chapter 8

30 19 0
                                    

Buong gabi ko siyang binantayan. Hindi ako humiwalay sa kanyang piling. Through out the night, I was taking care of her, while I was also admiring her endless and never ending beauty.

Kinuha na niya ang aking kama, ngunit hindi na iyon problema sa akin. I ended up sleeping on the cold hard floor, and it was never a problem for me. My Arianne Clarisse deserved better, so binigay ko sakanya lahat muli ang aking pagmamahal. Kahit alam kong wala akong salamat na matatanggap, walang pagmamahal na isusukli, iniabot ko lahat lahat para lamang siya ay comfortable dito.

I continued to check up on her, and halos wala na nga ako katulog tulog at hindi naman ako sanay matulog sa sahig. After all, I was used to sleeping on my bed.. Pero I willingly gave it to Arianne. Hinayaan ko siyang matulog sa sarili kong higaan, habang ako ay halos hindi nadin tumulog para lamang alagaan siya.

I placed a wet cloth on her head as my tired eyes were looking down at her. She was still sleeping.. How cute. I sighed softly as the rain continued to pour out of the heavens, the memory of her leaving me wounding me softly as I held her hand..

"Arianne.." I muttered.

"Mahal na mahal kita." saad ko sakanya, habang ang kanyang mga mata ay nakapikit.

"masakit ka man ibigin, Mahirap ka man pasayahin, ikaw parin talaga."

I caressed her hair gently,

"Alam mo ba? Gusto na nilang mawala ka sa isipan ko."

"Pero hindi ko kaya e. Hindi parin ako makamove on s-sayo e."

"Ang hirap.." I muttered, tears forming inside of my eyes until it ended up dripping down my cheeks.

"Ang sakit mo naman kasi."

"But I still love you, more than anyone in the world. We're not really that compatible with each other.. Arianne. Alam kong napapansin mo na din. I see you as a wonderful angel. And that you don't deserve all of the negative remarks about my friends.. They don't approve of you, mahal ko. Bakit? Kasi ang toxic mo daw sa'akin e. Sinayang mo lamang daw ang mga efforts ko sayo gayong hindi mo naman din ako nasuklian ng pag-ibig na hinahangad ko, but I hate it when they say that."

Binuhos ko na ang mga luha ko sa kanya habang hinahawakan ko ang kanyang mga kamay. Ang pait parin talaga ng aking nararamdaman, dahil mo Arianne!

"even if we only knew each other for a short period of time, napamahal ako sayo ng sobra sobra. Gusto kitang ipagtanggol sa harapan ng Diyos at ng Mundo, gusto kong ikaw ang aking makikita kapag ako ay nagising sa umaga. Yet, I only find myself drowning in my loneliness, while longing for your presence."

Nang sinabi ko ito, I couldn't wipe my own tears as my eyes were still gazing down at her sleeping form.

"Akala mo ba, Madali lamang lahat? Arianne..? Ang sakit mo namang magsalita kasi e."

I held her hand even tighter.

"Nakakainis din, kasi kahit anong gawin ko, I can't bring myself to even hate you for everything that you have done. My friends and family wanted me to hate you, pero Hindi ko kaya!"

"Pero nasasaktan ako at the thought of disliking you, even for a short period of time. Your sharp parts never pained me, Arianne. But it left so many wounded holes on me.."

"Alam mo ba? Pinangarap ko noon sa past life natin na pakasalan ka. Pero, hindi ko nga nagawa dahil iba ang pinakasalan mo. Arianne.. Palagi na lamang kitang pinag-luluksaan. Ikaw at ikaw lamang talaga ang tanging tao ang nagko-kompleto ng buhay ko."

"No one can ever compare to you, kasi ikaw at ikaw lamang ang aking ninanais."

"Walang makakapantay sayo, My Aurora."

Never Stopped Loving You ✓Where stories live. Discover now