne siklet me grushtin shtrenguar.

-Pikerisht ky me duhej per pjese mua?!-pyeti ndoshta veten,ndoshta Meisonin,ose ndoshta askend pasi pergjigjen e dinte dhe pa e degjuar.

-Nuk trajtohet ne kete menyre ai qe te shpeton jeten,ndihem disi i ofenduar tani!-dhe thumbat pickuese te Meisonit nuk perfundonin aty,kur nuk e kishte vene re sesa i pelqente ta ngacmonte dhe te shihte sesi turperohej aq pafajsisht me nje fjale goje.

-Problem per ty jo per mua!-inatin e mackes llastice vuri mbi tavoline,e me zerin disi te ashper sa ushqente qellimin e tij.

-Ne rregull ne rregull,-mes disa te qeshurave mbytese,mori frryme dhe me nje Diesta tashme te pambrojtur,hoqi dore nga germimet e thella per ta bere te zbutej.-Per te kerkuar falje po te le te me besh pyetjen qe deshe.-u shpreh paqte mjafte i sinqerte.

-Tani nuk dua une!-grindavece dhe e besdisur,u ngrit rrufeshem nga vendi,sa nje cast filloje cdogje te kercente ne syte e saj,energjia u sbraz dhe kembet u sorrollaten nje a dy hapa rreth tyre,sa e bene vajzen te gjente veten te mberthyer ne bel,nga dy krahe teksa e shtrengonin forte pas trupit.

-Per te miren tende do ishte me kendshem sikur te mendosh perpara se te veprosh!-a kishte qene gjithnje aq terheqes zeri i Meisonit ne veshet e saj valle?

Ndoshta faji ishte i pafuqise qe e bente disi te veshtire te ndermerte qendrimin,ose thjesht ishte e lodhur,sepse kerciten shume gjera neper trup,kur me zerin me te ulet sec e karakterizonte,i peshperiu vajzes prane fytyre,sikur i tregoje nje tjeter lloje afrimiteti,ose sikur te ishte duke treguar nje tjeter ane te tijen.

Cfaredo te ishte,nje gje ishte e sigurte,Diesta i vendosi nje emer lemshit te saj,ndryshe nga Meison,ku ajo konsideronte boshllek brenda tij per te.