တရားဝင်သမီး လက်ထပ်ထိမ်းမြားခြင်း

Part 45

သူက အကျီလက်ဖျားစထဲက ဓားသေးလေးတစ်ခုကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး

"ရော့ နင့်ကိုပေးလိုက်မယ် ဒါကို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ကာကွယ်ဖို့ဆောင်ထား"

ကျန်းလီက သူ့လက်ထဲက ချွန်မြတဲ့ဓားသွားကိုကြည့်ပြီး ခဏလောက် ဆွံ့အသွားပြီးမှ ပြောလာတယ်။

"မင်ယီကျောင်းတော်ရဲ့လူတွေက အဲ့လောက်တောင် အန္တရာယ်များတာလား"

"အဲ့လောက်နီးပါးပဲ အင်ပါယာကျောင်းကလူတွေနဲ့ အတူတူပဲ ငါတစ်ခါက အဖွဲ့ဝင်ကျောင်းသားတစ်ယောက်ရဲ့ ဦးမျှင်ရှည် နှံကောင်ကို တက်နင်းလိုက်မိတာ သေသွားလို့ ငါ့လက်တစ်ဖက် ကျိုးမတတ်ဘဲ ငါမှန်းရသလောက်တော့ နင်တို့ကျောင်းလည်း အတူတူလောက်ပဲ အဲ့တော့ ဒါကိုယူထားလိုက်"

သူက သေသေချာချာကို ကျန်းလီလက်ထဲ အဲ့ဓားကို ထိုးထည့်ပေးသွားတယ်။ ကျန်းလီခမျာ တော်တော့်ကို ပြောစရာစကားတွေ ပျောက်ရှသွားပြီး သူ လက်ထပ်ခဲ့တုန်းက အချိန်ကိုတောင်ပြန်သတိရသွားတယ်။ အဲ့တုန်းကလည်း ရွှီကျောက်က ခိုးကြောင်ခိုးဝှက်နဲ့ သူမကိုအနောက်ခြံထဲ ခေါ်ပြီး ထူးထူးဆန်းဆန်း လှံတိုတစ်ချောင်းလာပေးတယ်။ နောက်ဆုံးတော့လည်း အဲ့ဟာက ယန်ကျင်းကို ပါမလာခဲ့ပါဘူး။ လက်ထပ်ရတော့မယ့် သတို့သမီးတစ်ယောက်ကို ဒီလိုဟာမျိုးပေးတယ်ဆိုတာ ဘယ်သူမှ ကြားတောင် ကြားဖူးမှာ မဟုတ်ဘူး။ အမှန်တော့ အဖေက သူ့ကိုအသေရိုက်နှက်တော့မလို့ ဒါပေမယ့် သူ့ရဲ့ ကျားကုတ်ကျားခဲ ဇွဲနပဲကြီးကြီးနဲ့ စည်းရုံးမှုကြီး အောင်မြင်သွားတော့မှပဲ သူအဲ့ဟာကိုပြန်ရသွားတော့တယ်။

ဘယ်လိုဘဲဖြစ်ဖြစ် သူမရဲ့လက်ဖျားစထဲမှာ ဖွက်ထားဖို့ လှံတိုထက်စာရင် ဒီဓားငယ်လေးက ပိုကောင်းတယ်။ကျန်းလီက လက်ခံလိုက်ပြီး ပြောတယ်။ "ကောင်းပြီ ကျေးဇူးအများကြီးတင်ပါတယ်"

"နင့်ကျေးဇူးတင်တာကြီးကလည်း စိတ်ရင်းအမှန် တစ်ပြားမှ မပါသလိုပဲ"

ကျန်းကျင်းရော့က ဆက်ပြောတယ်။

"တကယ်လို့ မဟုတ်ရင်လည်း အင်ပါယာကျောင်းမှာ ငါ့ကို လာရှာလို့ရတယ် တစ်ခုခုဆို ငါဖြေရှင်းပေးမယ်"